Adamed Furaginum 50 mg, 30 Tabletek

Dorośli
Pierwszego dnia stosowania: 400 mg na dobę w 4 dawkach podzielonych; w następne dni: 300 mg na dobę w 3 dawkach podzielonych. Leczenie trwa zwykle 7–10 dni. Gdy zachodzi konieczność leczenie można powtórzyć po upływie 10–15 dni.

Nawracające zakażenia układu moczowego u kobiet
W przypadku wystąpienia przynajmniej 3 epizodów zakażenia układu moczowego w ciągu ostatnich 12 miesięcy stosuje się Furaginum w dawce 100 mg na noc przez okres 6-12 miesięcy.

Dzieci
Produkt leczniczy Furaginum można podawać dzieciom w wieku od 2 do 14 lat. Należy zastosować poniższy schemat dawkowania.
Produkt leczniczy Furaginum należy stosować w dawce 5–7 mg/kg mc. na dobę w 2 dawkach podzielonych. Produkt leczniczy stosuje się przez 7–8 dni. Gdy zachodzi konieczność leczenie można powtórzyć po upływie 10–15 dni.
Należy zachować ostrożność podając produkt leczniczy małym dzieciom ze względu na ryzyko zadławienia.
Jeżeli dziecko ma problemy z połykaniem tabletek, produkt leczniczy można rozkruszyć i zawiesić w mleku.
U dzieci poniżej 2 roku życia dawkę leku powinien ustalić lekarz.

Sposób podawania

Produkt leczniczy stosuje się doustnie.
Produkt leczniczy Furaginum należy podawać podczas posiłków. Jednocześnie stosować dietę bogatą w białko. Preparat należy popijać dużą ilością płynów.

• Nadwrażliwość na substancję czynną (furagina) lub pochodne nitrofuranu oraz na którąkolwiek substancję pomocniczą.
• Polineuropatia obwodowa.
• Niedobór dehydrogenazy glukozo–6–fosforanowej.
• Ciężka niewydolność nerek (skąpomocz, bezmocz), zakażenie miąższu nerek.
• Noworodki, niemowlęta i dzieci do 2 roku życia.

• Nitrofuranów nie należy łączyć z rystomicyną, lewomicetyną, sulfanilamidami, ponieważ możliwe jest ryzyko depresji układu krwiotwórczego.
• Nie należy jednocześnie z furaginą stosować kwasu nalidyksynowego, ponieważ zazwyczaj obserwuje się ich antagonizm.
• Przy jednoczesnym stosowaniu leku z innymi uroantyseptykami działanie ich jest słabsze.
• Jednoczesne stosowanie witaminy B6 lub zwiększenie spożywania soli kuchennej poprawia wchłanianie nitrofuranów, ponieważ w przewodzie pokarmowym zwiększa się ich wolna frakcja.
• Atropina spowalnia wchłanianie furaginy, jednak ogólna ilość wchłoniętej substancji czynnej pozostaje bez zmian.
• Leki zobojętniające sok żołądkowy hamują wchłanianie furaginy.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Większość pacjentów dobrze toleruje furazydynę.

Wśród obserwowanych w trakcie badań klinicznych objawów niepożądanych, prawdopodobnie związanych ze stosowaniem leku, najczęstsze były: nudności (8%), bóle głowy (6%) i nadmierne oddawanie gazów (1,5%). Pozostałe, niżej wymienione objawy występowały u nie więcej niż 1% pacjentów:
- sinica wskutek methemoglobinemii (sine zabarwienie skóry o odcieniu czekoladowobrunatnym). U osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej stosowanie furazydyny może doprowadzić do powstania niedokrwistości megaloblastycznej (powstałej w wyniku niedoboru witaminy B12 lub kwasu foliowego) lub hemolitycznej (powstałej w wyniku szybkiego rozpadu krwinek czerwonych);
- świąd, pokrzywka, anafilaksja (natychmiastowa reakcja alergiczna);
- obrzęk naczynioruchowy, wysypka;
- ostre, podostre i przewlekłe reakcje z nadwrażliwości na pochodne nitrofuranu. Reakcje przewlekłe występowały u chorych przyjmujących lek dłużej niż 6 miesięcy. Ostre reakcje z nadwrażliwości dotyczące układu oddechowego objawiały się gorączką, dreszczami, kaszlem, bólami w klatce piersiowej, wysiękiem do jamy opłucnej. Najczęściej szybko lub bardzo szybko ustępowały po odstawieniu leku.
- zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia;
- neuropatia obwodowa (uszkodzenia nerwów obwodowych), także o ostrym lub nieodwracalnym przebiegu (do jej wystąpienia szczególnie predysponują: niewydolność nerek, niedokrwistość, cukrzyca, zaburzenia elektrolitowe, niedobór witaminy B);
- zaparcia, biegunka, objawy dyspeptyczne (przewlekłe bóle w nadbrzuszu);
- bóle brzucha, wymioty;
- zapalenie ślinianek, zapalenie trzustki, rzekomobłoniaste zapalenie jelit;
- objawy polekowego zapalenia wątroby;
- żółtaczka cholestatyczna (wywołana przeszkodą w odpływie żółci);
- martwica miąższu wątroby;
- łysienie, złuszczające zapalenie skóry;
- rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona (pęcherzykowate rumienie);
- gorączka, dreszcze, złe samopoczucie;
- zakażenia drobnoustrojami opornymi na pochodne nitrofuranu, najczęściej pałeczkami z grupy Pseudomonas lub grzybami z rodzaju Candida.

Ponadto u pacjentów przyjmujących furazydynę obserwowano z częstością nieznaną:
- skurcze mięśni, bóle mięśni.

Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.