Antygrypin

Zaburzenia żołądka i jelit

Bóle brzucha, nudności, wymioty, jawne krwawienie z przewodu pokarmowego pod postacią fusowatych wymiotów i smolistych stolców lub utajone krwawienia z przewodu pokarmowego, które mogą prowadzić do niedokrwistości i niedoboru żelaza, owrzodzenie błony śluzowej żołądka lub dwunastnicy, perforacja.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Rzadkie reakcje nadwrażliwości, pokrzywka, odczyny skórne, obrzęk naczynioruchowy.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Napad astmy oskrzelowej.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Rzadko występuje zmniejszenie liczby płytek krwi, zaburzenia krzepnięcia krwi, wydłużenie czasu krwawienia.

Zaburzenia układu nerwowego

Bóle i zawroty głowy związane z kofeiną zawartą w produkcie.

Zaburzenia ucha i błędnika

Szumy uszne – będące zazwyczaj objawami przedawkowania.

Zaburzenia psychiczne

Bezsenność, niepokój związane z zawartością kofeiny w produkcie.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Kamica moczowa, kolka nerkowa, martwica brodawek nerkowych, ostra niewydolność nerek.

Zaburzenia ogólne

Nadmierne pocenie.

Badania diagnostyczne

Przejściowe zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (aminotransferaz).

W związku z leczeniem NLPZ zgłaszano występowanie obrzęków, nadciśnienia i niewydolności serca. Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie niektórych NLPZ (szczególnie długotrwale w dużych dawkach) może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar).

Antygrypin jest przeciwwskazany w przypadku nadwrażliwości na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Czynna choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy oraz stany zapalne przewodu pokarmowego.

Skłonność do krwawień.

Zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej (np. w przebiegu cukrzycy, mocznicy); u pacjentów z napadami astmy oskrzelowej, katarem siennym z polipami błony śluzowej nosa wywołanymi podaniem salicylanów lub substancji o podobnym działaniu, szczególnie niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Przeciwwskazane jest stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek.

Okres ciąży i karmienia piersią, ciężka niewydolność wątroby, ciężka niewydolność serca, dzieci i młodzież do 16 lat, jednoczesne stosowanie metotreksatu w dawkach 15 mg na tydzień lub większych.

Produkt zawiera sorbitol, nie stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy.

Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania produktu Antygrypin u pacjentów z nadwrażliwością na leki przeciwzapalne i przeciwreumatyczne lub inne substancje alergizujące, oraz podczas jednoczesnego stosowania leków przeciwzakrzepowych.

Długotrwałe stosowanie kwasu acetylosalicylowego może prowadzić do śródmiąższowego zapalenia nerek oraz trwałego zaburzenia czynności nerek. Ze względu na właściwości antyagregacyjne kwasu acetylosalicylowego, podczas leczenia istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia krwawień.

Kwas acetylosalicylowy zmniejsza wydalanie kwasu moczowego, co może prowadzić do wystąpienia napadu dny moczanowej u pacjentów ze zmniejszonym wydalaniem kwasu moczowego.

Produkt należy stosować ostrożnie u osób z chorobą wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy w wywiadzie, u pacjentów na diecie ubogosodowej (ze względu na zawartość wodorowęglanu sodu) oraz u osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej.

Ze względu na zawartość kofeiny preparat należy stosować ostrożnie u chorych z nadciśnieniem tętniczym. Istnieją dowody na to, że leki hamujące cyklooksygenazę (syntezę prostaglandyn) mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii.

Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych (patrz wpływ na przewód pokarmowy i układ krążenia poniżej).

Wpływ na układ krążenia i naczynia mózgowe

Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie niektórych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (szczególnie długotrwale w dużych dawkach) jest związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar). Dostępne dane są niewystarczające, aby wykluczyć takie ryzyko w przypadku przyjmowania kwasu acetylosalicylowego w dawkach dobowych 500 mg do 2,5 g.

Produkt zawiera 460,1 mg sodu na dawkę, co należy wziąć pod uwagę u pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek i u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.

Kwas acetylosalicylowy znajdujący się w produkcie Antygrypin może wykazywać poniższe interakcje:

z metotreksatem w dawkach mniejszych niż 15 mg na tydzień – nasilenie działania toksycznego metotreksatu na szpik kostny ze względu na zmniejszenie klirensu nerkowego metotreksatu i wypieranie go z połączeń z białkami przez salicylany;

z lekami przeciwzakrzepowymi (pochodne kumaryny, heparyna) - nasilenie działania przeciwzakrzepowego na skutek wypierania tych leków z połączeń z białkami oraz właściwości antyagregacyjnych kwasu acetylosalicylowego;

z innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi – zwiększone ryzyko uszkodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego oraz zaburzeń czynności nerek;

z lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego stosowanymi w leczeniu dny (sulfinpyrazon, benzbromaron) – osłabienie działania leków przeciwdnawych;

z digoksyną – zwiększenie stężenia digoksyny we krwi;

z lekami przeciwcukrzycowymi (np. insulina, pochodne sulfonylomocznika) – nasilenie działania hipoglikemizującego na skutek wypierania tych leków z połączeń z białkami oraz właściwości hipoglikemizujących kwasu acetylosalicylowego;

z lekami moczopędnymi (np. spironolakton, furosemid) – osłabienie działania leków moczopędnych poprzez zatrzymanie sodu oraz wody w organizmie, na skutek zmniejszenia filtracji kłębuszkowej. Kwas acetylosalicylowy może nasilać działanie ototoksyczne furosemidu;

z glikokortykosteroidami stosowanymi ogólnie z wyjątkiem hydrokortyzonu stosowanego jako terapia zastępcza w chorobie Addisona – zwiększenie ryzyka uszkodzenia błony śluzowej i wystąpienia krwawień z przewodu pokarmowego, zmniejszenie stężenia salicylanów w osoczu w trakcie kortykoterapii oraz zwiększone ryzyko przedawkowania salicylanów po zakończeniu przyjmowania glikokortykosteroidów;

z inhibitorami konwertazy angiotensyny – może wystąpić zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego na skutek zmniejszenia filtracji kłębuszkowej;

z kwasem walproinowym – jednoczesne stosowanie może zwiększać skłonność do krwawień.

Jednoczesne picie alkoholu zwiększa ryzyko wystąpienia uszkodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego.

Kofeina może nasilać działanie leków pobudzających ośrodkowy układ nerwowy. Kofeina może osłabiać działanie leków uspokajających i nasennych oraz leków β-adrenolitycznych.

Leki zobojętniające zmniejszają wchłanianie produktu Antygrypin.

Zarówno kwas acetylosalicylowy jak i kofeina zawarte w produkcie Antygrypin przenikają przez łożysko i do mleka kobiet karmiących piersią.

Produktu nie należy stosować w okresie ciąży ani podczas karmienia piersią.

Antygrypin nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Po przedawkowaniu kwasu acetylosalicylowego może wystąpić przyspieszenie oddechu, nudności, wymioty, bóle i zawroty głowy, szumy uszne, gorączka, nadmierne pocenie, pokrzywka, zmniejszenie krzepliwości krwi, krwawienia z przewodu pokarmowego, zmniejszenie stężenia glukozy we krwi, zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej, śpiączka, wstrząs sercowo-naczyniowy, niewydolność oddechowa, krew w moczu, drgawki. Po przedawkowaniu kofeiny obserwuje się pobudzenie, drżenie rąk, zaburzenia rytmu serca, bezsenność, niepokój, zaburzenia koncentracji.

Pacjenta należy przewieźć do szpitala. Postępowanie po przedawkowaniu zależy od ciężkości zatrucia oraz objawów klinicznych. Należy wykonać płukanie żołądka, podać węgiel aktywny, kontrolować parametry równowagi kwasowo-zasadowej. Przy zachowaniu prawidłowej czynności nerek można zastosować diurezę alkaliczną, aż do uzyskania pH moczu 7,5 – 8, w przypadku ciężkich zatruć należy rozważyć możliwość zastosowania forsowanej diurezy alkalicznej, hemodializy lub dializy otrzewnowej.

Należy doprowadzić do normalizacji temperatury ciała i czynności oddechowej oraz prowadzić ogólne leczenie objawowe.