Bisocard 5 mg 60 Tabletek

Lek Bisocard stosuje się u pacjentów ze stabilną przewlekłą niewydolnością serca, u których w ciągu ostatnich 6 tygodni nie występowała ostra niewydolność serca oraz u których nie zmieniano sposobu leczenia niewydolności serca przez dwa ostatnie tygodnie.

Dorośli:
Zalecana dawka początkowa to 1,25 mg jeden raz na dobę przez pierwszy tydzień.
Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do 2,5 mg jeden raz na dobę i taką dawkę stosować przez następny tydzień.
Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do 3,75 mg jeden raz na dobę i taką dawkę stosować przez kolejny tydzień.
Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do 5 mg jeden raz na dobę i taką dawkę stosować przez 4 tygodnie.
Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do 7,5 mg jeden raz na dobę i taką dawkę stosować przez następne 4 tygodnie.
Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do 10 mg jeden raz na dobę (dawka podtrzymująca).
Po pierwszym podaniu dawki 1,25 mg należy obserwować stan pacjenta przez około 4 godziny, zwracając szczególną uwagę na ciśnienie tętnicze, tętno, objawy nasilenia niewydolności serca oraz ewentualne zaburzenia przewodzenia.

Maksymalna zalecana dawka bisoprololu wynosi 10 mg raz na dobę.

Tabletki należy przyjmować doustnie, raz na dobę, bez rozgryzania, popijając niewielką ilością płynu. Lek można przyjmować  w trakcie posiłku lub przed jedzeniem. Powinien być przyjmowany zawsze o tej samej porze.

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
• Ostra niewydolność serca i okresy dekompensacji niewydolności serca wymagające dożylnego stosowania leków inotropowych.
• Wstrząs kardiogenny.
• Blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia u osób bez rozrusznika serca.
• Blok zatokowo-przedsionkowy, zespół chorego węzła zatokowego.
• Bradykardia (tętno poniżej 50 uderzeń/minutę) występująca przed rozpoczęciem leczenia.
• Niedociśnienie tętnicze (ciśnienie skurczowe < 100 mmHg).
• Ciężka astma oskrzelowa lub ciężka przewlekła obturacyjna choroba płuc.
• Zaawansowane stadium zarostowych chorób tętnic obwodowych i zespół Raynauda.
• Nieleczony guz chromochłonny nadnerczy.
• Kwasica metaboliczna.

Zaburzenia układu nerwowego: często – zawroty głowy, bóle głowy (wszystkie te objawy występują szczególnie często na początku leczenia, są zwykle lekkie i przemijają w ciągu 1 do 2 tygodni).

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: często – uczucie zmęczenia, wyczerpanie, niezbyt często - osłabienie.

Zaburzenia żołądka i jelit: często – nudności, wymioty, biegunka, zaparcia.

Zaburzenia naczyniowe: często – uczucie marznięcia lub cierpnięcia kończyn, niezbyt często - niedociśnienie posturalne.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: niezbyt często - kurcze mięśni.

Zaburzenia serca: niezbyt często – bradykardia, zaburzenia przewodzenia przedsionkowokomorowego, nasilenie niewydolności serca.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: niezbyt często – skurcz oskrzeli u pacjentów z astmą oskrzelową lub obturacyjnymi schorzeniami dróg oddechowych w wywiadzie, rzadko - alergiczny nieżyt nosa.

Zaburzenia psychiczne: niezbyt często – zaburzenia snu, depresje, rzadko – koszmarne sny, omamy.

Zaburzenia układu immunologicznego: rzadko – reakcje nadwrażliwości (świąd skóry, nagłe zaczerwienienie twarzy, wysypka skórna).

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: rzadko - zapalenie wątroby.

Badania diagnostyczne: rzadko - zwiększenie aktywności aminotransferaz (AlAT, AspAT) w surowicy krwi.

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: rzadko - zwiększenie stężenia triglicerydów w osoczu krwi.

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: rzadko - zaburzenia potencji.

Zaburzenia ucha i błędnika: rzadko – zaburzenia słuchu.

Zaburzenia oka: rzadko - upośledzenie wydzielania łez (należy uwzględnić u pacjentów stosujących szkła kontaktowe), bardzo rzadko – zapalenie spojówek.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: bardzo rzadko – ujawnienie się lub nasilenie łuszczycy, wysypki łuszczycopodobne, wypadanie włosów.

Substancja czynna: furmaran bisoprololu (Bisoprololi furmaras).

Substancje pomocnicze: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, krzemionka koloidalna bezwodna, sodu laurylosiarczan, talk, magnezu stearynian.
Otoczka: hypromeloza, Makrogol 400, tytanu dwutlenek (E 171).