BisoHexal 5mg 30 Tabletek

Dawkę należy ustalać indywidualnie. Leczenie należy rozpocząć od najmniejszej możliwej dawki. W obu wskazaniach dawka wynosi 5 mg raz na dobę. U niektórych pacjentów dawka ta może być wystarczająca. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 10 mg raz na dobę.
Maksymalna zalecana dawka wynosi 20 mg raz na dobę.

Sposób stosowania
Lek należy przyjmować rano na czczo lub podczas śniadania. Tabletki należy połykać bez
rozgryzania, popijając odpowiednią ilością płynu.

• Nadwrażliwość na bisoprolol lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
• Ostra niewydolność serca lub incydenty dekompensacji niewydolności serca wymagające dożylnego stosowania leków o działaniu inotropowym dodatnim
• Wstrząs kardiogenny
• Blok przewodzenia przedsionkowo-komorowego II lub III stopnia (bez rozrusznika serca)
• Zespół chorego węzła zatokowego
• Blok zatokowo-przedsionkowy
• Objawowa bradykardia
• Objawowe niedociśnienie tętnicze
• Ciężka astma oskrzelowa lub ciężka przewlekła obturacyjna choroba płuc
• Ciężka postać zarostowej choroby tętnic obwodowych lub ciężka postać zespołu Raynauda
• Nieleczony guz chromochłonny nadnerczy
• Kwasica metaboliczna

Zaburzenia psychiczne
Niezbyt często: depresja, zaburzenia snu
Rzadko: koszmary senne, omamy

Zaburzenia układu nerwowego
Często: zawroty głowy, ból głowy
Rzadko: omdlenie

Zaburzenia oka
Rzadko: zmniejszone wydzielanie łez
Bardzo rzadko: zapalenie spojówek

Zaburzenia ucha i błędnika
Rzadko: zaburzenia słuchu

Zaburzenia serca
Bardzo często: bradykardia (u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca)
Często: nasilenie niewydolności serca (u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca)
Niezbyt często: zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego, nasilenie niewydolności serca (u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub dławicą piersiową), bradykardia (u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub dławicą piersiową)

Zaburzenia naczyniowe
Często: uczucie ziębnięcia lub drętwienia kończyn, niedociśnienie tętnicze
Niezbyt często: niedociśnienie ortostatyczne

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Niezbyt często: skurcz oskrzeli u pacjentów z astmą oskrzelową lub obturacyjną chorobą dróg oddechowych w wywiadzie
Rzadko: alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa

Zaburzenia żołądka i jelit
Często: dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, takie jak nudności, wymioty, biegunka, zaparcie

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Rzadko: zapalenie wątroby

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Rzadko: reakcje nadwrażliwości (takie jak świąd, nagłe zaczerwienienie skóry, wysypka)
Bardzo rzadko: łysienie. Beta-adrenolityki mogą wywoływać lub zaostrzać przebieg łuszczycy lub wywoływać wysypkę łuszczycopodobną.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Niezbyt często: osłabienie mięśni, kurcze mięśni

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Rzadko: zaburzenia potencji

Zaburzenia ogólne
Często: astenia (u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca), uczucie zmęczenia
Niezbyt często: astenia (u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub dławicą piersiową)

Badania diagnostyczne
Rzadko: zwiększenie stężenia triglicerydów, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (AlAT, AspAT)

Substancje pomocnicze: 

Wapnia wodorofosforan bezwodny, 
Celuloza mikrokrystaliczna, 
Skrobia kukurydziana, 
Kroskarmeloza sodowa, 
Krzemionka koloidalna bezwodna, 
Magnezu stearynian.