Dafurag Junior 0,01mg/1ml, Zawiesina doustna, 140 ml

Lek przyjmować doustnie, najlepiej podczas posiłków zawierających białko.

Przed każdym użyciem butelkę należy wstrząsać przez co najmniej 30 sekund.

Do opakowania dołączona jest strzykawka doustna ułatwiająca dawkowanie. Po każdorazowym użyciu, dozownik należy umyć i wysuszyć.

Dorośli
Pierwszy dzień leczenia: 10 ml 4 razy na dobę,
następne dni leczenia: 10 ml 3 razy na dobę.

Dzieci powyżej 3 miesiąca życia
5-7 mg/kg mc. na dobę w 2-3 dawkach podzielonych.
Lek stosuje się przez 7-8 dni. Gdy zachodzi konieczność, lekarz może zalecić powtórne leczenie po 10-15 dniach.

• jeśli pacjent ma uczulenie na furazydynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku lub na pochodne nitrofuranu;
• w pierwszych trzech miesiącach ciąży;w okresie donoszonej ciąży (od 38 tygodnia) i porodu, ze względu na ryzyko niedokrwistości hemolitycznej (rozpad krwinek czerwonych) u noworodka;
• u dzieci do 3 miesięcy życia;
• jeśli pacjent ma niewydolność nerek;
• jeśli pacjent ma rozpoznaną polineuropatię, np. cukrzycową (uszkodzenie nerwów spowodowane podwyższonym stężeniem cukru we krwi);
• jeśli pacjent ma niedobór enzymu dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej – lek może spowodować rozpad czerwonych krwinek (hemolizę), co z kolei może być przyczyną rozwoju niedokrwistości hemolitycznej.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy natychmiast przerwać stosowanie tego leku i powiadomić lekarza lub zgłosić się do najbliższego szpitala, jeśli wystąpią (nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów)

• reakcje anafilaktyczne (nagłe reakcje alergiczne miejscowe lub ogólnoustrojowe, w tym zagrażający życiu wstrząs anafilaktyczny);
• obrzęk naczynioruchowy (ciężka reakcja alergiczna – nagły obrzęk twarzy, kończyn lub stawów bez świądu i bólu). Obrzęk w obrębie głowy i szyi może powodować trudności w przełykaniu i oddychaniu;
• ciężkie reakcje skórne (złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy − czerwono-sine plamy na skórze i (lub) błonach śluzowych, niekiedy z pęcherzami, gorączką i bólem stawów, zespół Stevensa-Johnsona − występowanie na skórze i (lub) błonach śluzowych pęcherzy, które po pęknięciu tworzą bolesne rany, często równocześnie występuje gorączka, ból mięśni i stawów);
• ostre, podostre i przewlekłe reakcje z nadwrażliwości na pochodne nitrofuranu dotyczące układu oddechowego. Reakcje przewlekłe występowały u chorych przyjmujących lek dłużej niż 6 miesięcy. Przewlekłe reakcje płucne (w tym zwłóknienie płuc i rozsiane śródmiąższowe zapalenie płuc) mogą wystąpić zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku. Ostre reakcje z nadwrażliwości dotyczące układu oddechowego objawiały się gorączką, dreszczami, kaszlem, bólami w klatce piersiowej, dusznością, wysiękiem do jamy opłucnowej, zmianami w obrazie radiologicznym płuc i eozynofilią. Najczęściej szybko lub bardzo szybko ustępowały po odstawieniu leku. W przypadku reakcji przewlekłych nasilenie objawów i ich odwracalność po zaprzestaniu podawania leku zależy od czasu kontynuacji leczenia po wystąpieniu pierwszych objawów niepożądanych. Sprawą kluczową jest jak najszybsze rozpoznanie działania niepożądanego i odstawienie leku. Upośledzenie czynności płuc może być nieodwracalne.
• rzekomobłoniaste zapalenie jelit (ciężka choroba jelita grubego objawiająca się biegunką, bólem głowy i gorączką);
• świąd, wysypka (swędzące, czerwone grudki na skórze), pokrzywka (jasnoróżowe, swędzące bąble na skórze);
• sinica wskutek methemoglobinemii (nieprawidłowa hemoglobina-barwnik w krwinkach czerwonych, która utraciła zdolność do przyłączania i przenoszenia tlenu) sine zabarwienie skóry o odcieniu czekoladowobrunatnym.

Ponadto mogą wystąpić następujące objawy niepożądane
Często (występują u 1 do 10 osób na 100):

• nudności, nadmierne oddawanie gazów;
• bóle głowy.

Nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów:

• objawy polekowego zapalenia wątroby, żółtaczka cholestatyczna (wywołana przeszkodą w odpływie żółci), martwica wątroby;
• zawroty głowy, senność;
• zaburzenia widzenia;
• uszkodzenie nerwów obwodowych (także o ostrym lub nieodwracalnym przebiegu, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, niedokrwistością, cukrzycą, zaburzeniami elektrolitowymi lub niedoborem witaminy B);
• zaparcia, biegunka;
• objawy niestrawności, bóle brzucha, wymioty;
• zapalenie ślinianek;
• zapalenie trzustki;
• łysienie;
• zakażenia drobnoustrojami opornymi na furazydynę;
• gorączka;
• dreszcze;
• złe samopoczucie;
• niedokrwistość megaloblastyczna (powstała w wyniku niedoboru witaminy B12 lub kwasu foliowego) lub niedokrwistość hemolityczna (spowodowana szybkim rozpadem krwinek czerwonych) – może wystąpić u osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej.

- Substancją czynną leku jest furazydyna zwana także furaginą.
1 ml zawiesiny doustnej zawiera 10 mg furazydyny.

- Pozostałe składniki to: sacharoza, glicerol, metylu parahydroksybenzoesan (E 218), propylu parahydroksybenzoesan (E 216), makrogologlicerolu rycynooleinian, hydroksypropyloceluloza, guma ksantan, aromat pomarańczowy naturalny 72VP (olejek pomarańczowy, etanol), woda oczyszczona.