Diazidan 80mg 60 Tabletek

Ściśle według wskazań lekarza.

Dorośli i osoby w podeszłym wieku: Doustnie, od 40 do 320 mg na dobę. Dawka dobowa do 160 mg może być podawana jednorazowo, natomiast większe dawki należy stosować w 2 dawkach podzielonych. Leczenie świeżo rozpoznanej cukrzycy rozpoczyna się zwykle od dawki 80 mg na dobę. Dawka ta jest zwiększana o 40 do 80 mg na dobę co kilka dni (zwykle co tydzień), aż do unormowania stężenia glukozy we krwi. Dawka maksymalna wynosi 320 mg na dobę. Preparat należy przyjmować razem z posiłkami.

Dzieci: nie stosować.

Niewydolność wątroby: należy zmniejszyć dawkę leku.

W przypadku ominięcia dawki, należy ją jak najszybciej przyjąć, chyba, że zbliża się już pora przyjęcia kolejnej dawki – wówczas należy przyjąć kolejną dawkę, a następnie przyjmować preparat według dotychczasowego schematu.

Tabletki można dzielić.

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
• Powikłania cukrzycy (stany przedśpiączkowe, śpiączka cukrzycowa, ketonuria, kwasica).
• Ciężka niewydolność nerek i wątroby.
• Okres ciąży i karmienia piersią.
• Stany znacznie zwiększonego zapotrzebowana na insulinę (wysoka gorączka, ciężkie: zakażenia, urazy i zabiegi chirurgiczne).
• Cukrzyca typu 1 (insulinozależna, cukrzyca typu młodzieńczego).

Często występujące objawy niepożądane:

• hipoglikemia – pojawia się u ok. 5% pacjentów leczonych gliklazydem. Zwykle jest ona łagodna i ustępuje po zmniejszeniu dawki, choć opisywano przypadki, w których, w celu jej opanowania konieczne było odstawienie leku;
• zwiększanie masy ciała – szczególnie częste u pacjentów przyjmujących równocześnie gliklazyd i insulinę.

Rzadko występujące objawy niepożądane:

• zawroty
• głowy, bóle głowy, senność;
• objawy żołądkowo-jelitowe: pojawiają się u ok. 1,7% pacjentów i obejmują: nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunkę, zaburzenia smaku;
• reakcje skórne: pojawiają się u ok. 0,7% pacjentów i obejmują wysypki skórne, świąd, zaczerwienienie skóry;
• hiponatremia i retencja wody, zaburzenia hematologiczne (nie mający znaczenia klinicznego spadek liczby erytrocytów i leukocytów), zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy, zmniejszenie masy ciała.

Bardzo rzadko występujące objawy niepożądane:

• ciężka hipoglikemia prowadząca do śpiączki, zapalenie wątroby, uczulenie na światło.

Reakcje skórne i zaburzenia hematologiczne pojawiają się zwykle w trakcie pierwszych 6 tygodni leczenia.

Substancje pomocnicze: Laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna (E 460), powidon, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), magnezu stearynian (E 572).