Escitil 20 mg, 28 tabl.

1. Co to jest lek Escitil i w jakim celu się go stosuje

Lek Escitil zawiera escytalopram i jest stosowany w leczeniu depresji (epizodów dużej depresji) oraz
zaburzeń lękowych (takich jak: napady lęku panicznego z agorafobią lub bez agorafobii – lękiem
przed przebywaniem na otwartej przestrzeni, fobia społeczna, uogólnione zaburzenie lękowe oraz
zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne).

Escytalopram należy do grupy leków przeciwdepresyjnych zwanych selektywnymi inhibitorami
wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. SSRI – selective serotonin reuptake inhibitors). Leki te działają
na układ serotoninergiczny w mózgu poprzez zwiększanie stężenia serotoniny. Zaburzenia w układzie
serotoninergicznym są uważane za istotny czynnik w rozwoju depresji i związanych z nią chorób.

Pacjent może poczuć się lepiej dopiero po kilku tygodniach terapii. Należy kontynuować
przyjmowanie leku Escitil, nawet jeśli przez jakiś czas nie odczuwa się poprawy.

Jeśli nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy skontaktować się z lekarzem.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Escitil

Kiedy nie stosować leku Escitil

• Jeśli pacjent ma uczulenie na escytalopram lub którykolwiek z pozostałych składników tego
   leku (wymienione w punkcie 6).
• Jeśli pacjent przyjmuje inne leki należące do grupy nazywanej inhibitorami
   monoaminooksydazy (MAO), w tym selegilinę (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona),
   moklobemid (stosowany w leczeniu depresji) oraz linezolid (antybiotyk).
• Jeśli pacjent ma wrodzone zaburzenia rytmu serca lub stwierdzano epizod zaburzeń rytmu
   serca (widoczny w EKG; badanie oceniające czynność serca).
• Jeśli pacjent przyjmuje leki stosowane w zaburzeniach rytmu serca lub mogące wpływać na
   rytm serca (patrz punkt 2. “Lek Escitil a inne leki”).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Escitil należy omówić to z lekarzem.

Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta występują inne zaburzenia lub choroby, ponieważ
lekarz powinien uwzględnić takie informacje. W szczególności należy poinformować lekarza:
• Jeśli u pacjenta wystąpią drgawki po raz pierwszy w życiu lub u pacjenta z padaczką zwiększy
   się częstość napadów drgawkowych. Należy przerwać terapię lekiem Escitil (patrz także punkt
   4 „Możliwe działania niepożądane”).
• Jeśli u pacjenta występuje zaburzenie czynności wątroby lub nerek. Wymagane może być
   dostosowanie dawkowania przez lekarza.
• Jeśli pacjent ma cukrzycę. Leczenie lekiem Escitil może zmieniać kontrolę stężenia glukozy
   we krwi (glikemii). Konieczne może być dostosowanie dawki insuliny i (lub) doustnych leków
   zmniejszających stężenie glukozy we krwi.
• Jeśli pacjent ma zmniejszone stężenie sodu we krwi.
• Jeśli pacjent ma zwiększoną skłonność do krwawień i łatwego siniaczenia.
• Jeśli pacjent jest leczony elektrowstrząsami.
• Jeśli pacjent ma chorobę niedokrwienną serca.
• Jeśli pacjent ma zaburzenia pracy serca lub przebył niedawno atak serca.
• Jeśli występuje wolna czynność serca w spoczynku i(lub) wiadomo, że pacjent może mieć
   niedobór soli w wyniku przedłużającej się ciężkiej biegunki i wymiotów lub przyjmowania
   diuretyków (leków moczopędnych).
• Jeśli występuje szybkie lub nierówne bicie serca, omdlenia, zapaść lub zawroty głowy podczas
   wstawania, mogące wskazywać na nieprawidłową czynność serca.
• Jeśli u pacjenta występują lub występowały zaburzenia oczu, takie jak niektóre rodzaje jaskry
   (zwiększone ciśnienie w oku).

Uwaga
Tak jak w przypadku innych leków stosowanych w leczeniu depresji lub podobnych chorób, poprawa
stanu pacjenta nie następuje natychmiast. Pacjent może ją odczuć dopiero po kilku tygodniach
leczenia lekiem Escitil. W leczeniu napadów lęku panicznego, musi upłynąć zwykle 2-4 tygodnie
zanim widoczna będzie poprawa stanu pacjenta. W początkowym okresie leczenia u niektórych
pacjentów występuje nasilony lęk, który ustępuje podczas kontynuowanego leczenia. Dlatego jest
bardzo ważne, aby pacjent postępował dokładnie według zaleceń lekarza oraz nie przerywał leczenia,
ani nie zmieniał dawki, bez zasięgnięcia porady lekarza.

U niektórych pacjentów z zaburzeniem dwubiegunowym (maniakalno-depresyjnym) może wystąpić
faza maniakalna. Charakteryzuje się ona niezwykłymi i szybko zmieniającymi się pomysłami,
nieuzasadnionym uczuciem szczęścia i nadmierną aktywnością fizyczną. Jeśli wystąpią te objawy,
należy skontaktować się z lekarzem.

W pierwszych tygodniach leczenia mogą także wystąpić niepokój, trudności w siedzeniu lub staniu w
jednym miejscu. W razie pojawienia się takich objawów należy natychmiast poinformować o tym
lekarza.

Czasami pacjent nie zdaje sobie sprawy z występowania opisanych powyżej objawów i dlatego
pomocne może być poproszenie kogoś z przyjaciół lub rodziny o pomoc w obserwacji ewentualnych
zmian w zachowaniu pacjenta.

Jeśli pacjent ma niepokojące myśli lub doświadczenia, lub w czasie leczenia wystąpi jakikolwiek z
wyżej wymienionych objawów, powinien natychmiast zwrócić się do lekarza lub najbliższego
szpitala.

Leki takie jak escytalopram (tzw. SSRI) mogą powodować objawy zaburzeń seksualnych (patrz punkt
4). W niektórych przypadkach objawy te utrzymują się po zaprzestaniu leczenia.

Myśli samobójcze oraz pogarszanie się depresji lub zaburzenie lękowe
Depresji i/lub zaburzeniom lękowym mogą towarzyszyć myśli o samookaleczeniu się lub myśli
samobójcze. Objawy te mogą się pogłębiać w początkowej fazie terapii lekami przeciwdepresyjnymi,
ponieważ leki te zwykle zaczynają działać dopiero po upływie ok. dwóch tygodni. Czasem okres ten
bywa dłuższy.
Bardziej narażone na występowanie tego rodzaju objawów są:
• osoby, u których już wcześniej występowały myśli samobójcze lub myśli związane z
   samookaleczeniem.
• młodsi dorośli pacjenci. Informacje uzyskane podczas badań klinicznych wskazują na
   zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u dorosłych pacjentów w wieku poniżej 25 lat z
   zaburzeniami psychicznymi, leczonych lekami przeciwdepresyjnymi.
W razie wystąpienia myśli o samookaleczeniu lub myśli samobójczych, należy niezwłocznie
skontaktować się z lekarzem prowadzącym bądź zgłosić się do szpitala.
Pomocne może okazać się poinformowanie krewnych lub przyjaciół o depresji lub zaburzeniach
lękowych oraz poproszenie ich o przeczytanie tej ulotki. Pacjent może zwrócić się do nich z prośbą o
przekazanie odpowiednich informacji, jeżeli zauważą, że depresja lub lęk nasiliły się bądź wystąpiły
niepokojące zmiany w zachowaniu.

Dzieci i młodzież
Zazwyczaj lek Escitil nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Należy również pamiętać, że w przypadku przyjmowania leków należących do tej klasy, pacjenci w
wieku poniżej 18 lat narażeni są na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak
próby samobójcze, myśli samobójcze i wrogość (szczególnie agresja, zachowania buntownicze i
przejawy gniewu). Pomimo to, lekarz może przepisać lek Escitil pacjentom w wieku poniżej 18 lat,
ponieważ decyduje, że leży to w ich najlepiej pojętym interesie. Jeżeli lekarz przepisał lek Escitil
pacjentowi w wieku poniżej 18 lat i chcą Państwo to przedyskutować, prosimy ponownie zwrócić się
do tego lekarza. W razie wystąpienia lub nasilenia się wyżej wymienionych objawów u pacjentów w
wieku poniżej 18 lat przyjmujących lek Escitil należy poinformować o tym swojego lekarza. Nie
wykazano jeszcze długoterminowego bezpieczeństwa stosowania leku Escitil w tej grupie wiekowej
dotyczących wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania.

Lek Escitil a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub
ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje jakikolwiek z następujących leków

• „nieselektywne inhibitory monoaminooksydazy (MAO)” zawierające jako substancje czynne
   fenelzynę, iproniazyd, izokarboksazyd, nilamid i tranylcyprominę. Jeśli pacjent przyjmował
   któryś z wymienionych leków, musi odczekać 14 dni przed rozpoczęciem stosowania leku
   Escitil. Po zakończeniu leczenia lekiem Escitil należy zaczekać 7 dni zanim przyjmie się
   którykolwiek z tych leków;
• „odwracalne selektywne inhibitory monoaminooksydazy A (MAO-A)” zawierające
   moklobemid (stosowany w leczeniu depresji);
• „nieodwracalne inhibitory monoaminooksydazy B (MAO-B)” zawierające selegilinę
   (stosowaną w leczeniu choroby Parkinsona). Leki te zwiększają ryzyko działań
   niepożądanych;
• antybiotyk linezolid;
• lit (stosowany w leczeniu zaburzenia dwubiegunowego) i tryptofan;
• imipraminę i dezypraminę (obie stosowane w leczeniu depresji);
• sumatryptan i podobne leki (stosowane w leczeniu migreny) oraz tramadol (stosowany w
   silnym bólu). Leki te mogą zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych;
• cymetydynę, lanzoprazol i omeprazol (stosowane w leczeniu wrzodów żołądka), flukonazol
   (stosowany w leczeniu infekcji grzybiczych), fluwoksaminę (lek przeciwdepresyjny) i
   tyklopidynę (stosowaną w celu zmniejszenia ryzyka udaru mózgu) Leki te mogą spowodować
   zwiększenie stężenia leku Escitil we krwi;
• dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum) – lek ziołowy stosowany w leczeniu depresji;
• kwas acetylosalicylowy oraz niesteroidowe leki przeciwzapalne (leki stosowane
   przeciwbólowo lub w celu rozrzedzenia krwi, zwane lekami przeciwzakrzepowymi). Mogą
   zwiększać skłonność do krwawień;
• warfarynę, dipyrydamol i fenprokumon (leki stosowane w celu rozrzedzenia krwi, zwane
   lekami przeciwzakrzepowymi). Lekarz prawdopodobnie zleci sprawdzenie czasu krzepnięcia
   krwi na początku stosowania leku Escitil i po jego przerwaniu, aby ustalić, czy dawka leku
   przeciwzakrzepowego jest nadal odpowiednio dobrana;
• meflochinę (stosowana w leczeniu malarii), bupropion (stosowany w leczeniu depresji) oraz
   tramadol (stosowany w silnym bólu) ze względu na możliwe ryzyko obniżenia progu
   drgawkowego;
• neuroleptyki (leki stosowane w leczeniu schizofrenii, psychozy), oraz leki przeciwdepresyjne
   (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i leki z grupy selektywnych inhibitorów zwrotnego
   wychwytu serotoniny (SSRI)), ze względu na możliwe ryzyko obniżenia progu drgawkowego
• neuroleptyki (leki stosowane w leczeniu schizofrenii, psychozy) ze względu na możliwe
   ryzyko obniżenia progu drgawkowego oraz leki przeciwdepresyjne (trójcykliczne leki
   przeciwdepresyjne i selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny);
• flekainid, propafenon i metoprolol (stosowane w chorobach układu krążenia), dezypraminę,
   klomipraminę i nortryptylinę (leki przeciwdepresyjne) oraz rysperydon, tiorydazynę oraz
   haloperydol (leki przeciwpsychotyczne). Może być wymagane dostosowanie dawkowania leku
   Escitil.
• leki, które zmniejszają stężenie potasu i magnezu we krwi, ponieważ stany te zwiększają
   ryzyko zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca.

• NIE NALEŻY STOSOWAĆ LEKU Escitil jeśli pacjent przyjmuje leki stosowane w
   zaburzeniach rytmu serca lub mogące wpływać na rytm serca, takie jak leki przeciwarytmiczne
   klasy IA i III, leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperydol),
   trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, niektóre leki przeciw drobnoustrojom (np.
   sparfloksacyna, moksyfloksacyna, erytromycyna i.v., pentamidyna, leki przeciwmalaryczne,
   szczególnie halofantryna), niektóre leki przeciwhistaminowe (astemizol, hydroksyzyna,
   mizolastyna). W razie dodatkowych pytań na ten temat należy zwrócić się do swojego
   lekarza).

Stosowanie leku Escitil z jedzeniem, piciem i alkoholem

Lek Escitil można przyjmować podczas posiłków lub niezależnie od nich (patrz punkt 3 „Jak stosować
lek Escitil”).

Jak w przypadku innych leków, nie jest zalecane jednoczesne przyjmowanie leku Escitil i spożywanie
alkoholu, chociaż nie jest spodziewana interakcja leku Escitil z alkoholem.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Pacjentka w ciąży lub w okresie karmienia piersią nie powinna stosować leku Escitil, dopóki nie
omówi z lekarzem zagrożeń i korzyści związanych z leczeniem.

Jeśli pacjentka stosuje lek Escitil w ostatnich 3 miesiącach ciąży, powinna zdawać sobie sprawę, że u
noworodka mogą wystąpić następujące objawy: trudności w oddychaniu, sina skóra, drgawki, wahania
temperatury ciała, trudności w karmieniu, wymioty, niski poziom glukozy we krwi, sztywność lub
wiotkość mięśni, wzmożona pobudliwość odruchowa, drżenia, drżączka, drażliwość, letarg, ciągły
płacz, senność i trudności w zasypianiu. Jeśli u noworodka wystąpi jakikolwiek z tych objawów,
należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
W okresie ciąży nie należy nigdy nagle przerywać stosowania leku Escitil.

Należy poinformować lekarza i (lub) położną o stosowaniu leku Escitil. Przyjmowanie podczas ciąży
leków, takich jak Escitil, zwłaszcza w trzech ostatnich miesiącach ciąży, może zwiększać ryzyko
wystąpienia u noworodka ciężkich powikłań, zwanych zespołem przetrwałego nadciśnienia płucnego
noworodka (PPHN). Objawia się on przyspieszonym oddechem i sinicą. Objawy te pojawiają się
zwykle w pierwszej dobie po porodzie. Jeśli takie objawy wystąpią u noworodka, należy natychmiast
skontaktować się z lekarzem i (lub) położną.

Przypuszcza się, że lek Escitil będzie wydzielał się do mleka matki.

W badaniach na zwierzętach wykazano, że cytalopram, lek podobny do escytalopramu, obniża jakość
nasienia. Teoretycznie może to mieć wpływ na płodność, jednak jak dotychczas nie obserwowano
takiego efektu u ludzi.
Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Lek Escitil zawiera sód
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę powlekaną, to znaczy lek uznaje się za
„wolny od sodu”.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Pacjent nie powinien prowadzić pojazdów lub obsługiwać maszyn, dopóki nie stwierdzi jak wpływa
na niego lek Escitil.

3. Jak stosować lek Escitil

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.

Dorośli

Depresja
Zwykle zalecana dawka leku Escitil wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Lekarz
prowadzący może zwiększyć dawkę leku maksymalnie do 20 mg na dobę.

Zaburzenia lęku panicznego
Dawka początkowa leku Escitil wynosi 5 mg raz na dobę w pierwszym tygodniu leczenia, następnie
zwiększa się dawkę do 10 mg na dobę. Lekarz może następnie zwiększyć dawkę leku maksymalnie do
20 mg na dobę.

Fobia społeczna
Zwykle zalecana dawka leku Escitil wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Lekarz
może następnie zmniejszyć dawkę leku do 5 mg na dobę lub ją zwiększyć maksymalnie do 20 mg na
dobę, w zależności od odpowiedzi pacjenta na leczenie.

Uogólnione zaburzenie lękowe
Zwykle zalecana dawka leku Escitil wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Lekarz
może zwiększyć dawkę leku maksymalnie do 20 mg na dobę.

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne
Zwykle zalecana dawka leku Escitil wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Lekarz
prowadzący może zwiększyć dawkę leku maksymalnie do 20 mg na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat))
Zwykle zalecana dawka początkowa leku Escitil wynosi 5 mg, przyjmowana jako jedna dawka na
dobę. Lekarz prowadzący może zwiększyć dawkę do 10 mg na dobę.

Stosowanie u dzieci i młodzieży (poniżej 18 roku życia)
Leku Escitil nie należy stosować u dzieci i młodzieży. W celu uzyskania dodatkowych informacji
patrz punkt “Informacje ważne przed zastosowaniem leku Escitil”.

Zaburzenia czynności nerek
Zaleca się ostrożność u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Należy stosować zgodnie
z zaleceniami lekarza.

Zaburzenia czynności wątroby
Pacjenci ze schorzeniami wątroby nie powinni otrzymywać więcej niż 10 mg na dobę. Należy
stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.

Pacjenci, o których wiadomo, że słabo metabolizują enzym CYP2C19
Pacjenci z tym znanym genotypem nie powinni otrzymywać więcej niż 10 mg na dobę. Należy
stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.

Lek Escitil można przyjmować podczas posiłków lub niezależnie od nich. Tabletkę należy połykać
popijając wodą. Nie należy jej rozgryzać, ponieważ jest gorzka w smaku.

W razie potrzeby tabletki można przełamać na dwie części, umieszczając najpierw tabletkę na płaskiej
powierzchni linią podziału skierowaną ku górze.Tabletki można następnie przełamać, przyciskając
każdy z końców tabletki w dół palcami wskazującymi obu rąk.

Czas trwania leczenia

Może upłynąć parę tygodni leczenia, zanim pacjent poczuje się lepiej. Należy zatem kontynuować
stosowanie leku Escitil, nawet jeśli upłynie nieco czasu zanim nastąpi poprawa samopoczucia.

Nie wolno zmieniać dawki leku bez wcześniej rozmowy z lekarzem.

Lek Escitil należy stosować tak długo, jak to zaleci lekarz. Jeśli pacjent przerwie leczenie zbyt
wcześnie, objawy mogą powrócić. Zaleca się zatem kontynuowan