Furaginum TEVA 100 mg 30 Tabletek

Dorośli
Pierwszego dnia stosowania: 400 mg na dobę w 4 dawkach podzielonych; w następne dni: 300 mg na dobę w 3 dawkach podzielonych. Leczenie trwa zwykle 7–10 dni. Gdy zachodzi konieczność leczenie można powtórzyć po upływie 10–15 dni.

Nawracające zakażenia układu moczowego u kobiet
W przypadku wystąpienia przynajmniej 3 epizodów zakażenia układu moczowego w ciągu ostatnich 12 miesięcy stosuje się Furaginum Teva w dawce 100 mg na noc przez okres 6-12 miesięcy.

Dzieci
Produkt leczniczy Furaginum Teva można podawać dzieciom w wieku od 2 do 14 lat. Należy zastosować poniższy schemat dawkowania.
Produkt leczniczy Furaginum Teva należy stosować w dawce 5–7 mg/kg mc. na dobę w 2 dawkach podzielonych. Produkt leczniczy stosuje się przez 7–8 dni. Gdy zachodzi konieczność leczenie można powtórzyć po upływie 10–15 dni.
Należy zachować ostrożność podając produkt leczniczy małym dzieciom ze względu na ryzyko zadławienia.
Jeżeli dziecko ma problemy z połykaniem tabletek, produkt leczniczy można rozkruszyć i zawiesić w mleku.
U dzieci poniżej 2 roku życia dawkę leku powinien ustalić lekarz.

Sposób podawania
Produkt leczniczy stosuje się doustnie.
Produkt leczniczy Furaginum Teva należy podawać podczas posiłków. Jednocześnie stosować dietę bogatą w białko. Preparat należy popijać dużą ilością płynów.

• Nadwrażliwość na substancję czynną (furagina) lub pochodne nitrofuranu oraz na którąkolwiek substancję pomocniczą.
• Polineuropatia obwodowa.
• Niedobór dehydrogenazy glukozo–6–fosforanowej.
• Ciężka niewydolność nerek (skąpomocz, bezmocz), zakażenie miąższu nerek.
• Noworodki, niemowlęta i dzieci do 2 roku życia.

• Nitrofuranów nie należy łączyć z rystomicyną, lewomicetyną, sulfanilamidami, ponieważ możliwe jest ryzyko depresji układu krwiotwórczego.
• Nie należy jednocześnie z furaginą stosować kwasu nalidyksynowego, ponieważ zazwyczaj obserwuje się ich antagonizm.
• Przy jednoczesnym stosowaniu leku z innymi uroantyseptykami działanie ich jest słabsze.
• Jednoczesne stosowanie witaminy B6 lub zwiększenie spożywania soli kuchennej poprawia wchłanianie nitrofuranów, ponieważ w przewodzie pokarmowym zwiększa się ich wolna frakcja.
• Atropina spowalnia wchłanianie furaginy, jednak ogólna ilość wchłoniętej substancji czynnej pozostaje bez zmian.
• Leki zobojętniające sok żołądkowy hamują wchłanianie furaginy.

Czasami, podobnie jak w przypadku stosowania innych nitrofuranów, możliwe są bóle głowy, mdłości, wymioty, reakcje alergiczne, zmniejszenie łaknienia.

Aby zapobiec działaniom niepożądanym, zaleca się popijać lek dużą ilością płynu i jednocześnie przyjmować witaminy z grupy B oraz leki antyhistaminowe.

W przypadku ostrych działań niepożądanych należy przerwać leczenie.

Substancje pomocnicze: laktoza, skrobia ziemniaczana, sacharoza, kwas stearynowy, polisorbat.