Hascovir 400 mg 30 Tabletek

Lek należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem.

Lek do stosowania doustnego.

Dorośli:
- leczenie zakażeń wywołanych przez wirus opryszczki pospolitej (Herpes simplex):
  200 mg 5 razy na dobę co 4 godziny (z przerwą nocną), przez 5 dni. W przypadki ciężkich zakażeń kurację można przedłużyć. Podawanie preparatu należy rozpocząć jak najwcześniej po rozpoznaniu zakażenia.

- zapobieganie nawrotom opryszczki pospolitej u pacjentów z prawidłowa odpornością:
  200 mg 4 razy na dobę co 6 godzin (z przerwą nocną) lub 400 mg 2 razy na dobę co 12 godzin.

- zapobieganie zakażeniom wywołanym przez wirus opryszczki pospolitej u pacjentów ze zmniejszoną odpornością:
  200 mg 4 razy na dobę co 6 godzin. Dawkę można zwiększyć do 400 mg u pacjentów ze znacznie zmniejszoną odpornością.

- leczenie zakażeń wywołanych przez wirus ospy wietrznej i półpaśca (Varicella- zosler):
  800 mg 5 razy na dobę co 4 godziny (z przerwą nocną). Lek należy stosować przez 7 dni.

Dzieci:
- leczenie zakażeń skóry i błon śluzowych wywołanych przez wirus opryszczki pospolitej (Herpes simplex) oraz zapobieganie im u pacjentów ze zmniejszona odpornością:
  w wieku 2 lat i powyżej - tak jak zalecana dawka u dorosłych poniżej 2 lat - połowę zalecanej dawki u dorosłych

- leczenie zakażeń wywołanych przez wirus ospy wietrznej:
  poniżej 2 lat - 200 mg 4 razy na dobę
  2 do 5 lat - 400 mg 4 razy na dobę
  od 6 lat - 800 mg 4 razy na dobę

Dawkę można dokładnie określić w przeliczeniu na masę ciała pacjenta; podaje się 20 mg/kg mc. (do maksymalnej dawki 800 mg) 4 razy na dobę. Leczenie należy kontynuować przez 5 dni.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
  Podczas stosowania leku Hascovir pacjenci z zaburzeniami czynności nerek powinni spożywać duże ilości płynów.

- leczenie zakażeń wywołanych przez wirus opryszczki pospolitej u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek - 200 mg 2 razy na dobę;

- leczenie zakażeń wywołanych przez wirus ospy wietrznej i półpaśca u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek - 800 mg 2 razy na dobę, u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek - 800 mg 3 razy na dobę.

Kiedy nie stosować leku HASCOVIR

• jeśli pacjent ma uczulenie na acyklowir albo na walacyklowir lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku HASCOVIR należy omówić to z lekarzem, zwłaszcza w sytuacji gdy pacjent:

• ma chore nerki,
• stosuje inne leki mogące uszkadzać nerki,
• ma znacznie zmniejszoną odporność,
• ma 65 lat lub więcej.

Stan nawodnienia
Pacjent przyjmujący duże dawki acyklowiru (np. w przypadku leczenia półpaśca i podawania dawki 4 g acyklowiru na dobę) powinien pić dużo płynów, aby utrzymać właściwy stan nawodnienia organizmu.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W większości przypadków nie było dostępnych danych, umożliwiających dokładne oszacowanie częstości występowania działań niepożądanych, która może również zmieniać się w zależności od wskazań do leczenia. Znane działania niepożądane obserwowane podczas stosowania acyklowiru to:

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u 1 do 10 na 100 pacjentów):

• bóle głowy, zawroty głowy,
• nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha,
• zmęczenie, gorączka,
• świąd, wysypki (w tym nadwrażliwość na światło).

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u 1 do 10 na 1000 pacjentów):

• pokrzywka, przypadki przyspieszonego, rozsianego wypadania włosów.

Ponieważ przyspieszone, rozsiane wypadanie włosów może być związane z wieloma chorobami oraz
ze stosowaniem wielu leków, jego związek z działaniem acyklowiru nie jest pewny.

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów):

• obrzęk naczynioruchowy (najczęściej występuje w obrębie twarzy, głównie w okolicy warg i powiek, może również dotyczyć języka, głośni lub krtani, przez co może stanowić bezpośrednie zagrożenie życia),
• duszność,
• przemijające zwiększenie stężenia bilirubiny oraz aktywności enzymów wątrobowych we krwi,
• reakcja anafilaktyczna (natychmiastowa reakcja uczuleniowa, może zagrażać życiu),
• zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi.

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• zmniejszenie ilości we krwi różnych rodzajów krwinek (niedokrwistość, małopłytkowość, zmniejszenie liczby krwinek białych),
• pobudzenie, dezorientacja, drżenia, niezborność ruchowa, zaburzenia mowy, omamy, objawy psychotyczne, drgawki, senność, uszkodzenie mózgu (tzw. encefalopatia), śpiączka.

Powyższe zdarzenia są zwykle przemijające i na ogół stwierdzane u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek lub innymi czynnikami predysponującymi, a ponadto mogą wystąpić:

• żółtaczka, zapalenie wątroby,
• ostra niewydolność nerek, ból nerek.

Ból nerkowy może być związany z niewydolnością nerki (nerek).
Należy podawać pacjentowi odpowiednie ilości płynów. Zaburzenie czynności nerek zwykle szybko ustępuje po uzupełnieniu płynów u pacjenta i (lub) po zmniejszeniu dawki lub odstawieniu leku. W wyjątkowych przypadkach może jednak dojść do ostrej niewydolności nerek.

Substancją czynną leku jest acyklowir. 

Substancje pomocnicze to: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczma, karboksymetyloskrobia sodoa, skrobia ziemniaczana, magnezu stearynian.