Hascovir 800 mg 30 Tabletek

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.

Podanie doustne.

Zazwyczaj stosowana dawka, to:

• Dorośli:
Leczenie zakażeń wywołanych przez wirus ospy wietrznej i półpaśca (Varicella–zoster)
800 mg (1 tabletka) 5 razy na dobę co 4 godziny (z przerwą nocną). Lek należy stosować przez 7 dni.

Leczenie trzeba rozpocząć bezzwłocznie po rozpoznaniu zakażenia. Najlepsze wyniki leczenia zarówno w przypadku ospy wietrznej, jak i półpaśca uzyskuje się podając lek w ciągu 24 godzin po wystąpieniu pierwszych zmian skórnych – wysypki.

• Dzieci:
Leczenie zakażeń wywołanych przez wirus ospy wietrznej
Dzieci w wieku od 6 lat – 800 mg (1 tabletka) 4 razy na dobę.
Dzieci w wieku 2 do 5 lat – 400 mg 4 razy na dobę.
Dzieci w wieku poniżej 2 lat – 200 mg 4 razy na dobę.

Dawkę dla dziecka lekarz może dokładnie określić w przeliczeniu na masę ciała pacjenta; podaje się 20 mg/kg masy ciała (do maksymalnej dawki 800 mg) 4 razy na dobę.
Leczenie należy kontynuować przez 5 dni.

W razie konieczności podania dawki mniejszej niż 800 mg (1 tabletka), dostępne są postacie leku o mniejszej zawartości substancji czynnej.

Kiedy nie stosować leku HASCOVIR

• jeśli pacjent ma uczulenie na acyklowir albo na walacyklowir lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku HASCOVIR należy omówić to z lekarzem, zwłaszcza w sytuacji gdy pacjent:

• ma chore nerki,
• stosuje inne leki mogące uszkadzać nerki,
• ma znacznie zmniejszoną odporność,
• ma 65 lat lub więcej.

Stan nawodnienia
Pacjent przyjmujący duże dawki acyklowiru (np. w przypadku leczenia półpaśca i podawania dawki 4 g acyklowiru na dobę) powinien pić dużo płynów, aby utrzymać właściwy stan nawodnienia organizmu.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W większości przypadków nie było dostępnych danych, umożliwiających dokładne oszacowanie częstości występowania działań niepożądanych, która może również zmieniać się w zależności od wskazań do leczenia. Znane działania niepożądane obserwowane podczas stosowania acyklowiru to:

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u 1 do 10 na 100 pacjentów):

• bóle głowy, zawroty głowy,
• nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha,
• zmęczenie, gorączka,
• świąd, wysypki (w tym nadwrażliwość na światło).

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u 1 do 10 na 1000 pacjentów):

• pokrzywka, przypadki przyspieszonego, rozsianego wypadania włosów.

Ponieważ przyspieszone, rozsiane wypadanie włosów może być związane z wieloma chorobami oraz
ze stosowaniem wielu leków, jego związek z działaniem acyklowiru nie jest pewny.

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów):

• obrzęk naczynioruchowy (najczęściej występuje w obrębie twarzy, głównie w okolicy warg i powiek, może również dotyczyć języka, głośni lub krtani, przez co może stanowić bezpośrednie zagrożenie życia),
• duszność,
• przemijające zwiększenie stężenia bilirubiny oraz aktywności enzymów wątrobowych we krwi,
• reakcja anafilaktyczna (natychmiastowa reakcja uczuleniowa, może zagrażać życiu),
• zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi.

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• zmniejszenie ilości we krwi różnych rodzajów krwinek (niedokrwistość, małopłytkowość, zmniejszenie liczby krwinek białych),
• pobudzenie, dezorientacja, drżenia, niezborność ruchowa, zaburzenia mowy, omamy, objawy psychotyczne, drgawki, senność, uszkodzenie mózgu (tzw. encefalopatia), śpiączka.

Powyższe zdarzenia są zwykle przemijające i na ogół stwierdzane u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek lub innymi czynnikami predysponującymi, a ponadto mogą wystąpić:

• żółtaczka, zapalenie wątroby,
• ostra niewydolność nerek, ból nerek.

Ból nerkowy może być związany z niewydolnością nerki (nerek).
Należy podawać pacjentowi odpowiednie ilości płynów. Zaburzenie czynności nerek zwykle szybko ustępuje po uzupełnieniu płynów u pacjenta i (lub) po zmniejszeniu dawki lub odstawieniu leku. W wyjątkowych przypadkach może jednak dojść do ostrej niewydolności nerek.

Substancją czynną leku jest acyklowir. 

Substancje pomocnicze to: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczma, karboksymetyloskrobia sodoa, skrobia ziemniaczana, magnezu stearynian.