Lek Hydroxyzinum Espefa należy stosować w najmniejszej skutecznej dawce. Czas leczenia powinien być możliwie jak najkrótszy.
Lek podaje się doustnie.
Zalecana dawka
Dorośli
W leczeniu lęku:
50 mg na dobę w 2-3 dawkach podzielonych.
W objawowym leczeniu świądu:
leczenie należy rozpocząć od dawki 25 mg przed snem. W miarę potrzeby lekarz może zwiększyć dawkę, podając po 25 mg, 3 do 4 razy na dobę.
W przygotowaniu do zabiegów chirurgicznych:
50 mg do 100 mg w dawce jednorazowej.
Dzieci
W objawowym leczeniu świądu:
Od 12 miesięcy: 1 mg na kg mc. na dobę do 2 mg na kg mc. na dobę w dawkach podzielonych.
W przygotowaniu do zabiegów chirurgicznych:
0,6 mg na kg mc. w dawce jednorazowej.
U dorosłych i dzieci o masie ciała powyżej 40 kg, maksymalna dawka dobowa we wszystkich wskazaniach wynosi 100 mg.
U dzieci o masie ciała do 40 kg, maksymalna dawka dobowa wynosi 2 mg/kg mc./dobę.
U pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) zaleca się rozpocząć leczenie od połowy zalecanej dawki.
U osób w podeszłym wieku maksymalna dawka dobowa wynosi 50 mg.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi:
- wstrząs anafilaktyczny (pierwszymi objawami mogą być: duszność, obrzęk krtani i gardła, świąd
skóry i jej zaczerwienienie, ból głowy, uczucie „ucisku”, zawroty głowy, znaczne osłabienie, aż do
utraty przytomności włącznie; w ciężkich przypadkach może zagrażać życiu).
Bardzo częste działania niepożądane (u więcej niż 1 na 10 osób):
- senność.
Częste działania niepożądane (u 1 do 10 na 100 osób):
- suchość w jamie ustnej;
- zmęczenie, ból głowy, nadmierne uspokojenie.
Niezbyt częste działania niepożądane (u 1 do 10 na 1000 osób):
- nudności;
- złe samopoczucie, gorączka;
- zawroty głowy, bezsenność;
- drżenie, pobudzenie, splątanie (zaburzenia świadomości, zaburzenia orientacji czasu, miejsca, sytuacji lub własnej osoby).
Rzadkie działania niepożądane (u 1 do 10 na 10 000 osób):
- tachykardia (szybkie, nieprawidłowe bicie serca);
- zaburzenia akomodacji (objawiające się nieostrym widzeniem), niewyraźne widzenie;
- zaparcia, wymioty;
- reakcje nadwrażliwości ze strony układu immunologicznego;
- nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby;
- drgawki, dyskineza (nieskoordynowane i niezależne od woli ruchy kończyn lub całego ciała);
- dezorientacja, omamy (spostrzeganie nieistniejących przedmiotów, osób);
- zatrzymanie moczu;
- świąd, wysypka rumieniowa, wysypka grudkowo-plamkowa, pokrzywka, zapalenie skóry;
- niedociśnienie (obniżenie ciśnienia tętniczego).
Bardzo rzadkie działania niepożądane (u mniej niż 1 na 10 000 osób, w tym pojedyncze
przypadki):
- wstrząs anafilaktyczny;
- skurcz oskrzeli (świszczący oddech, duszność);
- obrzęk naczynioruchowy (nagły obrzęk twarzy, kończyn lub stawów bez świądu i bólu);
- wzmożona potliwość;
- utrwalona wysypka polekowa;
- ostra uogólniona osutka krostkowa;
- rumień wielopostaciowy (czerwono-sine plamy na skórze i (lub) błonach śluzowych, niekiedy
z pęcherzami, gorączką i bólem stawów);
- zespół Stevensa-Johnsona (pęcherze na skórze i (lub) błonach śluzowych, które pękając przechodzą
w bolesne rany (nadżerki), często towarzyszy im gorączka, ból mięśni i stawów).
Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes (częstoskurcz komorowy);
- wydłużenie odcinka QT.
Należy przerwać przyjmowanie leku i natychmiast zgłosić się do lekarza, jeśli u pacjenta wystąpią zaburzenia rytmu serca, takie jak szybkie bicie serca (palpitacje), trudności z oddychaniem, utrata przytomności.
Substancją czynną leku jest chlorowodorek hydroksyzyny. Jedna tabletka powlekana zawiera 10 mg chlorowodorku hydroksyzyny.
Rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian, talk.
Otoczka: alkohol poliwinylowy częściowo zhydrolizowany, makrogol 3350, tytanu dwutlenek (E 171), talk, żółcień chinolinowa, lak (E 104), żelaza tlenek żółty (E172).
