Indapen 2,5 mg 30 Tabletek

Dorośli

Doustnie 1 tabletka (2,5 mg) na dobę, rano.

Działanie leku Indapen rozwija się stopniowo, maksymalne zmniejszenie ciśnienia może wystąpić dopiero po kilku miesiącach od rozpoczęcia leczenia. Nie zaleca się stosowania dawek większych niż 2,5 mg leku Indapen na dobę, nie spowoduje to dalszego obniżenia ciśnienia krwi, natomiast działanie moczopędne może się nasilić. Jeżeli stosowanie 1 tabletki na dobę leku Indapen nie obniży wystarczająco ciśnienia tętniczego, lekarz może zastosować inne leki przeciwnadciśnieniowe. Indapen może być stosowany z lekami beta-adrenolitycznymi, inhibitorami ACE, metyldopą, klonidyną i innymi lekami blokującymi receptory adrenergiczne. Nie zalecane jest stosowanie leku Indapen z lekami moczopędnymi, które mogą powodować hipokaliemię.

Nie występuje zjawisko nadciśnienia „z odbicia” po odstawieniu leku Indapen.

• Nadwrażliwość na indapamid, inne sulfonamidy lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
• Ciężka niewydolność nerek (bezmocz).
• Encefalopatia wątrobowa i ciężkie zaburzenia czynności wątroby.
• Hipokaliemia.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego:
Bardzo rzadko: trombocytopenia, leukopenia, agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna.

Zaburzenia układu nerwowego:
Rzadko: zawroty głowy, uczucie zmęczenia, bóle głowy, parestezje.
Częstość nieznana: omdlenie.

Zaburzenia serca:
Bardzo rzadko: zaburzenia rytmu serca, niedociśnienie tętnicze.
Częstość nieznana: torsade de pointes (potencjalnie śmiertelne).

Zaburzenia żołądka i jelit:
Niezbyt często: wymioty
Rzadko: nudności, zaparcia, suchość w jamie ustnej.
Bardzo rzadko: zapalenie trzustki.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych:
Bardzo rzadko: niewydolność nerek.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:
Bardzo rzadko: zaburzenia czynności wątroby.
Częstość nieznana:
- możliwość rozwoju encefalopatii wątrobowej w przebiegu niewydolności wątroby (patrz punkty 4.3 i 4.4);
- zapalenie wątroby.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
Reakcje nadwrażliwości, głównie dotyczące skóry, u pacjentów skłonnych do alergii oraz reakcji astmatycznych:
Często: grudkowo-plamiste wysypki.
Niezbyt często: plamica.
Bardzo rzadko: obrzęk naczynioruchowy i (lub) pokrzywka, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, zespół Stevensa-Johnsona.
Częstość nieznana: możliwość nasilenia objawów współistniejącego tocznia rumieniowatego układowego.
Odnotowano przypadki nadwrażliwości na światło.

Badania diagnostyczne:
Częstość nieznana:
- wydłużony odstęp QT w elektrokardiogramie);
- zwiększone stężenie glukozy i kwasu moczowego we krwi podczas leczenia: celowość stosowania tych leków moczopędnych u pacjentów z dną moczanową lub cukrzycą należy szczególnie ostrożnie rozważyć;
- zwiększona aktywność enzymów wątrobowych.

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania:
W badaniach klinicznych hipokaliemię (stężenie potasu w osoczu <3,4 mmol/l) obserwowano u 25% pacjentów, przy czym u 10% pacjentów stężenie potasu wynosiło <3,2 mmol/l po 4 do 6 tygodniach leczenia. Po 12 tygodniach leczenia średnie zmniejszenie stężenia potasu wynosiło 0,41 mmol/l.
Bardzo rzadko: hiperkalcemia.
Częstość nieznana:
- utratę potasu z hipokaliemią, szczególnie poważna u pacjentów z grup dużego ryzyka;
- hiponatremia z hipowolemią powodująca odwodnienie i hipotonię ortostatyczną. Współistniejąca utrata jonów chlorkowych może prowadzić do wtórnej, kompensacyjnej zasadowicy metabolicznej: częstość i nasilenie tego działania nie jest znaczące.

Pozostałe składniki leku to:

- rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna, krospowidon, magnezu stearynian.

otoczka: hypromeloza, kwas stearynowy, celuloza mikrokrystaliczna, tytanu dwutlenek.