Levomine 0,03mg+0,15mg 63 Tabletki

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Należy przyjmować codziennie jedną tabletkę leku Levomine, z małą ilością wody jeśli to konieczne. Tabletki należy przyjmować mniej więcej o tej samej porze każdego dnia.

Blister zawiera 21 tabletek. Na opakowaniu każda tabletka oznaczona jest dniem tygodnia, w którym należy ją przyjąć. Należy przyjmować jedną tabletkę dziennie przez 21 dni zgodnie z kierunkiem strzałek na blistrze aż wszystkie 21 tabletek zostanie przyjętych.

Następnie nie należy przyjmować tabletek przez 7 dni. W trakcie tych 7 dni, w których tabletki nie są przyjmowane (inaczej zwanych przerwą lub tygodniową przerwą), powinno rozpocząć się krwawienie. Tak zwane „krwawienie z odstawienia” zazwyczaj rozpoczyna się 2. lub 3. dnia tygodniowej przerwy.
Ósmego dnia po przyjęciu ostatniej tabletki Levomine (to jest po siedmiodniowej przerwie) należy rozpocząć kolejny blister, nawet jeśli krwawienie nie zakończyło się. To oznacza, że należy rozpoczynać kolejny blister tego samego dnia tygodnia i że krwawienie z odstawienia powinno wystąpić w tych samych dniach w każdym miesiącu.

Jeśli pacjentka stosuje lek Levomine w ten sposób, jest ona chroniona przed zajściem w ciążę również w trakcie 7 dni, w których nie przyjmuje tabletek.

Nie należy przyjmować leku Levomine, jeśli u pacjentki występuje którykolwiek z wymienionych poniżej stanów. Jeśli u pacjentki występuje którykolwiek z wymienionych poniżej stanów, należy poinformować o tym lekarza. Lekarz omówi z pacjentką, jaka inna metoda zapobiegania ciąży będzie bardziej odpowiedna.

• jeśli u pacjentki obecnie występuje (lub kiedykolwiek występował) zakrzep krwi w naczyniach żylnych nóg (zakrzepica żył głębokich), w płucach (zatorowość płucna) lub w innych narządach;
• jeśli pacjentka wie, że ma zaburzenia wpływające na krzepliwość krwi - na przykład niedobór białka C, niedobór białka S, niedobór antytrombiny III, obecność czynnika V Leiden lub przeciwciał antyfosfolipidowych;
• jeśli pacjentka wymaga zabiegu chirurgicznego lub nie będzie chodziła przez długi czas;
• jeśli pacjentka przeszła zawał serca lub udar;
• jeśli pacjentka choruje (lub chorowała w przeszłości) na dławicę piersiową (choroba, która powoduje silny ból w klatce piersiowej i może być pierwszym objawem zawału serca) lub przemijający napad niedokrwienny (przemijające objawy udaru);
• jeśli pacjentka choruje na jakąkolwiek z poniższych chorób, które mogą zwiększać ryzyko powstania zakrzepu w tętnicy:
  - ciężka cukrzyca z uszkodzeniem naczyń krwionośnych
  - bardzo wysokie ciśnienie krwi
  - bardzo wysokie stężenie tłuszczów we krwi (cholesterolu lub trójglicerydów)
  - chorobę nazywaną hiperhomocysteinemią
• jeśli u pacjentki występuje (lub występował w przeszłości) rodzaj migreny, nazywany „migreną z aurą”;
• jeśli u pacjentki występują (lub kiedykolwiek w przeszłości występowały) choroby wątroby i czynność wątroby nadal nie powróciła do normy;
• jeśli u pacjentki występuje (lub kiedykolwiek w przeszłości występował) nowotwór wątroby;
• jeśli obecnie (lub kiedykolwiek w przeszłości) u pacjentki rozpoznano lub istnieje podejrzenie raka piersi lub raka narządów płciowych;
• jeśli u pacjentki występuje jakiekolwiek krwawienie z pochwy o nieznanej przyczynie;
• jeśli u pacjentki stwierdzono uczulenie na etynyloestradiol lub lewonorgestrel lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku. Może to powodować świąd, wysypkę lub obrzęk;
• jeśli pacjentka ma zapalenie wątroby typu C i stosuje leki przeciwwirusowe zawierające ombitaswir z parytaprewirem i rytonawirem, dazabuwir, glekaprewir z pibrentaswirem lub sofosbuwir z welpataswirem i woksylaprewirem

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Jeśli wystąpią jakiekolwiek działania niepożądane, szczególnie ciężkie i nieprzemijające lub zmiany w stanie zdrowia, które pacjent uważa za związane ze stosowaniem leku, należy skonsultować się z lekarzem.

Ciężkie działania niepożądane
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli u pacjentki wystąpi którykolwiek z następujących objawów obrzęku naczynioruchowego: obrzęk twarzy, języka i (lub) gardła i (lub) trudności w połykaniu lub pokrzywka, mogące powodować trudności w oddychaniu.

U wszystkich kobiet stosujących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne istnieje zwiększone ryzyko powstania zakrzepów krwi w żyłach (żylna choroba zakrzepowo-zatorowa) lub zakrzepów krwi w tętnicach (tętnicze zaburzenia zakrzepowo-zatorowe).

Poniżej znajduje się lista działań niepożądanych związanych ze stosowaniem leku Levomine:

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u 1 do 10 kobiet):

• nudności;
• ból brzucha;
• zwiększenie masy ciała;
• ból głowy;
• obniżenie nastroju;
• zmiany nastroju;
• ból piersi;
• tkliwość piersi.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u 1 do 100 kobiet):

• wymioty;
• biegunka;
• zatrzymanie płynów;
• migrena;
• zmniejszenie libido;
• powiększenie piersi;
• wysypka;
• pokrzywka.

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u 1 do 1000 kobiet):

• nietolerancja soczewek kontaktowych;
• nadwrażliwość;
• zmniejszenie masy ciała;
• zwiększenie libido;
• wydzielina z piersi;
• upławy;
• zaburzenia skóry: rumień guzowaty (charakteryzujący się występowaniem bolesnych czerwonych guzków na skórze);
• zaburzenia skóry: rumień wielopostaciowy (wysypka z zaczerwienieniem przypominającym tarcze strzelnicze lub rankami);
• szkodliwe zakrzepy krwi w żyle lub tętnicy, na przykład:
  - w nodze lub stopie (np. zakrzepica żył głębokich);
  - w płucach (np. zatorowość płucna);
• zawał serca;
• udar;
• miniudar lub przejściowe objawy udaru, znane jako przemijający napad niedokrwienny;
• zakrzepy krwi w wątrobie, żołądku/jelicie, nerkach lub oku.

U kobiet przyjmujących tabletki antykoncepcyjne odnotowano nieznacznie częściej następujące, ciężkie działania niepożądane, jednakże nie wiadomo, czy jest to spowodowane leczeniem

• zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi
• guzy wątroby lub rak piersi

Następujące stany chorobowe były również związane ze stosowaniem złożonych środków antykoncepcyjnych:
Choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, padaczka, endometrioza, porfiria (choroba metaboliczna powodująca ból brzucha i zaburzenia psychiczne), toczeń rumieniowaty układowy (stan, w którym organizm niszczy własne organy i tkanki), opryszczka w późnym okresie ciąży, pląsawica Sydenhama (szybkie, niekontrolowane ruchy i drgania), zespół hemolityczno-mocznicowy (choroba występująca w wyniku biegunki, spowodowanej zakażeniem bakterią E.coli), zaburzenia wątroby objawiające się żółtaczką, choroby pęcherzyka żółciowego lub powstawanie kamieni żółciowych.

U kobiet z wrodzonym obrzękiem naczynioruchowym, tabletki antykoncepcyjne, zawierające estrogeny
mogą wywoływać lub nasilać objawy obrzęku naczynioruchowego.

Substancjami czynnymi leku są etynyloestradiol i lewonorgestrel.
Każda tabletka powlekana zawiera 30 mikrogramów etynyloestradiolu i 150 mikrogramów lewonorgestrelu.

Ponadto lek zawiera:
Rdzeń tabletki:
Laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, maltodekstryna, magnezu stearynian, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A).
Otoczka tabletki:
Hypromeloza 6cP, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol 400, żelaza tlenek żółty (E 172).