Lexotan 6 mg 30 Tabletek

W każdym przypadku Lexotan powinien być stosowany pod nadzorem lekarza.

Średnie dawki dla pacjentów leczonych ambulatoryjnie: 1,5 mg do 3 mg do trzech razy na dobę.
Ciężkie przypadki, zwłaszcza w lecznictwie szpitalnym: 6 mg do 12 mg dwa lub trzy razy na dobę.

Podane dawkowanie lekarz powinien traktować jako ogólne wytyczne i dobierać dawkę indywidualnie dla danego pacjenta. Leczenie ambulatoryjne pacjentów należy rozpoczynać od podawania małych dawek, stopniowo zwiększając je do optymalnej wielkości. Leczenie powinno trwać tak krótko, jak to tylko możliwe.

Pacjent powinien zgłaszać się do lekarza regularnie, w celu oceny konieczności dalszego podawania leku, szczególnie w sytuacjach, w których nie obserwuje się objawów choroby. Całkowity czas terapii nie powinien wynosić więcej niż 8 do 12 tygodni, wliczając w to okres stopniowego odstawiania leku. W niektórych przypadkach terapia może trwać dłużej, pod warunkiem przeprowadzenia specjalistycznej oceny stanu pacjenta przez lekarza.

Pacjenci w podeszłym wieku i pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby wymagają mniejszych dawek.

W przypadku wrażenia, że działanie leku Lexotan jest za silne lub za słabe, należy skontaktować się z lekarzem.

Kiedy nie stosować leku Lexotan

• jeśli pacjent ma uczulenie na benzodiazepiny lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność oddechowa
• jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność wątroby (benzodiazepiny nie są wskazane do leczenia pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, ze względu na ryzyko wystąpienia uszkodzenia mózgu)
• jeśli u pacjenta występuje nużliwość mięśni (miastenia)
• jeśli u pacjenta występuje zespół bezdechu sennego.

Jak każdy lek, Lexotan może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Poniżej wymienione działania niepożądane występowały z częstością nieznaną (nie można jej określić na podstawie dostępnych danych):

• nadwrażliwość (uczulenie), wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy
• stan splątania, dezorientacja, zaburzenia emocjonalne i zaburzenia nastroju - głównie na początku i zwykle ustępujące w trakcie leczenia
• zaburzenia libido
• uzależnienie lekowe, nadużywanie leku, zespół odstawienia
• depresja
• reakcje paradoksalne jak niepokój, pobudzenie, drażliwość, agresja, urojenia, złość, koszmary senne, omamy, psychoza, nietypowe zachowanie, nerwowość, lęk, nietypowe sny, nadmierna aktywność i inne zaburzenia zachowania - większe prawdopodobieństwo tego typu działań u dzieci i pacjentów w podeszłym wieku
• niepamięć następcza
• upośledzenie pamięci
• senność, bóle głowy, zawroty głowy, osłabiona czujność, problemy z koordynacją ruchów oraz z utrzymaniem równowagi - głównie na początku i zwykle ustępujące w trakcie leczenia
• podwójne widzenie - głównie na początku i zwykle ustępujące w trakcie leczenia
• niewydolność serca, w tym zatrzymanie akcji serca
• zmniejszenie głębokości oraz częstości oddechów
• nudności, wymioty - głównie na początku i zwykle ustępujące w trakcie leczenia
• zaparcie
• wysypka, świąd, pokrzywka
• osłabienie siły mięśniowej - głównie na początku i zwykle ustępujące w trakcie leczenia
• zatrzymanie moczu
• zmęczenie - głównie na początku i zwykle ustępujące w trakcie leczenia
• upadki, złamania - ryzyko zwiększa się u osób stosujących jednocześnie środki uspokajające (w tym napoje alkoholowe) oraz u osób w podeszłym wieku.

Uzależnienie:
Długotrwałe stosowanie leku (nawet w dawkach leczniczych) może prowadzić do rozwoju psychicznego i fizycznego uzależnienia od leku, a przerwanie leczenia - do wystąpienia objawów zespołu odstawienia lub lęku „z odbicia”.
Zgłaszano przypadki nadużywania benzodiazepin.

Substancją czynną leku jest bromazepam (Bromazepamum).

Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna, magnezu stearynian, talk, laktoza jednowodna (90,85 mg w 1 tabletce), lak aluminiowy indygotyny, żelaza tlenek żółty.