Maść z neomycyną na skórę

Unguentum Neomycini 5 mg/g– maść z neomecyną na skórę

Unguentum Neomecyni to maść z neomycyną bez recepty. Substancją aktywną tego leku jest neomycyna – antybiotyk z grupy aminoglikozydowych. Maść z antybiotykiem jest stosowana w ramach miejscowego leczenia infekcji ropnych skóry – przede wszystkim bakteryjnych, ale również powstałych w efekcie powikłań schorzeń alergicznych, a także niewielkich odmrożeń i oparzeń.

Dawkowanie – Unguentum Neomycini

Maść z neomycyną Unguentum Neomycini należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami zawartymi w ulotce dla pacjenta lub wskazaniami lekarza albo farmaceuty.

O ile lekarz nie wskaże innego sposobu stosowania, maść powinna być aplikowana:

•       cienką warstwą, na zmienione chorobowo miejsca,
•       2-4 razy na dobę,
•       przez maksymalnie 7 dni.

Nie jest wskazane stosowanie maści na skórę z neomycinum u dzieci poniżej 12. r.ż.

Skład i postać – Unguentum Neomycini

Lek Unguentum Neomycini ma postać jednorodnej, białej maści z antybiotykiem. Znajduje się ona w aluminiowej tubie o pojemności 5 g. Jest ona umieszczona w tekturowym pudełku wraz z ulotką.

Maść Unguentum Neomycini zawiera:

•       substancję czynną: neomycyny siarczan (5 mg neomycyny siarczanu na 1 g maści);
•       pozostałe składniki: wazelinę białą, parafinę ciekłą.

Wskazania

Unguentum Neomycini jest stosowana w miejscowym leczeniu:

•       ropnych chorób skóry – w szczególności wywołanych przez gronkowce, takich ja czyraczność czy liszaj gronkowcowy;
•       ropnych powikłań alergicznych chorób skóry;
•       zakażonych niewielkich oparzeń i odmrożeń.

Przeciwwskazania

Maści z neomycyną Unguentum Neomycini nie należy stosować przy:

•       uczuleniu na neomycynę lub którykolwiek z pozostałych składników leku,
•       stwierdzonym uszkodzeniu słuchu;
•       dużej powierzchni uszkodzonej skóry,
•       sączących się zmianach chorobowych i owrzodzeniach żylakowych,
•       równoczesnym stosowaniu leków działających toksycznie na narząd słuchu, nerki albo układ nerwowy,
•       zaburzeniach czynności nerek,
•       zaburzeniach słuchu lub równowagi.

Leku nie należy również stosować długotrwale, z uwagi na ryzyko działania uszkadzającego słuch lub nerki.

Preparat nie powinien być także używany przez:

•       kobiety w ciąży i w okresie karmienia piersią,
•       dzieci poniżej 12 r.ż.,
•       osoby w podeszłym wieku.

Możliwe interakcje

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie i w ostatnim czasie oraz o tych, które pacjent planuje zacząć przyjmować.

W trakcie stosowania maści z antybiotykiem Unguentum Neomycini może nastąpić reakcja krzyżowa neomycyny z:

•       paramycyną,
•       kanamycyną
•       tobramycyną,
•       amikacyną,
•       izepamacyną.

Przeciwwskazane jest również równoczesne lub następcze stosowanie doustne lub miejscowe neomycyny i:

•       innych antybiotyków aminoglikozydowych (np. paromomycyny),
•       innych leków o możliwym działaniu toksycznym na układ nerwowy albo nerki (np. wariomycyny, macytracyny, cisplatyny, wankomycyny, amfoterycyny B, polimyksyny B czy kolistyny).

Jest to spowodowane ryzykiem sumowania się toksycznych działań niepożądanych.

Ostrzeżenia oraz środki ostrożności – Unguentum Neomycini

•       Stosowanie leku Unguentum Neomycini należy omówić z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem terapii.
•       Nie powinno się używać Unguentum Neomycini przez dłuższy czas – skutkuje to narastaniem oporności bakterii i zwiększa ryzyko pojawienia się nadkażenia grzybiczego.
•       Miejscowe stosowanie leku Unguentum Neomycini, w szczególności długotrwale i na otwarte rany, może powodować uszkodzenie słuchu i narządu równowagi oraz uszkodzenie nerek.

Opis działania

Zawarta w maści z antybiotykiem Unguentum Neomycini neomycyna działa bakteriobójczo na:

•       gronkowce,
•       wiele bakterii Gram-ujemnych, np. Escherichia coli, Haemophilus influenza, bakterie z rodzajów Klebsiella, Proteus, Pseudomonas, Salmonella oraz Shigella,
•       prątki kwasoodporne – włącznie ze szczepami Mycobacterium tuberculosis odpornymi na streptomycynę.

Neomycyna nie działa na:

•       bakterie Pseudomonas aeruginosa,
•       bakterie z rodzaju Streptococcus,
•       grzyby,
•       drożdżaki,
•       wirusy.

Podmiot odpowiedzialny

CHEMA-ELEKTROMET

Spółdzielnia Pracy

1. Przemysłowa 9

35-105 Rzeszów

tel. 17 862 05 90

e-mail: chema@chema.rzeszow.pl

Sposób przechowywania

Lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C, w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować po terminie ważności zamieszczonym na kartoniku i tubie.

FAQ

Na jakie bakterie działa neomycyna?

Maść z neomycyną działa na gronkowce, dużą grupę bakterii Gram-ujemnych, w tym Escherichia coli, Haemophilus influenza, bakterie z rodzajów Klebsiella, Proteus, Pseudomonas, Salmonella oraz Shigella, a także na prątki kwasoodporne.

Na co jest Neomycinum maść?

Zawierająca neomycinum maść na skórę jest przeznaczona do miejscowego zapalenia ropnych stanów skóry. Może być aplikowana np. przy czyraczności, liszajcu, a także powikłaniach ropnych alergii skórnych oraz drobnych odmrożeń. Wykorzystuje się ją jako maść na zastrzał palca. Może być stosowana również jako maść na oparzenia z antybiotykiem – jeśli pojawiło się nadkażenie ropne.

Czy Unguentum Neomycini to odpowiednia maść na trądzik?

Maść z neomycyną bez recepty nie jest zalecana w leczeniu miejscowym trądziku. Można zastosować inne maści na trądzik z antybiotykiem – zawierające klindamycynę, erytromycynę lub cykliczny węglan erytromycyny[1].

Czy Unguentum Neomycini to odpowiednia maść na liszaj?

Tak, zawierająca neomycynę maść może być stosowana na liszaj, a dokładniej – na liszajec zakaźny. Ta infekcja ma charakter bakteryjny, a najczęściej jest wywoływana przez gronkowca złocistego (Staphylococcus aureus) lub paciorkowca Streptococcus pyogenes[2]. Neomycyna wykazuje wobec nich działanie bakteriobójcze.

Czy neomycyna może uczulać? 

Reakcje alergiczne są wymieniane na liście możliwych działań niepożądanych neomycyny podawanej w postaci maści na skórę. Mogą się pojawić np. zaczerwienienie, rumień, obrzęk, świąd czy wypryski.

https://journals.viamedica.pl/forum_dermatologicum/article/view/51780/42934

https://www.mp.pl/dermatologia/wytyczne/270954,liszajec-zakazny-szybkie-leczenie-to-mniejsze-ryzyko-rozprzestrzenienia-sie-choroby