Medikinet 20 mg 30 Tabletek

Lek Medikinet przeznaczony jest do leczenia nadpobudliwości ruchowej z deficytem uwagi (ADHD) u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat.

Co to jest lek Medikinet? 

Lek Medikinet zawiera substancję czynną metylofenidat. Przeznaczony jest do leczenia nadpobudliwości ruchowej z deficytem uwagi (ADHD) u dzieci w wieku od 6 do 18 lat.

Stosowany jest dopiero, jeśli wcześniejsze próby leczenia bez użycia leków, np. doradztwo psychologiczne i terapia behawioralna, były niewystarczające.

Leku Medikinet nie stosuje się w leczeniu ADHD u dzieci w wieku poniżej 6 lat oraz u dorosłych.

Działanie i właściwości

Lek Medikinet poprawia obniżoną aktywność pewnych obszarów mózgu. Może pomóc w wydłużeniu czasu skupienia uwagi, poprawić koncentrację i ograniczyć zachowania impulsywne.

Lek Medikinet jest stosowany jako część programu leczenia, który obejmuje zwykle psychoterapię, leczenie edukacyjne i socjoterapię. Leczenie lekiem Medikinet może rozpocząć i dalej prowadzić wyłącznie lekarz specjalizujący się w leczeniu ADHD u dzieci i młodzieży.

Jak stosować lek Medikinet?

Lek Medikinet należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Ten lek przeznaczony jest do stosowania doustnego. Tabletki leku Medikinet należy połykać, popijając wodą. Jeśli trzeba, tabletkę można podzielić na połowy. Lek przyjmować w trakcie lub po jedzeniu.

Przed leczeniem pacjenta i podczas leczenia lekarz przeprowadzi pewne badania:
• przed rozpoczęciem leczenia – aby upewnić się, że lek Medikinet jest bezpieczny i jego zastosowanie będzie dla pacjenta korzystne;
• po rozpoczęciu leczenia – nie rzadziej niż co 6 miesięcy, lecz możliwe, że znacznie częściej.
Badania takie będą także przeprowadzane przy każdej zmianie dawki leku.

W trakcie badania lekarz:

• zapyta o apetyt pacjenta;
• zmierzy wzrost i zważy pacjenta;
• zmierzy ciśnienie tętnicze krwi i tętno;
• zapyta o nastrój pacjenta, stan umysłu lub inne nietypowe odczucia i dowie się, czy problemy takie nie nasiliły się w okresie stosowania leku Medikinet.

Jeśli po 1 miesiącu leczenia stan zdrowia pacjenta się nie poprawi
Należy o tej sytuacji poinformować lekarza prowadzącego, który może zadecydować o zmianie sposobu leczenia.

Leczenie długotrwałe
Jeśli pacjent stosuje lek Medikinet przez ponad rok, lekarz powinien przerwać leczenie przynajmniej raz w roku. Taką przerwę w leczeniu korzystnie jest zaplanować na okres wakacji szkolnych. Pozwoli to ocenić, czy konieczne jest dalsze stosowanie leku.

Niewłaściwe stosowanie leku Medikinet  
Niewłaściwe stosowanie leku Medikinet może doprowadzić do nietypowych zachowań, a także do uzależnienia pacjenta od leku. Jeśli pacjent kiedykolwiek nadużywał lub był uzależniony od alkoholu, leków dostępnych na receptę lub narkotyków, należy poinformować o tym lekarza.

Lek ten jest przeznaczony tylko dla osoby, której został przepisany. Nie należy go przekazywać innym, nawet jeśli objawy ich choroby są podobne.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Medikinet
Jeśli pacjent zażyje zbyt dużą dawkę leku, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub wezwać pogotowie. Należy powiedzieć, jaka ilość leku została zażyta. Może być konieczne wdrożenie leczenia.
Objawami przedawkowania mogą być: wymioty, uczucie pobudzenia, drżenia, nasilenie ruchów mimowolnych, drżenie mięśni, napad drgawek (po których może wystąpić śpiączka), uczucie niezmiernego szczęścia, dezorientacja, widzenie, czucie lub słyszenie rzeczy, które nie istnieją (omamy), pocenie się, zaczerwienienie twarzy, ból głowy, wysoka gorączka, zmiany częstości rytmu serca (wolny, szybki, nieregularny), wysokie ciśnienie tętnicze krwi, rozszerzone źrenice, suchość błony śluzowej nosa i jamy ustnej, skurcz mięśni, gorączka i czerwonawo-brązowy mocz, co może być objawem nieprawidłowego rozpadu mięśni (rabdomiolizy).

Pominięcie przyjęcia leku Medikinet
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. W razie pominięcia dawki, kolejną dawkę należy zażyć o zwykłej porze.

Przerwanie stosowania leku Medikinet  
Nagłe przerwanie stosowania tego leku może prowadzić do nawrotu objawów ADHD lub pojawienia się nieoczekiwanych objawów, takich jak depresja. Przed całkowitym odstawieniem leku lekarz prowadzący będzie stopniowo zmniejszał dobową dawkę.

Dawkowanie

Lek Medikinet należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• Maksymalna dawka dobowa wynosi 60 mg.
• Lekarz zwykle rozpoczyna leczenie od małej dawki 5 mg jeden lub dwa razy na dobę w trakcie śniadania i obiadu, i stopniowo zwiększa ją, zgodnie z potrzebami.
• Lekarz poinformuje pacjenta, jakiej mocy tabletkę ma on codziennie stosować.
• Ostatnią dawkę leku należy przyjąć nie później niż 4 godzin przed snem w celu uniknięcia zaburzeń snu.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Nie należy stosować leku Medikinet jeśli u pacjenta:

• stwierdzono uczulenie na metylofenidat lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• występuje choroba tarczycy;
• występuje podwyższone ciśnienie w gałce ocznej (jaskra);
• występuje guz nadnerczy (guz chromochłonny - phaeochromocytoma);
• występują zaburzenia łaknienia polegające na braku uczucia głodu lub potrzeby jedzenia, np. jadłowstręt psychiczny;
• występuje bardzo wysokie ciśnienie tętnicze krwi lub zwężenie naczyń krwionośnych, które może powodować ból w ramionach i nogach;
• występowały kiedykolwiek problemy z sercem, np. atak serca, nierówne bicie serca, ból lub dyskomfort w obrębie klatki piersiowej, niewydolność serca, choroba serca lub wrodzone wady serca;
• występują choroby naczyń krwionośnych mózgu, takie jak udar, miejscowe rozszerzenie naczynia i osłabienie jego ściany (tętniak), zwężenie lub zamknięcie naczynia krwionośnego lub zapalenie naczyń krwionośnych;
• obecnie lub w okresie ostatnich 14 dni stosowano leki przeciwdepresyjne (nazywane inhibitorami monoaminooksydazy);
• występują problemy psychiczne, takie jak: zaburzenia psychopatyczne lub osobowość borderline; odbiegające od normy myśli lub wizje, schizofrenia; objawy poważnych zaburzeń nastroju (np. myśli samobójcze, ciężka depresja, mania)

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed zastosowaniem leku Medikinet należy porozmawiać z lekarzem, jeśli:

• u pacjenta występują problemy z wątrobą lub nerkami;
• pacjent ma trudności z przełykaniem lub połykaniem całych tabletek;
• pacjent miał napady (drgawek, konwulsji, padaczki) lub nieprawidłowe wyniki badań mózgu (np. EEG);
• pacjent kiedykolwiek nadużywał lub był uzależniony od alkoholu, leków wydawanych na receptę lub narkotyków;
• pacjentka jest kobietą, która zaczęła miesiączkować;
• pacjent ma trudne do opanowania powtarzające się drgania różnych części ciała lub powtarza dźwięki i słowa (tiki);
• pacjent ma wysokie ciśnienie krwi;
• pacjent cierpi na choroby serca nie wymienione powyżej;
• pacjent ma zaburzenia zdrowia psychicznego nie wymienione powyżej, takie jak: chorobę dwubiegunową; zachowania agresywne lub wrogie, lub nasilenie agresji; widzenie, słyszenie lub czucie rzeczy nieistniejących (halucynacje); wiara w rzeczy nierzeczywiste (urojenia); nadmierna podejrzliwość (paranoja); uczucie pobudzenia, niepokoju lub napięcia; poczucie przygnębienia lub winy.

Przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli występuje któryś z wyżej opisanych stanów. Jest to ważne, ponieważ metylofenidat może powodować ich pogorszenie. Lekarz będzie kontrolował, w jaki sposób lek wpływa na stan pacjenta.

W trakcie leczenia u chłopców i młodych mężczyzn mogą występować niespodziewane długotrwałe erekcje. Może to być bolesne i wystąpić w dowolnym momencie. Jeśli erekcja trwa dłużej niż 2 godziny, a zwłaszcza gdy jest bolesna, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Badanie lekarskie przed zastosowaniem metylofenidatu

Lekarz porozmawia z pacjentem o:

• wszelkich innych stosowanych lekach;
• występowaniu przypadków nagłej i niewyjaśnionej śmierci w rodzinie;
• wszelkich innych problemach natury medycznej (np. chorobach serca), jakie mogą występować u pacjenta i członków jego rodziny;
• samopoczuciu pacjenta, np. jego przygnębieniu lub euforii, dziwnych myślach lub występowaniu takich stanów w przeszłości;
• występowaniu tików (trudnych do opanowania, powtarzających się drań dowolnych części ciała lub powtarzania dźwięków lub słów) u członków rodziny pacjenta;
• wszelkich problemach dotyczących zdrowia psychicznego lub zachowaniach, jakie występowały u pacjenta i członków jego rodziny.

Bardzo ważne jest udzielenie lekarzowi jak najpełniejszej informacji. Na tej podstawie lekarz ustali, czy metylofenidat jest odpowiednim lekiem dla pacjenta. Lekarz zadecyduje też, czy przed rozpoczęciem stosowania tego leku konieczne jest wykonanie innych badań lekarskich.

Lek Medikinet – działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Lekarz poinformuje pacjenta o takich działaniach niepożądanych.

Poniżej przedstawiono listę innych działań niepożądanych. W razie ich nasilenia należy o tym powiadomić lekarza lub farmaceutę

Bardzo częste: mogą występować u więcej niż 1 na 10 osób
• zmniejszenie apetytu;
• ból głowy;
• nerwowość;
• bezsenność;
• nudności;
• suchość w jamie ustnej.
Częste: mogą występować u nie więcej niż 1 na 10 osób
• bóle stawów;
• wysoka temperatura ciała (gorączka);
• nadmierne wypadanie lub przerzedzanie się włosów;
• uczucie niezwykłej senności lub ociężałości;
• utrata apetytu;
• napady paniki;
• zmniejszenie popędu seksualnego;
• ból zębów;
• świąd, wysypka lub wypukłe, czerwone i swędzące wypryski (pokrzywka);
• nadmierna potliwość;
• kaszel, ból gardła lub nosa oraz podrażnienie gardła, duszność lub ból w klatce piersiowej;
• zmiany ciśnienia tętniczego krwi (zazwyczaj wysokie ciśnienie tętnicze krwi), przyspieszone bicie serca (częstoskurcz), zimne dłonie i stopy;
• trzęsienie się i drżenie, zawroty głowy, ruchy mimowolne, uczucie wewnętrznego niepokoju, niezwykła aktywność;
• agresja, pobudzenie, niepokój, lęk, depresja, zestresowanie, rozdrażnienie i zachowanie odbiegające od normy, problemy z zasypianiem, zmęczenie;
• ból brzucha, biegunka, nudności, dyskomfort w obrębie brzucha, niestrawność, pragnienie, wymioty. Objawy te zazwyczaj występują na początku leczenia i mogą być zmniejszone poprzez przyjmowanie leku wraz z jedzeniem;
Niezbyt częste: mogą występować u nie więcej niż 1 na 100 osób
• zaparcia;
• dyskomfort w klatce piersiowej;
• obecność krwi w moczu;
• podwójne widzenie lub niewyraźne widzenie;
• ból, skurcze i sztywność mięśni;
• podwyższone wyniki prób wątrobowych (w badaniu krwi);złość, płaczliwość, nadmierna świadomość otoczenia, napięcie.
Rzadkie: mogą występować u nie więcej niż 1 na 1 000 osób
• zmiany popędu płciowego;
• uczucie dezorientacji;
• rozszerzone źrenice, trudności z widzeniem;
• obrzęk sutków u mężczyzn;
• zaczerwienienie skóry, czerwona, wzniesiona wysypka na skórze.
Bardzo rzadkie: mogą występować u nie więcej niż 1 na 10 000 osób
• atak serca;
• nagła śmierć;
• skurcze mięśni;
• małe, czerwone plamki na skórze;
• zapalenie lub zator tętnic w mózgu;
• nieprawidłowa czynność wątroby, włącznie z niewydolnością i śpiączką;
• zmiany wyników badań laboratoryjnych,włącznie z wynikami badań czynności wątroby i morfologii krwi;
• próby samobójcze (w tym udane), zaburzenia myślenia, brak uczuć lub emocji, wielokrotne powtarzanie czynności, obsesyjne skupienie na jednej rzeczy;
• drętwienie palców u rąk i stóp, mrowienie i zmiana zabarwienia skóry (z bladego na siny, a następnie na czerwony) pod wpływem zimna (objaw Raynauda).
Częstość nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych
• migrena;
• bardzo wysoka gorączka;
• wolne, szybkie lub nierówne bicie serca;
• nasilone drgawki (duży napad drgawkowy „grand mal”);
• wiara w rzeczy nieprawdziwe, splątanie;
• silny ból brzucha, często z nudnościami i wymiotami;
• problemy dotyczące naczyń krwionośnych w mózgu (udar, zapalenie tętnic mózgowych lub niedrożność tętnicy mózgowej);
• zaburzenia erekcji;
• długotrwałe erekcje, czasem bolesne lub zwiększona liczba erekcji;
• nadmierne, niekontrolowane mówienie;
• niemożność kontrolowania oddawania moczu (nietrzymanie moczu);
• skurcz mięśni szczęk utrudniający otwarcie ust (szczękościsk);
• jąkanie;
• krwawienie z nosa.

Wpływ na wzrost i masę ciała
W przypadku stosowania metylofenidatu przez okres dłuższy niż jeden rok, u niektórych dzieci lek ten może hamować wzrost. Dotyczy to mniej niż 1 na 10 dzieci.
• Dziecko może nie przybierać na wadze lub nie rosnąć w prawidłowym tempie.
• Lekarz prowadzący będzie starannie obserwował wzrost i masę ciała dziecka, a także kontrolował spożycie pokarmu.
• Jeśli pacjent nie rośnie zgodnie z oczekiwaniami, jego leczenie z zastosowaniem metylofenidatu może zostać na krótki okres wstrzymane.

Lek Medikinet a ciąża i karmienie piersią

Dostępne dane nie świadczą o zwiększeniu ryzyka wad wrodzonych ogółem. Nie można jednak wykluczyć