Medikinet CR 40 mg 30 Kapsułek

Medikinet CR 40 mg, 30 kapsułek o zmodyfikowanym uwalnianiu, twardych

 Lek Medikinet CR przeznaczony jest do leczenia nadpobudliwości ruchowej z deficytem uwagi (ADHD) u dzieci w wieku 6 lat i powyżej oraz u osób dorosłych.

Co to jest lek Medikinet CR 40 mg? 

Lek Medikinet CR zawiera substancję czynną metylofenidat. Przeznaczony jest do leczenia nadpobudliwości ruchowej z deficytem uwagi (ADHD) u dzieci w wieku 6 lat i powyżej oraz u osób dorosłych.

Stosowany jest dopiero, jeśli wcześniejsze próby leczenia bez użycia leków, np. doradztwo psychologiczne i terapia behawioralna, były niewystarczające.

Leku Medikinet CR nie stosuje się w leczeniu ADHD u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Działanie i właściwości

Lek Medikinet CR poprawia obniżoną aktywność pewnych obszarów mózgu. Może pomóc w wydłużeniu czasu skupienia uwagi, poprawić koncentrację i ograniczyć zachowania impulsywne.

Lek Medikinet CR  jest stosowany jako część programu leczenia, który obejmuje zwykle psychoterapię, leczenie edukacyjne i socjoterapię. Leczenie lekiem Medikinet CR może rozpocząć i dalej prowadzić wyłącznie lekarz specjalizujący się w leczeniu ADHD.

Jak stosować lek Medikinet CR 40 mg?

Lek Medikinet CR należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zadania do wykonania przez lekarza przed leczeniem pacjenta (dorosłego lub dziecka) i podczas leczenia
Lekarz przeprowadzi pewne badania:
• przed rozpoczęciem leczenia – aby upewnić się, że lek Medikinet CR jest bezpieczny i jego zastosowanie będzie dla pacjenta korzystne;
• po rozpoczęciu leczenia – nie rzadziej niż co 6 miesięcy, lecz możliwe, że znacznie częściej.

Badania takie będą także przeprowadzane przy każdej zmianie dawki leku.
• w trakcie badania lekarz:
- zapyta o apetyt pacjenta;
- zmierzy wzrost i zważy dziecko;
- zważy pacjenta dorosłego;
- zmierzy ciśnienie tętnicze krwi i tętno;
- zapyta o nastrój pacjenta, stan umysłu lub inne nietypowe odczucia i dowie się, czy problemy takie nie nasiliły się w okresie stosowania leku Medikinet CR.

Jeśli po 1 miesiącu leczenia stan zdrowia pacjenta się nie poprawi
Należy o tej sytuacji poinformować lekarza prowadzącego, który może zadecydować o zmianie sposobu leczenia.

Leczenie długotrwałe
Jeśli pacjent stosuje lek Medikinet CR przez ponad rok, lekarz powinien przerwać leczenie przynajmniej raz w roku. W przypadku dzieci taką przerwę w leczeniu korzystnie jest zaplanować na okres wakacji szkolnych. Pozwoli to ocenić, czy konieczne jest dalsze stosowanie leku.

Niewłaściwe stosowanie leku Medikinet CR
Niewłaściwe stosowanie leku Medikinet CR może doprowadzić do nietypowych zachowań. Może to także uzależnić pacjenta od leku. Jeśli pacjent kiedykolwiek nadużywał lub był uzależniony od alkoholu, leków dostępnych na receptę lub narkotyków, należy poinformować o tym lekarza.

Lek ten jest przeznaczony tylko dla osoby, której został przepisany. Nie należy go przekazywać innym, nawet jeśli objawy ich choroby są podobne.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Medikinet CR
Jeśli pacjent zażyje zbyt dużą dawkę leku, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub wezwać pogotowie. Należy powiedzieć, jaka ilość leku została zażyta. Może być konieczne wdrożenie leczenia. Objawami przedawkowania mogą być: wymioty, uczucie pobudzenia, drżenia, nasilenie ruchów mimowolnych, drżenie mięśni, napad drgawek (po których może wystąpić śpiączka), uczucie niezmiernego szczęścia, dezorientacja, widzenie, czucie lub słyszenie rzeczy, które nie istnieją (omamy), pocenie się, zaczerwienienie twarzy, ból głowy, wysoka gorączka, zmiany częstości rytmu serca (wolny, szybki, nieregularny), wysokie ciśnienie tętnicze krwi, rozszerzone źrenice, suchość błony śluzowej nosa i jamy ustnej, skurcz mięśni, gorączka i czerwonawo-brązowy mocz, co może być objawem nieprawidłowego rozpadu mięśni (rabdomiolizy).

Pominięcie przyjęcia leku Medikinet CR
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. W razie pominięcia dawki, kolejną dawkę należy zażyć o zwykłej porze.

Przerwanie stosowania leku Medikinet CR
Nagłe przerwanie stosowania tego leku może prowadzić do nawrotu objawów ADHD lub pojawienia się nieoczekiwanych objawów, takich jak depresja. Przed całkowitym odstawieniem leku lekarz prowadzący będzie stopniowo zmniejszał dobową dawkę.

Dawkowanie

Stosowanie u dzieci
Maksymalna dawka dobowa wynosi 60 mg.
• Lekarz zwykle rozpoczyna leczenie od małej dawki i stopniowo ją zwiększa, zgodnie z potrzebami.
• Dawki leku zawartej w kapsułce nie wolno dzielić, należy zawsze spożywać całą kapsułkę lub jej zawartość.
• Leku Medikinet CR nie należy przyjmować zbyt późno rano, ponieważ może powodować zaburzenia snu.

Stosowanie u osób dorosłych

Pacjenci dorośli stosujący wcześniej lek Medikinet CR
• Jeśli pacjent przyjmował lek Medikinet CR już jako dziecko lub nastolatek, można zastosować taką samą dawkę dobową (mg/dobę). Lekarz będzie regularnie kontrolował stan pacjenta, aby sprawdzić, czy nie należy dostosować dawki.
• Dorośli pacjenci mogą wymagać większej dawki dobowej niż dzieci, ale lekarz będzie dążyć do podawania pacjentowi najmniejszej skutecznej dawki.
• Maksymalna dawka dobowa wyznaczana jest na podstawie m.in. masy ciała pacjenta (patrz poniżej).

Pacjenci dorośli niestosujący wcześniej leku Medikinet CR
Zalecana dawka początkowa to 10 mg na dobę.
• Lekarz będzie zwiększał stosowaną u pacjenta dawkę o 10 mg na dobę, w zależności od tolerancji leku i jego skuteczności.
• Celem powinna być najmniejsza dawka skuteczna dla pacjenta.
• Lekarz podejmie decyzję o maksymalnej dawce dobowej dla pacjenta.
• Dawka dobowa wynosi 1 mg na kg masy ciała, maksymalnie 80 mg metylofenidatu na dobę.

Sposób podawania
Ten lek przeznaczony jest do stosowania doustnego.

Dzieci przyjmują lek Medikinet CR rano, w trakcie śniadania lub po nim.

Dorośli przyjmują lek Medikinet CR w trakcie śniadania lub po nim i po posiłku spożywanym w godzinach południowych (lunch).

Lek Medikinet CR jest uwalniany do organizmu stopniowo przez dłuższy czas. Przyjmowanie kapsułki w trakcie posiłków lub po posiłkach jest bardzo ważne dla uzyskania takiego opóźnionego przedłużonego działania.

Kapsułki można połykać w całości, popijając wodą. Można też otworzyć kapsułkę, wysypać jej zawartość do niewielkiej ilości (łyżkę stołową) tartego jabłka lub jogurtu i niezwłocznie zażyć.

Leku wysypanego z kapsułki nie wolno przechowywać na potem.

Kapsułek ani ich zawartości nie wolno rozgniatać ani żuć.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Kiedy nie stosować leku Medikinet CR
Jeśli u pacjenta:
• stwierdzono uczulenie na metylofenidat lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• występuje choroba tarczycy;
• występuje podwyższone ciśnienie w gałce ocznej (jaskra);
• występuje guz nadnerczy (guz chromochłonny [phaeochromocytoma]);
• występują zaburzenia łaknienia polegające na braku uczucia głodu lub potrzeby jedzenia, np. jadłowstręt psychiczny;
• występuje bardzo wysokie ciśnienie tętnicze krwi lub zwężenie naczyń krwionośnych, które może powodować ból w ramionach i nogach;
• występowały kiedykolwiek problemy z sercem, np. atak serca, nierówne bicie serca, ból lub dyskomfort w obrębie klatki piersiowej, niewydolność serca, choroba serca lub wrodzone wady serca; • występują choroby naczyń krwionośnych mózgu, takie jak udar, miejscowe rozszerzenie naczynia i osłabienie jego ściany (tętniak), zwężenie lub zamknięcie naczynia krwionośnego lub zapalenie naczyń krwionośnych;
• obecnie lub w okresie ostatnich 14 dni, stosowano leki przeciwdepresyjne (nazywane inhibitorami monoaminooksydazy)
• występują problemy psychiczne, takie jak:
- zaburzenia psychopatyczne lub osobowość borderline; 
- odbiegające od normy myśli lub wizje;
- schizofrenia;
- objawy poważnych zaburzeń nastroju, takie jak: myśli samobójcze, ciężka depresja, mania;
• w przeszłości występował duży niedobór kwasu żołądkowego (bezkwaśność żołądka) z pH powyżej 5,5;
• stosowane są leki mające na celu zmniejszanie wydzielania kwasu żołądkowego lub leczenie nadkwasoty żołądka (antagoniści receptora H2, inhibitory pompy protonowej lub leki zobojętniające kwas żołądkowy).
Metylofenidat może powodować pogorszenie wymienionych powyżej problemów. W razie wątpliwości należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem metylofenidatu.

Przed zastosowaniem leku Medikinet CR należy porozmawiać z lekarzem, jeśli:
• u pacjenta występują problemy z wątrobą lub nerkami;
• pacjent ma trudności z przełykaniem lub połykaniem całych tabletek;
• pacjent miał napady (drgawek, konwulsji, padaczki) lub nieprawidłowe wyniki badań mózgu (np. EEG);
• pacjent kiedykolwiek nadużywał lub był uzależniony od alkoholu, leków wydawanych na receptę lub narkotyków;
• pacjentka jest kobietą, która zaczęła miesiączkować;
• pacjent ma trudne do opanowania powtarzające się drgania różnych części ciała lub powtarza dźwięki i słowa (tiki);
• pacjent ma wysokie ciśnienie krwi;
• pacjent ma choroby serca nie wymienione w punkcie „Kiedy nie stosować leku Medikinet CR”, powyżej;
• pacjent ma zaburzenia zdrowia psychicznego nie wymienione w punkcie „Kiedy nie stosować leku Medikinet CR”, powyżej. Innymi zaburzeniami zdrowia psychicznego są:
- wahania nastroju (od manii do depresji – zaburzenie nazywane "chorobą dwubiegunową");
- pojawienie się zachowań agresywnych lub wrogich, lub nasilenie agresji;
- widzenie, słyszenie lub czucie rzeczy nieistniejących (halucynacje);
- wiara w rzeczy nierzeczywiste (urojenia);
- nadmierna podejrzliwość (paranoja);
- uczucie pobudzenia, niepokoju lub napięcia;
- poczucie przygnębienia lub winy.
Przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli występuje któryś z wyżej opisanych stanów. Metylofenidat może powodować ich pogorszenie. Lekarz będzie kontrolował, w jaki sposób lek wpływa na stan pacjenta.

W trakcie leczenia u chłopców i młodych mężczyzn mogą występować niespodziewane długotrwałe erekcje. Może to być bolesne i wystąpić w dowolnym momencie. Jeśli erekcja trwa dłużej niż 2 godziny, a zwłaszcza gdy jest bolesna, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Badanie lekarskie przed zastosowaniem metylofenidatu
Ma ono na celu określenie, czy metylofenidat jest odpowiednim lekiem dla pacjenta. Lekarz porozmawia z pacjentem o:
• wszelkich innych stosowanych lekach;
• występowaniu przypadków nagłej i niewyjaśnionej śmierci w rodzinie;
• wszelkich innych problemach natury medycznej (np. chorobach serca), jakie mogą występować u pacjenta i członków jego rodziny;
• samopoczuciu pacjenta, np. jego przygnębieniu lub euforii, dziwnych myślach i występowaniu takich stanów w przeszłości;
• występowaniu tików u członków rodziny pacjenta;
• wszelkich problemach dotyczących zdrowia psychicznego lub zachowania, jakie występowały u pacjenta i członków jego rodziny.
Lekarz omówi z pacjentem ryzyko wystąpienia wahań nastroju. Zbierze też wywiad dotyczący zdrowia psychicznego pacjenta oraz ustali, czy w jego rodzinie nie było przypadków samobójstw, choroby dwubiegunowej lub depresji. Bardzo ważne jest udzielenie lekarzowi jak najpełniejszej informacji. Na tej podstawie lekarz określi, czy metylofenidat jest odpowiednim lekiem dla pacjenta. Lekarz zadecyduje też, czy przed rozpoczęciem stosowania tego leku konieczne jest wykonanie innych badań lekarskich.

Test na obecność leków
Ten lek może spowodować dodatni wynik w testach na obecność leków. Sportowcy muszą być świadomi, że lek ten może dawać pozytywne wyniki testów antydopingowych.

Lek Medikinet CR 40 mg – działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Niektóre działania niepożądane mogą być poważne. Jeśli wystąpi którekolwiek z wymienionych poniżej działań, należy niezwłocznie udać się do lekarza.

Częste: mogą występować u nie więcej niż 1 na 10 osób
• nierównomierne bicie serca (kołatanie)
• zmiany osobowości;
• nadmierne zgrzytanie zębami (bruksizm).
Niezbyt częste: mogą występować u nie więcej niż 1 na 100 osób
• wahania nastroju, zmiany nastroju;
• myśli o samobójstwie lub chęć odebrania sobie życia;
• czucie lub słyszenie rzeczy, które nie istnieją – są to objawy psychozy;
• niekontrolowana mowa i ruchy ciała (zespół Tourette'a) lub ich nasilenie;
• ból w obrębie klatki piersiowej;
• objawy uczulenia, takie jak wysypka, świąd lub pokrzywka na skórze, obrzęk twarzy, ust, języka lub innych części ciała, duszność, świszczący oddech lub trudności z oddychaniem.
Rzadkie: mogą występować u nie więcej niż 1 na 1 000 osób
• niezwykłe podniecenie, nadmierna aktywność i brak zahamowań (mania).
Bardzo rzadkie: mogą występować u nie więcej niż 1 na 10 000 osób
• atak serca;
• drgawki (napady padaczkowe, padaczka z konwulsjami);
• łuszczenie się skóry lub purpurowo-czerwone plamy na skórze;
• niemożliwe do opanowania skurcze mięśni dotyczące oczu, głowy, szyi lub reszty ciała, oraz objawy neurologiczne związane z przejściowym niedokrwieniem mózgu;
• porażenie lub problemy z poruszaniem się i widzeniem, trudności związane z mową (mogą to być objawy problemów dotyczących naczyń krwionośnych w mózgu), przejściowy brak wystarczającej ilości krwi i tlenu (niedokrwienie) dostarczanych do mózgu;
• zmniejszenie liczby komórek krwi (krwinek czerwonych, białych i płytek krwi), co może prowadzić do większej podatności na infekcje, a także sprzyjać krwawieniu i powstawaniu siniaków;
• nagły wzrost temperatury ciała, bardzo wysokie ciśnienie tętnicze krwi oraz silne konwulsje (złośliwy zespół neuroleptyczny). Nie ma pewności czy to działanie niepożądane jest powodowane przez metylofenidat, czy też przez inne leki, które mogą być stosowane w skojarzeniu z metylofenidatem. Nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych
• nawracające niepożądane myśli;
• utrata przytomności z nieznanego powodu, duszność (to mogą być objawy choroby serca).

Inne działania niepożądane. W razie ich nasilenia należy o tym powiadomić lekarza lub farmaceutę.
Bardzo częste: mogą występować u więcej niż 1 na 10 osób
• zmniejszenie apetytu;
• ból głowy;
• nerwowość;
• bezsenność;
• suchość w jamie ustnej;
• nudności.
Częste: mogą występować u nie więcej niż 1 na 10 osób
• uczucie przygnębienia lub brak uczuć lub emocji lub okazywanie nadmiernego zainteresowania;
• ból stawów;
• wysoka temperatura ciała (gorączka);
• nadmierne wypadanie lub przerzedzanie się włosów;
• uczucie nietypowej senności lub ociężałości;
• utrata apetytu;
• napady lęku;
• zmniejszenie popędu seksualnego;
• ból zębów;
• świąd, wysypka lub wypukłe, czerwone i swędzące wypryski (pokrzywka);
• kaszel, ból gardła lub nosa oraz podrażnienie gardła, duszność, ból w klatce piersiowej;
• zmiany ciśnienia tętniczego krwi (zazwyczaj wysokie ciśnienie tętnicze krwi);
• przyspieszone bicie serca (częstoskurcz), zimne dłonie i stopy;
• trzęsienie i drżenie, zawroty głowy;
• ruchy mimowolne, uczucie wewnętrznego niepokoju;
• niezwykła aktywność;
• agresja, pobudzenie, niepokój, niestabilność emocjonalna, lęk, depresja, zestresowanie, rozdrażnienie, zachowania odbiegające od normy, problemy z zasypianiem, zmęczenie;
• ból brzucha, biegunka, dyskomfort w jamie brzusznej, niestrawność, pragnienie, wymioty – objawy te zazwyczaj występują na początku leczenia i mogą być zmniejszone poprzez przyjmowanie leku wraz z jedzeniem;
• brak apetytu/niechęć do jedzenia;
• spadek masy ciała;
• nadmierna potliwość.
Niezbyt częste: mogą występować u nie więcej niż 1 na 100 osób
• ból mięśni, skurcze mięśni, sztywność mięśni;
• zaparcia;
• dyskomfort w klatce piersiowej;
• zapalenie błony śluzowej żołądka i jelita cienkiego;
• dodatkowy ton serca (stwierdzony na podstawie przeprowadzonych badań);
• obecność krwi w moczu;
• podwójne widzenie lub niewyraźne widzenie;
• podwyższone wyniki prób wątrobowych (w badaniu krwi);
• gniew, płaczliwość, nadmierna świadomość otoczenia;
• uczucie dużego spokoju lub senności;
• generalne problemy ze snem;
• zmęczenie.
Rzadkie: mogą występować u nie więcej niż 1 na 1 000 osób
• zmiany popędu płciowego;
• uczucie dezorientacji;
• rozszerzone źrenice, trudności z widzeniem;
• obrzęk sutków u mężczyzn;
• zaczerwienienie skóry, czerwona, wypukła wysypka na