Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia
objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych (patrz punkt 4.2 oraz wpływ na układ pokarmowy
i układ krążenia poniżej).
Wpływ na układ krążenia i naczynia mózgowe
Pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie lub łagodną do umiarkowanej niewydolnością
serca, z zatrzymaniem płynów i z obrzękami należy odpowiednio kontrolować i wydawać właściwe
zalecenia. Zatrzymanie płynów i obrzęki były zgłaszane w związku z leczeniem NLPZ.
Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie niektórych
niesteroidowych leków przeciwzapalnych (szczególnie długotrwale w dużych dawkach) jest związane
z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar). Dane te są
niewystarczające, aby wykluczyć takie ryzyko w przypadku przyjmowania meloksykamu.
Pacjenci z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca, chorobą
niedokrwienną serca, chorobą tętnic obwodowych lub chorobą naczyń mózgu powinni być leczeni
meloksykamem bardzo rozważnie. Podobną rozwagę należy zachować przed rozpoczęciem
długotrwałego leczenia pacjentów z czynnikami ryzyka chorób układu krążenia (np. nadciśnienie
tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu).
W przypadku wcześniejszego występowania zapalenia błony śluzowej przełyku, żołądka, choroby
wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy leczenie meloksykamem można rozpocząć w przypadku ich
całkowitego wyleczenia.
Działanie na układ pokarmowy
Pacjentów z zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi (np. wrzodziejące zapalenie okrężnicy, choroba
Crohna) należy monitorować w kierunku zaburzeń czynności przewodu pokarmowego lub krwawienia
z przewodu pokarmowego.
Powikłania tak jak w przypadku innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych krwawienie
z przewodu pokarmowego, owrzodzenie lub perforacja (rzadko śmiertelne) mogą wystąpić
w każdym momencie leczenia, powikłania te mogą pojawić się z lub bez objawów ostrzegawczych,
również u pacjentów bez obecności tych powikłań w wywiadzie. Krwawienie z przewodu
pokarmowego, owrzodzenie czy perforacja mają cięższy przebieg u osób w podeszłym wieku (patrz
punkt 4.8).
W przypadku wystąpienia choroby wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy lub krwawienia
z przewodu pokarmowego należy odstawić produkt leczniczy.
Reakcje skórne
Możliwość wystąpienia ciężkich reakcji skórnych i zagrażających życiu reakcji nadwrażliwości (np.
wstrząs anafilaktyczny) zostały opisane po zastosowaniu leków z grupy NLPZ, w tym z grupy
oksykamów. W takich przypadkach meloksykam należy natychmiast odstawić a pacjenta poddać
obserwacji.
W rzadkich przypadkach leki z grupy NLPZ mogą powodować śródmiąższowe zapalenie nerek,
kłębuszkowe zapalenie nerek, martwicę rdzenia nerki lub zespół nerczycowy.
Stosowanie meloksykamu jak i większości leków z grupy NLPZ może powodować niewielkie,
przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy, zwiększenie stężenia bilirubiny jak
i innych wskaźników czynności wątroby. Opisano także zwiększone stężenie kreatyniny w osoczu
i azotu mocznikowego we krwi, a także nieprawidłowości innych wskaźników laboratoryjnych.
W większości przypadków były to zaburzenia nieznaczne i przemijające. W przypadku utrzymywania
się niekorzystnych zaburzeń we wskaźnikach biochemicznych należy przerwać podawanie produktu
leczniczego.
Podczas podawania leków z grupy NLPZ może nastąpić zatrzymanie sodu, potasu i wody
w organizmie co może wpływać na działanie leków moczopędnych powodujących wydalanie sodu
w moczu. U pacjentów z niewydolnością serca lub z nadciśnieniem tętniczym może wystąpić
zaostrzenie objawów choroby.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne hamują syntezę prostaglandyn w nerkach, odpowiedzialnych za
utrzymanie prawidłowego przepływu nerkowego. Podawanie meloksykamu jak i innych
niesteroidowych leków przeciwzapalnych pacjentom ze zmniejszonym przepływem nerkowym lub
zmniejszoną objętością krwi krążącej (hipowolemia) może nasilać objawy zaburzenia czynności
nerek. Wskaźniki czynności nerek powracają do stanu sprzed leczenia w przypadku odstawienia
produktu leczniczego. Ryzyko dotyczy przede wszystkim pacjentów w podeszłym wieku,
z zastoinową niewydolnością serca, marskością wątroby, zespołem nerczycowym lub innymi
chorobami nerek jak również pacjentów otrzymujących preparaty moczopędne, leki z grupy
inhibitorów konwertazy angiotensyny lub z hipowolemią w następstwie dużych zabiegów
chirurgicznych. U tych pacjentów należy monitorować diurezę oraz inne wskaźniki biochemiczne
związane z czynnością nerek (patrz punkt 4.2 i 4.3).
Działania niepożądane są gorzej tolerowane przez pacjentów w podeszłym wieku, o lżejszej budowie
ciała i dlatego u takich pacjentów należy ściśle kontrolować podawanie produktu leczniczego. Tak jak
w przypadku innych leków z grupy NLPZ, należy zachować szczególną ostrożność podczas leczenia
pacjentów w podeszłym wieku, u których zwiększa się prawdopodobieństwo występowania zaburzeń
czynności nerek, wątroby lub serca.
Nawet w przypadku niewystarczającej skuteczności nie wolno stosować dawki większej od zalecanej
ani podawać jednocześnie innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, ponieważ spowoduje to
zwiększenie ryzyka toksyczności.
Opokan tak jak inne niesteroidowe leki przeciwzapalne może maskować objawy istniejących chorób
zakaźnych.
Stosowanie meloksykamu może niekorzystnie wpływać na płodność kobiet i nie jest ono zalecane
u kobiet, które planują zajście w ciążę. W przypadku kobiet, które mają trudności z zajściem w ciążę
lub które poddawane są badaniom w związku z niepłodnością należy rozważyć zakończenie
stosowania meloksykamu.
Szczególną uwagę należy zachować podczas podawania meloksykamu pacjentom z astmą oskrzelową
czynną lub w wywiadzie, ponieważ leki z grupy NLPZ mogą powodować skurcz oskrzeli u tych
pacjentów.
Produktu leczniczego Opokan nie powinni stosować pacjenci z rzadko występującą dziedziczną
nietolerancja galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołu złego wchłaniania glukozy,
galaktozy.