Pulmicort Turbuhaler 100µg/dawkę Proszek do inhalacji 200 Dawek

Astma oskrzelowa
Dawkowanie leku Pulmicort Turbuhaler jest indywidualne. Poniżej podano ogólne zalecenia dotyczące ustalenia całkowitej dawki początkowej, największej całkowitej dawki leku Pulmicort Turbuhaler, w zależności od wcześniejszego leczenia astmy oskrzelowej oraz wieku pacjenta.
Podobnie jak w przypadku innych leków stosowanych wziewnie, bezpośrednio po zastosowaniu leku Pulmicort Turbuhaler może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli. W razie wystąpienia ciężkiej reakcji należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza.
Należy także zgłosić się do lekarza, jeżeli objawy choroby nie ustępują mimo systematycznego stosowania zalecanych dawek leku.

Dzieci w wieku 6 lat i starsze

• 100 µg do 800 µg na dobę, w 2 dawkach do 4 dawek podzielonych.
• Jeżeli całkowita dawka dobowa nie jest większa niż 400 µg, może być podawana raz na dobę.

Dorośli

• Zwykle stosowana całkowita dawka dobowa wynosi od 200 µg do 800 µg i może być podawana w 2 dawkach do 4 dawek podzielonych.
• W ciężkich przypadkach całkowita dawka dobowa może wynosić do 1600 µg.
• Jeżeli całkowita dawka dobowa nie jest większa niż 400 µg, może być podawana raz na dobę.

Zaleca się stosowanie najmniejszej skutecznej dawki podtrzymującej.

Ze względu na bardzo małą ilość inhalowanego proszku można nie wyczuć jego smaku po inhalacji.
Poprawy stanu klinicznego po podaniu jednej dawki leku Pulmicort Turbuhaler można się spodziewać po kilku godzinach od inhalacji. Pełne działanie lecznicze jest osiągane po kilku tygodniach leczenia.

Lek Pulmicort Turbuhaler jest przeznaczony do długotrwałego leczenia, natomiast nie zapewnia szybkiego łagodzenia objawów ostrych napadów astmy oskrzelowej.

Podczas zmiany leczenia z doustnych glikokortykosteroidów na leczenie lekami wziewnymi pacjent powinien być w stanie możliwie stabilnym. Przez 10 dni zaleca się stosowanie dużych dawek leku Pulmicort Turbuhaler w skojarzeniu z wcześniej stosowanym glikokortykosteroidem doustnym.
Następnie dawka doustnego glikokortykosteroidu powinna być stopniowo zmniejszana. Często stosowanie doustnych glikokortykosteroidów można zakończyć całkowicie.

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP)

• Zalecaną dawką leku Pulmicort Turbuhaler jest 400 µg podawane dwa razy na dobę.

W przypadku pacjentów z POChP stosujących doustne glikokortykosteroidy, którym przepisuje się lek Pulmicort Turbuhaler, należy podczas zmniejszania dawki glikokortykosteroidów doustnych stosować te same zalecenia, które podano w części dotyczącej „Astmy oskrzelowej”.
W przypadku zaostrzenia się objawów POChP, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem prowadzącym, który zaleci odpowiednie leczenie.
Jeżeli nie następuje zauważalna poprawa po zastosowaniu krótko działających leków rozszerzających oskrzela lub wystąpi potrzeba częstszego niż zazwyczaj ich stosowania, należy zgłosić się do lekarza.

Instrukcja użycia leku Pulmicort Turbuhaler

Przygotowywanie inhalatora Pulmicort Turbuhaler do pierwszego użycia Przed pierwszym użyciem nowego inhalatora Pulmicort Turbuhaler, należy przygotować go do użycia w sposób następujący:

1. Odkręcić i zdjąć nakrętkę inhalatora. Podczas odkręcania można usłyszeć charakterystyczny turkoczący dźwięk.
2. Inhalator Pulmicort Turbuhaler należy trzymać pionowo, pokrętłem do dołu.
3. Przekręcić pokrętło w jedną stronę do oporu, następnie przekręcić je do oporu w przeciwnym kierunku (kierunek, od którego rozpoczyna się przekręcanie pokrętła nie ma znaczenia). Będzie słychać charakterystyczny dźwięk (klik).
4. Powyższą czynność należy powtórzyć, przekręcając pokrętło w obu kierunkach.
5. Inhalator Pulmicort Turbuhaler jest teraz gotowy do użycia.

Kiedy nie stosować leku Pulmicort Turbuhaler

• jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na budezonid.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Pulmicort Turbuhaler należy poinformować lekarza, jeśli:

• u pacjenta występuje zapalenie płuc,
• u pacjenta występuje przeziębienie lub zakażenie w klatce piersiowej lub występują jakiekolwiek problemy z oddychaniem,
• u pacjenta kiedykolwiek wystąpiła gruźlica płuc,
• u pacjenta występują problemy z wątrobą,
• u pacjenta występują inne niż astma choroby lub dolegliwości.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy przerwać stosowanie leku Pulmicort Turbuhaler i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeśli u pacjenta wystąpią następujące objawy: ciężkie reakcje alergiczne np. obrzęk twarzy, zwłaszcza wokół ust (języka i (lub) gardła i (lub) trudności w przełykaniu) lub pokrzywka występująca jednocześnie z trudnościami w oddychaniu (obrzęk naczynioruchowy), skurcz oskrzeli i (lub) nagle występujące uczucie osłabienia (zasłabnięcie).

Pozostałe działania niepożądane
Działania niepożądane występujące często (rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów)

• zakażenia grzybicze (kandydozy) jamy ustnej i gardła. Należy przepłukać jamę ustną wodą po zastosowaniu każdej dawki, aby zmniejszyć możliwość wystąpienia grzybicy jamy ustnej i gardła.
• podrażnienie gardła, kaszel, chrypka,
• bezgłos,
• zapalenie płuc (zakażenie płuc) u pacjentów z POChP.

Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli którykolwiek z poniższych objawów wystąpi podczas stosowania budezonidu; mogą to być objawy zakażenia płuc:

• gorączka lub dreszcze,
• zwiększenie wytwarzania śluzu, zmiana barwy śluzu,
• nasilenie kaszlu lub zwiększone trudności w oddychaniu.

Działania niepożądane występujące niezbyt często (rzadziej niż u 1 na 100 osób)

• zaćma,
• nieostre widzenie,
• skurcze mięśni,
• drżenia mięśni,
• depresja,
• niepokój.

Działania niepożądane występujące rzadko (rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów)

• natychmiastowe i opóźnione reakcje nadwrażliwości, w tym wysypka, kontaktowe zapalenie skóry, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk tkanek miękkich spowodowany zwiększoną przepuszczalnością naczyń: obrzęk powiek, twarzy, warg, języka, krtani), ciężkie reakcje alergiczne,
• łatwe powstawanie wybroczyn krwawych (siniaków),
• skurcz oskrzeli,
• nerwowość, zmiany zachowania (głównie u dzieci).
• objawy ogólnoustrojowego działania glikokortykosteroidów, w tym zahamowanie czynności kory nadnerczy i spowolnienie wzrostu (u dzieci i młodzieży),
• bezgłos (u dzieci),
• chrypka (u dzieci).

Działania niepożądane, których częstość występowania jest nieznana

• jaskra
• zaburzenia snu,
• lęk,
• nadmierna aktywność psychoruchowa,
• agresja.

Do możliwych objawów ogólnoustrojowych zalicza się: zespół Cushinga, objawy zespołu Cushinga, zahamowanie czynności nadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćmę, jaskrę i rzadziej obserwowano również objawy psychiczne lub zaburzenia zachowania, w tym nadmierną aktywność psychoruchową, zaburzenia snu, lęk, depresję lub agresję (szczególnie u dzieci).

W razie wystąpienia wymienionych działań niepożądanych należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do najbliższego szpitala.

Substancją czynną leku jest budezonid.