Telmizek 40 mg, 28 Tabletek

• Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
• Zalecana dawka leku Telmiizek to jedna tabletka na dobę. Należy starać się przyjmować tabletkę codziennie o tej samej porze.
• Telmizek można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku. Tabletki należy połknąć popijając wodą lub innym płynem, niezawierającym alkoholu.
• Ważne, aby Telmizek przyjmować codziennie, o ile lekarz nie zaleci inaczej.

W leczeniu nadciśnienia tętniczego zazwyczaj stosowana dawka leku Telmizek wynosi dla większości pacjentów jedną tabletkę leku o mocy 40 mg raz na dobę, co zapewnia kontrolę ciśnienia tętniczego krwi przez ponad 24 godziny. Lekarz może zalecić stosowanie mniejszej dawki, wynoszącej jedną tabletkę o mocy 20 mg na dobę lub większej dawki, wynoszącej jedną tabletkę o mocy 80 mg na dobę. (Ponieważ nie można uzyskać dawki 20 mg przy użyciu leku Telmizek lekarz może w tym celu zalecić inny lek zawierający telmisartan).

Telmizek może być także podawany w skojarzeniu z lekiem moczopędnym (diuretykiem) takim jak hydrochlorotiazyd, który nasila działanie obniżające ciśnienie tętnicze leku Telmizek.

W celu zmniejszenia częstości występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych zazwyczajstosowana dawka leku Telmizek wynosi jedną tabletkę o mocy 80 mg raz na dobę. Na początku leczenia dawką leku Telmizek o mocy 40 mg należy często kontrolować ciśnienie tętnicze.

W przypadku zaburzeń czynności wątroby, zazwyczaj stosowana dawka nie może być większa niż 40 mg raz na dobę.

• jeśli pacjent ma uczulenie na telmisartan lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku 
• po trzecim miesiącu ciąży. Należy również unikać stosowania leku Telmizek we wczesnym okresie ciąży 
• jeśli pacjent ma ciężkie zaburzenia czynności wątroby, takie jak zastój żółci lub zwężenie drogi jej odpływu (problemy z odpływem żółci z wątroby i pęcherzyka żółciowego) lub jakąkolwiek inną ciężką chorobę wątroby
• jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem obniżającym ciśnienie krwi zawierającym aliskiren.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Niektóre działania niepożądane mogą być groźne i mogą wymagać natychmiastowej pomocy medycznej:

Należy natychmiast zwrócić się do lekarza w razie wystąpienia następujących objawów:

• posocznica* (często nazywana „zatruciem krwi”, jest ciężkim zakażeniem z reakcją zapalną dotyczącą całego organizmu), nagły obrzęk skóry i błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy). Są to rzadkie (mogą wystąpić do 1 na 1000 osób) ale niezwykle groźne działania niepożądane ipacjenci muszą natychmiast przerwać stosowanie leku oraz skontaktować się z lekarzem. Jeśli te działania niepożądane nie są leczone, mogą zakończyć się zgonem.

Możliwe działania niepożądane związane ze stosowaniem leku Telmiizek

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić do 1 na 10 pacjentów):

• niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie) u osób leczonych w celu zmniejszenia częstości występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić do 1 na 100 pacjentów):

• zakażenia układu moczowego, zakażenia górnych dróg oddechowych (np. ból gardła, zapalenie zatok, przeziębienie), zmniejszenie liczby krwinek czerwonych (niedokrwistość), duże stężenie, potasu w osoczu, trudności z zasypianiem, obniżenie nastroju (depresja), omdlenie, uczucie, wirowania (zawroty głowy pochodzenia błędnikowego), wolna czynność serca (bradykardia), niskie ciśnienie tętnicze (niedociśnienie) u pacjentów leczonych z powodu nadciśnienia tętniczego, zawroty głowy podczas wstawania (niedociśnienie ortostatyczne), duszność, kaszel, ból brzucha, biegunka, dyskomfort w jamie brzusznej, wzdęcia, wymioty, świąd, nadmierne pocenie się, wysypka polekowa, ból pleców, kurcze mięśni, bóle mięśni, zaburzenia czynności nerek, w tym ostra niewydolność nerek, ból w klatce piersiowej, uczucie osłabienia i zwiększone stężenie kreatyniny we krwi.

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić do 1 na 1000 pacjentów):

• posocznica* (często nazywaną „zatruciem krwi”, która jest ciężkim zakażeniem z reakcją zapalną dotyczącą całego organizmu, mogącym prowadzić do zgonu), zwiększenie liczby pewnego rodzaju białych ciałek (eozynofilia), mała liczba płytek krwi (małopłytkowość), ciężka reakcja alergiczna (reakcja anafilaktyczna), reakcja alergiczna (np. wysypka, świąd, problemy z oddychaniem, świszczący oddech, obrzęk twarzy lub niskie ciśnienie tętnicze), niskie ciśnienie tętnicze (u pacjentów z cukrzycą), uczucie niepokoju, senność, zaburzenia widzenia, szybka czynność serca (tachykardia), suchość błony śluzowej jamy ustnej, ), nieżyt żołądka , zaburzenia smaku, zaburzenia czynności wątroby (Japończycy sa bardziej podatni na wystąpienie tego działania niepożądanego)**, nagły obrzęk skóry i błon śluzowych, który może również prowadzić do zgonu (obrzęk naczynioruchowy, również zakończony zgonem), wypryski (choroba skóry), zaczerwienienie skóry, pokrzywka, ciężka wysypka polekowa, bóle stawów, bóle kończyn, bóle ścięgien, objawy grypopodobne, zmniejszone stężenie hemoglobiny (białka we krwi), zwiększone stężenie kwasu moczowego, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych lub fosfokinazy kreatynowej we krwi.

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić do 1 na 10 000 pacjentów):

• Postępujące bliznowacenie pęcherzyków płucnych (śródmiąższowa choroba płuc)***

* Zdarzenie może być przypadkowe lub związane z aktualnie nieznanym mechanizmem.

*** Zgłaszano przypadki śródmiąższowej choroby płuc pozostające w związku czasowym z przyjmowaniem telmisartanu. Nie ustalono jednak związku przyczynowego.

Substancją czynną leku jest telmisartan. Każda tabletka zawiera 40 mg ltelmisartanu.

Pozostałe składniki to: magnezu stearynian, kroskarmelozę sodową, mannitol (E 421), powidon
(K-29/32), potasu wodorotlenek.