Tialorid 5mg+50mg 50 Tabletek

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lekarz określi dawkę indywidualnie dla każdego pacjenta, w zależności od ciężkości choroby i reakcji na lek. Podanie doustne.

Stosowanie u dorosłych

W nadciśnieniu tętniczym krwi

Początkowo ½ tabletki na dobę. W razie konieczności, dawkę można zwiększyć do 1 tabletki na dobę,podawanej jednorazowo lub w dwóch dawkach podzielonych.

W zastoinowej niewydolności krążenia

Początkowo ½ tabletki na dobę. W razie konieczności dawkę można stopniowo zwiększać. Nie należy
przekraczać dawki 2 tabletek na dobę.

W marskości wątroby

Leczenie rozpoczyna się małymi dawkami, które zwiększa się stopniowo aż do uzyskania odpowiedniego działania moczopędnego. Nie należy przekraczać dawki 2 tabletek na dobę. Po ustąpieniu obrzęków należy zmniejszyć dawkę leku. Dawka podtrzymująca może być mniejsza od dawki początkowej.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Lek nie jest wskazany do stosowania u dzieci i młodzieży.

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)

U tych pacjentów dawkę leku należy określać w zależności od czynności nerek i klinicznej reakcji na
leczenie.

• jeśli pacjent ma uczulenie na amilorydu chlorowodorek, hydrochlorotiazyd, inne sulfonamidy lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.Innymi sulfonamidami mogą być: tiazydowe leki moczopędne, przeciwbakteryjne sulfonamidy (np. sulfametoksazol) i acetazolamid, który jest stosowany w leczeniu obrzęków i jaskry (podwyższone ciśnienie w oku), chorób serca i padaczki;
• jeśli pacjent ma podwyższone stężenie we krwi jednej lub więcej z następujących substancji: potasu, wapnia, mocznika lub kreatyniny;
• jeśli pacjent ma chorobę Addisona;
• jeśli pacjent ma cukrzycę (wysokie stężenie glukozy we krwi);
• jeśli pacjent ma chorobę wątroby lub nerek;
• eśli pacjent przyjmuje lit (lek stosowany w depresji);
• jeśli pacjent przyjmuje inne leki oszczędzające potas (np. triamteren, spironolakton, eplerenon)
• jeśli pacjentka karmi piersią;
• u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Podczas stosowania leku mogą wystąpić działania niepożądane o częstości nieznanej (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• brak łaknienia, nudności, wymioty, biegunka, zaparcie, ból żołądka, krwawienia, uczuciepełności w jamie brzusznej, pragnienie, suchość błony śluzowej jamy ustnej, czkawka, zapalenie trzustki, przemijające zaburzenia smaku;
• kaszel;
• zawroty głowy, ból głowy, osłabienie, znużenie, ból w klatce piersiowej i ból pleców, złe samopoczucie;
• parestezja (wrażenia czuciowe np. kłucie, palenie), osłupienie, niepokój ruchowy, bezsenność lub senność, uczucie zmęczenia, nerwowość, zaburzenia pamięci, depresja;
• zmiany w obrazie krwi, niedokrwistość, zaburzenia rytmu serca, tachykardia (szybka czynność serca), nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego, omdlenie, choroba niedokrwienna serca;
• impotencja;
• zaburzenia w oddawaniu moczu, oddawanie moczu w nocy, nietrzymanie moczu, zaburzenia
• czynności nerek;
• świąd, wysypka;
• zaczerwienienie twarzy, obfite pocenie się;
• ból kończyn, kurcze mięśni, ból stawów;
• duszność;
• zaburzenia smaku;
• zaburzenia widzenia;
• gorączka, niedrożność nosa;
• zmiany w wynikach badań laboratoryjnych krwi i moczu, odwodnienie, dna moczanowa;
• reakcja anafilaktyczna (nagła reakcja alergiczna z dusznością, wysypką, świszczącym oddechem i obniżeniem ciśnienia tętniczego);
• nowotwory złośliwe skóry i warg (nieczerniakowe nowotwory złośliwe skóry).

Substancjami czynnymi leku są amilorydu chlorowodorek oraz hydrochlorotiazyd.
Każda tabletka zawiera odpowiednio 5 mg amilorydu chlorowodorku i 50 mg
hydrochlorotiazydu.
Pozostałe składniki leku to: laktoza jednowodna, skrobia ziemniaczana, powidon, talk, magnezu
stearynian.