Trachisan

Bardzo często: > 1/10

Często: > 1/100 i < 1/10

Niezbyt często: > 1/1000 i < 1/100

Rzadko: > 1/10 000 i < 1/1000

Bardzo rzadko: < 1/10 000, w tym pojedyncze przypadki

Możliwe działania niepożądane po podaniu preparatu Trachisan 8 mg są podobne do tych, których zwykle należy się spodziewać po innych amidowych środkach znieczulających miejscowo. Ogólnoustrojowe działania niepożądane występują tylko wtedy, gdy stężenie lidokainy w osoczu wynosi więcej niż 5-10 pg/ml. W związku z powyższym, z powodu niewielkiej szybkości wchłaniania, nie należy się spodziewać wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych po zastosowaniu produktu Trachisan 8 mg.

Zaburzenia układu immunologicznego

Bardzo rzadko (< 1/10 000): mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości lub podrażnienie w jamie

ustnej.

Zaburzenia żołądka i jelit

Rzadko (> 1/10 000 i < 1/1000): zaburzenia smaku lub drętwienie języka. Te objawy zwykle ustępują

po krótkim czasie.

Bardzo rzadko (< 1/10 000): działanie przeczyszczające spowodowane zawartością sorbitolu.

Nadwrażliwość na chlorowodorek lidokainy, środki miejscowo znieczulające z grupy amidów lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Pacjenci w wieku poniżej 12 lat nie powinni stosować produktu Trachisan 8 mg (patrz punkt 4.4).

Trachisan 8 mg zawiera sorbitol.

Nie należy stosować tego produktu u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy. Sorbitol może powodować zaburzenia żołądkowo-jelitowe i biegunkę.

Lidokaina jest metabolizowana głównie w wątrobie, a metabolity są wydalane głównie przez nerki. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i (lub) nerek, stężenia lidokainy oraz jej metabolitów w osoczu mogą być zwiększone.

To działanie nie ma znaczenia klinicznego, jeśli lidokaina jest podawana w postaci pastylek.

Środki miejscowo znieczulające mogą powodować zaburzenia połykania i zwiększać niebezpieczeństwo zachłyśnięcia, zwłaszcza u małych dzieci, ze względu na częstość spożywania posiłków (patrz punkt 4.3). Należy unikać przyjmowania pokarmu lub napojów bezpośrednio po zastosowaniu pastylek. Zdrętwienie języka lub błony śluzowej policzków może zwiększać ryzyko urazu spowodowanego przygryzieniem. Ze względu na zmniejszoną wrażliwość na ciepło, istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia oparzeń błony śluzowej jamy ustnej oraz gardła, spowodowanych gorącymi napojami oraz pokarmem. Wielokrotne stosowanie może powodować zdrętwienie gardła, co powoduje trudności w przełykaniu.

Nie zaleca się stosowania produktu Trachisan 8 mg u dzieci w wieku od 12 do 17 lat, ze względu na niewystarczającą ilość danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania.

Trachisan 8 mg należy stosować z ostrożnością u pacjentów z ciężkimi uszkodzeniami i (lub) zapaleniem błony śluzowej jamy ustnej i gardła, zwłaszcza u pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego oraz powodującymi drgawki.

U pacjentów ze znaną alergią na inne amidowe środki znieczulające miejscowo w wywiadzie, należy się spodziewać alergii krzyżowej na chlorowodorek lidokainy.

W celu uniknięcia innych powikłań nie należy stosować produktu Trachisan 8 mg przez okres dłuższy niż 2 dni bez konsultacji z lekarzem, zwłaszcza jeśli występuje ciężkie zapalenie gardła lub utrzymuje się ból gardła z towarzyszącą gorączką bólem głowy, nudnościami lub wymiotami.

Chociaż nie ma to znaczenia klinicznego w przypadku stosowania lidokainy w postaci pastylek, opisano następujące interakcje lidokainy:

Cymetydyna może zmniejszać metabolizm lidokainy, poprzez hamowanie wątrobowych enzymów mikrosomalnych, co może powodować zwiększenie stężenia lidokainy.

Leczenie preparatami blokującymi receptory beta-adrenergiczne może zmniejszać przepływ krwi przez wątrobę, co może powodować zmniejszenie metabolizmu lidokainy.

Jednoczesne stosowanie propranololu może powodować zwiększenie stężenia lidokainy w osoczu o około 30%. Nie można wykluczyć konkurencji o wątrobowe enzymy mikrosomalne, które biorą udział w metabolizmie.

Leki indukujące wątrobowe enzymy mikrosomalne, jak np. benzodiazepiny i barbiturany, mogą przyspieszać metabolizm lidokainy, co powoduje zmniejszenie stężenia lidokainy.

Ciąża

Nie są dostępne kontrolowane badania kliniczne przeprowadzone u kobiet w ciąży. Ograniczone dane dotyczące ekspozycji na preparat podczas ciąży nie wykazują powstawania wad rozwojowych. Po podaniu pozajelitowym lidokaina przenika przez łożysko.

W badaniach przeprowadzonych na zwierzętach, działania niepożądane na płód podczas ekspozycji na lidokainę w okresie prenatalnym, były obserwowane tylko po dużych dawkach (patrz punkt 5.3). Nie należy stosować produktu Trachisan 8 mg w okresie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne.

Laktacja

Jeśli Trachisan 8 mg jest stosowany zgodnie z zaleceniami, lidokaina przenika do mleka kobiecego w tak małych ilościach, że niebezpieczeństwo dla dziecka karmionego piersią jest mało prawdopodobne.

Trachisan 8 mg nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

Przedawkowanie lidokainy występuje po zażyciu zbyt dużej liczby pastylek. Przedawkowanie lidokainy może powodować przemijające pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego z wczesnymi

objawami, takimi jak: ziewanie, niepokój, zawroty głowy, nudności, wymioty, dyzartria, ataksja, zaburzenia słuchu i widzenia. Zatrucie umiarkowanego stopnia może powodować kurcze mięśni i drgawki, po których może wystąpić utrata przytomności, depresja oddechowa i śpiączka. W przypadku bardzo ciężkiego zatrucia może wystąpić niedociśnienie tętnicze i zapaść sercowo-naczyniowa, aż do całkowitej niewydolności serca i zatrzymania czynności serca, co jest spowodowane zmniejszeniem kurczliwości mięśnia serca i zaburzeniami przewodzenia.

Leczenie przedawkowania jest objawowe. Drgawki można leczyć diazepamem. W przypadku wystąpienia niewydolności oddechowej i sercowo-naczyniowej, należy zastosować podstawowe i zaawansowane zabiegi wspomagające czynności życiowe.