Witamina C monovitan

Nie występują podczas stosowania terapeutycznych dawek leku.

Witamina C jest zwykle dobrze tolerowana. Działania niepożądane występują najczęściej w czasie długotrwałego stosowania leku. Dawka dobowa większa niż 600 mg może działać łagodnie moczopędnie. Po podaniu więcej niż 1 g witaminy C na dobę może wystąpić biegunka.

Długotrwałe stosowanie dużych dawek witaminy C (powyżej 1g) może powodować nudności, wymioty, zgagę, skurcze żołądka, nagłe zaczerwienienie skóry, napady gorąca, ból głowy, bezsenność i rzadko hiperoksalurię, która może prowadzić do kamicy nerkowej. 

Stosowanie witaminy C u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej może spowodować wystąpienie niedokrwistości hemolitycznej.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,

Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, 

tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309,e-mail: [email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

-Nadwrażliwość na kwas askorbowy lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 .

-Nie należy stosować dużych dawek witaminy C (powyżej 1 g na dobę) w kamicy nerkowej oraz w zaburzeniach metabolizmu żelaza.

Kwas askorbowy należy stosować ostrożnie u pacjentów z hiperoksalurią, niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, u osób ze skłonnością do tworzenia złogów mineralnych w układzie moczowym, u pacjentów z hemochromatozą, talasemią, anemią syderoblastyczną i cukrzycą.

Witamina C stosowana w dawkach od 400 mg na dobę może fałszować wyniki niektórych testów laboratoryjnych wykonywanych metodami oksydoredukcyjnymi (np. na obecność glukozy w moczu czy krwi utajonej w kale).

Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharozy-izomaltazy, nie powinni przyjmować produktu leczniczego.

Witamina C stosowana w dużych dawkach powoduje zakwaszenie moczu, w wyniku czego zmniejsza się wydalanie leków o charakterze kwasowym, a zwiększa wydalanie leków o charakterze zasadowym. Bardzo duże dawki witaminy C (powyżej 10 g na dobę) mogą zmniejszać wchłanianie doustnych leków przeciwzakrzepowych z przewodu pokarmowego, zmienić siłę i czas działania preparatów dikumarolu i warfaryny.

Witamina C zwiększa wchłanianie żelaza z przewodu pokarmowego. Równoczesne podanie sulfonamidów i witaminy C może być przyczyną wytrącania się kryształów sulfonamidów w kwaśnym moczu. Nałogowe palenie tytoniu zmniejsza stężenie witaminy C we krwi.

Jednoczesne podawanie kwasu askorbowego i preparatów zawierających estradiol może prowadzić do zwiększenia stężenia estradiolu w osoczu.

Witamina C przenika przez barierę łożyska i do mleka matki. W okresie ciąży i karmienia piersią kwas askorbowy nie powinien być stosowany w dawkach większych niż zalecane dzienne spożycie

(80-100 mg na dobę).

Witamina C nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Zatrucie witaminą C występuje najczęściej u osób oddających bardzo mało moczu lub w razie zatrzymania moczu w przebiegu choroby nerek. 

Objawami znacznego przedawkowania witaminy C mogą być: nudności lub wymioty, skurcze żołądka, biegunka, napady gorąca lub zaczerwienienie skóry, bóle głowy, łagodne działanie moczopędne. W przypadku wystąpienia objawów przedawkowania należy odstawić lek i wdrożyć leczenie objawowe.