Bakteriemia to termin określający zakażenie krwi wynikające z obecności żywych bakterii. Bardzo często jest błędnie uznawana za sepsę. Czym się różni bakteryjne zakażenie krwi od sepsy? Jakie są przyczyny bakteriemii? Czy jest ona niebezpieczna dla zdrowia? Przeczytaj!
Zwykle bakteriemia nie powinna budzić większego niepokoju, gdyż jest krótkotrwała i mija samoistnie. Prawidłowo funkcjonujący system odpornościowy powinien bez problemu poradzić sobie z infekcją, a pacjent nie odczuwa objawów klinicznych. Ważny jest fakt, że w przebiegu bakteriemii nie występuje stan zapalny ani uogólniona reakcja na trwające zakażenie.
Bakteriemii nie należy mylić z sepsą, która jest poważnym stanem, zagrażającym życiu pacjenta. Choć bakteriemię wywołują bakterie obecne we krwi, ich zwalczanie oparte jest na fizjologicznym funkcjonowaniu układu immunologicznego, zwykle bez konieczności wprowadzania dodatkowej farmakoterapii. Niestety w przypadku osłabienia odporności może dojść do rozległego stanu zapalnego w organizmie, czemu dodatkowo towarzyszy gwałtowna, uogólniona reakcja na obecność bakterii i ich toksyn. W takim wypadku może pojawić się sepsa, zwana także posocznicą.
W układzie moczowo-płciowym:
W układzie oddechowym:
W układzie pokarmowym:
Ropnie skóry i tkanek miękkich:
Bakteriemia może dotyczyć każdego, jednak w grupie ryzyka znajdują się przede wszystkim noworodki z niską masą urodzeniową, osoby w dojrzałym wieku oraz pacjenci z obniżoną odpornością.
Bakteriemia może pojawić się na skutek:
Bakteriemia ciągła stwarza ryzyko wystąpienia zespołu uogólnionej reakcji zapalnej SIRS (ang. systemic inflammatory response syndrome), w którym obserwowana jest gorączka, przyspieszona czynność serca, zwiększona częstość oddechów oraz zmiany w liczbie leukocytów. U pacjenta odnotowywany jest dodatkowo wzrost stężenia cytokin prozapalnych.
Jeśli SIRS współistnieje z udokumentowanym zakażeniem bakteryjnym, wtedy u chorego może być zdiagnozowana sepsa.
W przypadku podejrzenia bakteriemii należy wykonać posiew mikrobiologiczny krwi wraz z antybiogramem, który pozwoli na określenie wrażliwości patogenów na antybiotyki. Umożliwia to wprowadzenie odpowiedniej farmakoterapii, która będzie skuteczna w stosunku do chorobotwórczych mikroorganizmów.
Pamiętajmy, że bakteriemia nie stanowi zwykle poważnego problemu zdrowotnego i mija samoistnie. Z reguły nie są obserwowane żadne objawy kliniczne, a cały proces zakażenia krwi jest krótkotrwały. Niestety w przypadku osób z grup ryzyka istnieje prawdopodobieństwo, że bakteriemia będzie stanowić pierwszy krok do wystąpienia stanu zapalnego i uogólnionej nieprawidłowej reakcji organizmu. W takich przypadkach może dojść do sepsy, która jest stanem bezpośrednio zagrażającym życiu pacjenta. Leczenie sepsy wymaga natychmiastowego podania antybiotyku, a leczenie musi bezwzględnie przebiegać w warunkach szpitalnych.