Zgaga to nieprzyjemne uczucie palenia lub pieczenia w przełyku. Pacjenci najczęściej lokalizują ją zamostkowo, choć zdarza się, że uczucie dochodzi aż do gardła. Może jej również towarzyszyć kwaśny smak w ustach, odbijanie i nieprzyjemny zapachem z ust. Zgaga jest najczęstszym objawem refluksu (ang. gastroesophageal reflux disease, GERD). Co zrobić, gdy zgaga wraca mimo doraźnego leczenia? Jakie badania wykonać na zgagę i jak się do nich przygotować?
który w głównej mierze odpowiada za zapobieganie cofaniu się treści pokarmowej z żołądka do przełyku. Manometria przełyku wykorzystywana jest w diagnostyce:
Badanie wykonuje się w znieczuleniu błony śluzowej nosa i gardła środkami miejscowo znieczulającymi, ale mimo to może być ono niekomfortowe.
24-godzinna pH-metria pozwala ocenić występowanie epizodów refluksu trwających dłużej niż 5 minut. Wykrywane są epizody refluksu o pH <4,0 (refluks kwaśny). Badanie to pozwala na ustalenie rozpoznania GERD. W trakcie badania pacjent proszony jest o zapisywanie m.in. godzin i rodzajów przyjmowanych posiłków, czasu i rodzaju występujących objawów. Dzięki temu możliwa jest identyfikacja czynników wywołujących objawy u danego pacjenta.
24-godzinna pH-metria z impedancją pozwala wykrywać także epizody refluksu alkalicznego, co może lepiej korelować ze stanem klinicznym pacjenta.
Należy pamiętać, że przed badaniem pH-metrii konieczne będzie odstawienie niektórych leków, takich jak:
Zafałszować wyniki badania mogą także β-blokery, nitraty oraz blokery kanału wapniowego. Odstawienie jakiegokolwiek leku należy skonsultować z lekarzem.
Badanie radiologiczne z wykorzystaniem środka cieniującego stosowane jest w diagnostyce pacjentów, u których występuje dysfagia (zaburzenia połykania) oraz bóle w klatce piersiowej). Badanie to pozwala uwidocznić przepuklinę rozworu przełykowego, a także istotne zwężenia przełyku.
Badanie endoskopowe umożliwia ocenę skutków choroby refluksowej przełyku. W ocenie błony śluzowej przełyku stosuje się specjalną klasyfikację, w której kategoria zależna jest od nasilenia zmian chorobowych. Dzięki endoskopii możliwe jest także rozpoznanie stanu przedrakowego przełyku, tzw. przełyku Barretta - wywołanego przewlekłym stanem zapalnym powodowanym drażnieniem kwaśną treścią pokarmową.
Badanie histopatologiczne wycinków pobranych w czasie endoskopii nie jest postępowaniem rutynowym, ale wykonuje się je np. w przypadku podejrzenia nowotworu przełyku lub przy różnicowaniu z innymi przyczynami zapalenia przełyku - np. eozynofilowym zapaleniem przełyku.
Badania dodatkowe wykorzystuje się w razie występowania wątpliwości diagnostycznych, także w przypadkach, gdy włączone leczenie choroby refluksowej przełyku nie przyniosło efektów i zgaga nadal występuje.
Badanie endoskopowe przeprowadza się pilnie u pacjentów, którzy prezentują tzw. objawy alarmowe: