Enterowirusy są czynnikiem wywołującym infekcje o bardzo zróżnicowanym przebiegu, które są dla nas bardzo niebezpieczne. W jaki sposób dochodzi do zakażenia enterowirusem? Czy dostępne są szczepienia ochronne? Jakie są objawy zakażenia enterowirusem? Jakie są skutki przechorowania infekcji enterowirusowej? Sprawdź i chroń swoje zdrowie!
Enterowirusy stanowią grupę dodatnio spolaryzowanych, jednoniciowych wirusów RNA. Jest to niejednorodna grupa patogenów, które zaliczono do rodzaju Enterovirus, należącego z kolei do rodziny Picornaviridae.
Do enterowirusów należą między innymi:
Enterowirusy mogą wywoływać bezobjawowe zakażenia, zmiany skórne oraz objawy grypopodobne, ale w niektórych przypadkach przyczyniają się do powstania poważnych chorób takich jak zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych czy zapalenie mięśnia sercowego.
Enterowirusy powodują powszechne zakażenia, które odnotowywane są szczególnie często u najmłodszych pacjentów.
Najwięcej zakażeń występuje w okresie letnio-jesiennym, co oznacza, że infekcje enterowirusowe mają charakter sezonowy.
Źródłem enterowirusów są zazwyczaj osoby chore, bezobjawowi nosiciele, skażona gleba oraz zanieczyszczona woda i pokarm.
Do zakażenia enterowirusem może dojść drogą:
Należy podkreślić, że enterowirusy są bardzo oporne na działanie środków dezynfekujących oraz na niekorzystne warunki środowiska naturalnego (np. wysokie zasolenie, duże zmiany temperatury), co zwiększa ryzyko ich szybkiego rozprzestrzeniania się i wywoływania epidemii.
Większość zakażeń przebiega bezobjawowo lub obserwowane są mało charakterystyczne i łagodne objawy, które trwają około 5-7 dni.
U chorych można zaobserwować następujące objawy:
Pęcherzyki mogą pojawić się nie tylko na skórze, ale też na podniebieniu i języczku, czego efektem jest ostre zapalenie gardła (herpangina).
U części pacjentów enterowirusy mogą wywołać krwotoczne zapalenie spojówek, którego kliniczną manifestacją jest pojawienie się wylewów podspojówkowych.
Do typowych chorób powodowanych przez enterowirusy zaliczamy także tzw. chorobę dłoni, stóp i ust (HFMD, ang. hand, foot and mouth disease).
Do objawów zakażenia enterowirusem, które pilnie wymagają konsultacji lekarskiej można zaliczyć:
Pamiętajmy, aby wszystkie niepokojące objawy skonsultować z lekarzem, gdyż w niektórych przypadkach zwykłe zakażenie enterowirusami może skutkować pojawieniem się poważnych chorób, do których należą:
Diagnozowanie zakażeń enterowirusowych można przeprowadzić na podstawie wywiadu oraz obserwacji objawów klinicznych u pacjenta.
Możliwe jest także wykonanie:
Zakażenie enerowirusami ustępuje zazwyczaj samoistnie po upływie tygodnia. W niektórych przypadkach można podać leki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Bezwzględnie należy dbać o odpowiednie nawodnienie pacjenta oraz prowadzić oszczędny tryb życia. W skrajnych przypadkach może okazać się konieczne leczenie w warunkach szpitalnych oraz podanie dożylnych preparatów zawierających immunoglobuliny.
Niestety przechorowanie spowodowane przez jeden typ enterowirusa nie chroni nas przed zakażeniem innymi patogenami z tej grupy. Najlepszym sposobem uniknięcia infekcji enterowirusowej jest więc przestrzeganie zasad profilaktyki, do których należą:
Warto wiedzieć, że obecnie dostępne są szczepionki przeciwko wirusom polio oraz wirusom powodującym wirusowe zapalenie wątroby typu A, jednak preparaty te nie chronią przed wszystkimi odmianami enterowirusów.
Choroby enterowirusowe rzadko odnotowywane są u osób dorosłych, natomiast stanowią one poważne niebezpieczeństwo dla dzieci, szczególnie do 2 roku życia.
Ostrożność zaleca się także:
Pamiętajmy, że powszechne występowanie enterowirusów stwarza poważne ryzyko częstego kontaktu z tym patogenem. Stosowanie zasad profilaktyki oraz szczepienia przeciwko wirusowi polio oraz wirusom powodującym wirusowe zapalenie wątroby typu A to jedyne narzędzia jakie możemy zastosować w celu uniknięcia zakażenia. Infekcje enterowirusowe są szczególnie niebezpieczne dla małych dzieci i pacjentów z obniżoną odpornością, dlatego wszelkie niepokojące objawy powinny być bezwzględnie skonsultowane z lekarzem.
