*Produkty na liście rezerwacji leków na receptę:
Przejdź do rezerwacji
Chore dziecko

Jakie choroby wywołują pneumokoki? Poznaj przyczyny, objawy i leczenie zakażenia pneumokokami i sprawdź jak działa szczepionka na pneumokoki!

Pneumokoki, czyli dwoinki zapalenia płuc, to Gram-dodatnie bakterie należące do gatunku Streptococcus pneumoniae. Ich znaczenie w wywoływaniu chorób zakaźnych człowieka jest nie do podważenia, o czym świadczy fakt, że w skali globalnej każdego roku z powodu zakażeń pneumokokami umiera kilka milionów osób. Jakie są skutki zakażenia pneumokokami? Jak się przed nimi chronić? Jakie są objawy zakażenia pneumokokami i jak je leczyć? Czy można skorzystać ze szczepień ochronnych na pneumokoki?

Czym są pneumokoki?

Bakterie Streptococcus pneumoniae mają postać ziarniaków, które nie posiadają rzęsek, przez co nie wykazują zdolności ruchu. Należą do bakterii alfa-hemolizujących, ale w warunkach beztlenowych mogą prowadzić także hemolizę beta. W obrazie mikroskopowym można zaobserwować komórki pneumokoków, które układają się w pary, co dało podstawę do nazywania ich dwoinkami.

Pneumokoki mogą występować w postaci ponad 90 grup serologicznych, które zostały wyodrębnione na podstawie różnic w budowie otoczki polisacharydowej.

Cechą charakterystyczną pneumokoków jest zdolność do wytwarzania pneumolizyny, która jest białkową toksyną wpływającą na chorobotwórczość bakterii. Do innych czynników zjadliwości zaliczamy także między innymi proteazę IgA, adhezyny czy leukocydynę.

Jedynym rezerwuarem pneumokoków jest człowiek. Bakterie kolonizują przede wszystkim jamę nosowo-gardłową, często nie wywołując żadnych objawów. Poziom nosicielstwa Streptococcus pneumoniae wśród dzieci szacowane jest nawet na 60%, a w grupie osób dorosłych wynosi ono około 10%.

Kto jest narażony za zakażenie pneumokokami? Jaka jest grupa ryzyka?

Rozpowszechnienie bakterii w społeczeństwie sprzyja przypadkowym zakażeniom, zwłaszcza jeśli przebywamy w dużych skupiskach ludzi. Udowodniono, że największy poziom nosicielstwa występuje w żłobkach, przedszkolach, szkołach oraz domach opieki społecznej.

Do zakażenia pneumokokami dochodzi:

  • drogą powietrzno-kropelkową,
  • przez bezpośredni kontakt z nosicielem lub osobą chorą.

Na zakażenie pneumokokami wpływa wiele czynników. Można wśród nich wyszczególnić między innymi:

  • wiek,
  • indywidualną odporność organizmu,
  • warunki mieszkalne i socjoekonomiczne,
  • przebyte infekcje, w tym wirusowe,
  • palenie tytoniu,
  • porę roku (najwięcej przypadków diagnozowanych jest zimą),
  • dostęp do antybiotyków i szczepionek.

Istnieje kilka grup, dla których zakażenie pneumokokami może być szczególnie niebezpieczne. Należą do nich:

  • dzieci do 2 roku życia (szczególnie uczęszczające do żłobka),
  • dorośli po 65 roku życia,
  • pacjenci z implantem ślimakowym,
  • pacjenci onkologiczni,
  • pacjenci z obniżoną odpornością, w tym osoby z asplenią (brakiem śledziony),
  • chorzy z przewlekłymi chorobami płuc lub serca,
  • pacjenci z przewlekłymi chorobami wątroby,
  • pacjenci z przewlekłymi chorobami nerek i zespołem nerczycowym,
  • nałogowi palacze,
  • osoby nadużywające alkohol.

Produkty wzmacniające odporność

Jakie są objawy zakażenia pneumokokami?

Zakażenie pneumokokami może powodować mało specyficzne objawy, przypominające grypę lub infekcję dróg odddechowych. Trudności w rozpoznaniu choroby związane są też z możliwością wystąpienia różnych objawów w poszczególnych grupach wiekowych.

Powinniśmy zwrócić szczególną uwagę na następujące objawy zakażenia pneumokokami:

  • gorączka,
  • dreszcze,
  • osłabienie,
  • ból ucha,
  • duszności,
  • kaszel,
  • ból głowy,
  • sztywność karku,
  • nudności i wymioty,
  • światłowstręt,
  • splątanie.

Dodatkowo, u dzieci i niemowląt zakażenie pneumokokami może się objawiać przez:

  • pulsujące ciemiączko
  • brak apetytu,
  • płacz i niepokój.

Jakie choroby wywołują pneumokoki?

Zakażenie pneumokokami może mieć różny przebieg - od bezobjawowego nosicielstwa aż do wystąpienia poważnych chorób, wśród których najcięższą postacią jest inwazyjna choroba pneumokokowa (IChP).

Pozostałe skutki zakażenia pneumokokami mogą obejmować:

  • zapalenie ucha środkowego,
  • zapalenie wyrostka sutkowatego,
  • zapalenie spojówek,
  • zapalenie zatok przynosowych,
  • przewlekłe zapalenie oskrzeli,
  • zapalenie płuc (bez bakteriemii)
  • zapalenie stawów.

Należy zaznaczyć, że pneumokoki są czynnikiem wywołującym ciężkie w przebiegu szpitalne i pozaszpitalne zapalenie płuc, które znajduje się wśród najczęstszych chorób powodujących zgony u pacjentów powyżej 65 roku życia.

Inwazyjna choroba pneumokokowa - jakie są rokowania?

Inwazyjna choroba pneumokokowa jest choroba zakaźną, która stanowi najcięższą postać zakażenia Streptococcus pneumoniae. Jest to choroba stanowiąca bezpośrednie zagrożenie zdrowia i życia pacjenta, szczególnie u dzieci do 5 roku życia oraz u osób dorosłych po 65 roku życia.

Inwazyjna choroba pneumokokowa może przebiegać w postaci:

  • zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych,
  • zapalenia mózgu,
  • ciężkiego zapalenia płuc z bakteriemią,
  • posocznicy.

Chory musi być bezwzględnie hospitalizowany i poddany antybiotykoterapii. Niestety rokowania są niekorzystne dla pacjentów. Określono, że śmiertelność w inwazyjnej chorobie pneumokokowej wynosi 25% u osób ze zdiagnozowanym zapaleniem płuc z bakteriemią, natomiast wskaźnik ten wzrasta do ponad 50% w przypadku wystąpienia wstrząsu septycznego.

Inwazyjna choroba pneumokokowa jest przyczyną wielu poważnych powikłań, do których należą między innymi:

  • niedosłuch i głuchota
  • objawy neurologiczne, w tym padaczka,
  • trudności w koncentracji i nauce.

Zakażenia pneumokokami - jakie są statystyki w Polsce?

W naszym kraju istnieje obowiązek zgłaszania wszystkich zdiagnozowanych przypadków inwazyjnej choroby pneumokokowej (IChP). Instytucjami odpowiedzialnymi za monitorowanie sytuacji są:

  • Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego - Państwowy Zakład Higieny (NIZP-PZH),
  • Krajowy Ośrodek Referencyjny ds. Diagnostyki Bakteryjnej Zakażeń Ośrodkowego Układu Nerwowego (KOROUN).

Statystyki dotyczące zachorowania na wybrane choroby zakaźne w Polsce są podawane do informacji ogólnej poprzez ich publikowane przez Zakład Epidemiologii Chorób Zakaźnych i Nadzoru NIZP PZH - PIB, Departament Przeciwepidemiczny i Ochrony Sanitarnej Granic GIS.

W Polsce w 2021 roku inwazyjna choroba wywołana przez Streptococcus pneumoniae została potwierdzona u 839 osób (w 2020 roku -  582 pacjentów). Wśród tych przypadków zapalenie opon mózgowych i/lub mózgu wystąpiło u 99 osób, natomiast posocznica była stwierdzona u 570 pacjentów. W porównaniu z rokiem poprzednim (2020) dane te dotyczyły odpowiednio - 70 oraz 394 przypadków.

Choroby powodowane przez pneumokoki mają charakter zakaźny, dlatego ważna jest jak najszybsza diagnostyka i wdrożenie odpowiedniego leczenia. 

Zakażenie pneumokokami może być potwierdzone poprzez:

  • wykonanie posiewu mikrobiologicznego z materiału pobranego od pacjenta,
  • przeprowadzenie testu genetycznego PCR.

W przypadku potwierdzenia bakterii w organizmie należy zastosować farmakoterapię poprzez podanie odpowiedniego antybiotyku.

Pacjentom zakażonym pneumokokami najczęściej podaje się:

  • penicylinę,
  • makrolidy,
  • cefalosporyny.

Należy podkreślić, że wybór odpowiedniego leczenia pacjenta powinien być podparty wykonaniem antybiogramu. Ma to związek z faktem, że w ostatnich latach obserwowane jest niepokojące zjawisko oporności pneumokoków na antybiotyki.

Czy jest szczepionka przeciwko pneumokokom? Kto może się zaszczepić?

Obecnie w Polsce zarejestrowane są dwa typy szczepionek:

Szczepionki skoniugowane:

  • szczepionka 13-walentna, zawierająca antygeny serotypów pneumokoków: 1, 4, 5, 6B, 7F, 9V, 14, 18C, 19F, 23F, 3, 6A, 19A. Preparat jest przeznaczony dla dzieci powyżej 6 tygodnia życia oraz dla nastolatków i osób dorosłych,
  • szczepionka 10-walentna, zawierająca antygeny serotypów pneumokoków: 1, 4, 5, 6B, 7F, 9V, 14, 18C, 19F, 23F. Ten typ szczepionki jest przeznaczony dla dzieci od 6 tygodnia do 5 roku życia.

Szczepionki polisacharydowe:

  • szczepionka zawierająca 20 antygenów w postaci oczyszczonych polisacharydów bakterii Streptococcus pneumoniae z grup serologicznych: 1, 3, 4, 5, 6A, 6B, 7F, 8, 9V, 10A, 11A, 12F, 14, 15B, 18C, 19A, 19F, 22F, 23F, 33F. Szczepionka 20-walentna dedykowana jest osobom dorosłym.
  • szczepionka zawierająca 23 antygeny w postaci oczyszczonych polisacharydów bakterii Streptococcus pneumoniae z grup serologicznych: 1, 2, 3, 4, 5, 6B, 7F, 8, 9N, 9V, 10A, 11A, 12F, 14, 15B, 17F, 18C, 19F, 19A, 20, 22F, 23F, 33F. Szczepionka ta może być podawana dzieciom powyżej 2 roku życia oraz osobom dorosłym.

W Polsce od 2017 roku szczepienie przeciwko pneumokokom jest obowiązkowe w ramach Programu Szczepień Ochronnych (PSO). W ogólnej populacji dzieci podawana jest szczepionka 10-walentna (finansowana z budżetu państwa), natomiast preparat 13-walentny jest aplikowany w określonych grupach ryzyka (np. wcześniaki urodzone poniżej 26 tygodnia ciąży).

Warto podkreślić, że istnieje możliwość zaszczepienia każdego dziecka z populacji ogólnej szczepionką 13-walentną, jednak w tym wypadku preparat nie jest finansowany z budżetu państwa i musimy za niego zapłacić z własnej kieszeni.

Pneumokoki są przyczyną niebezpiecznych chorób zakaźnych, do których należą między innymi zapalenie płuc oraz inwazyjna choroba pneumokokowa. Zakażeniom sprzyja wysoki poziom nosicielstwa w społeczeństwie, co sprawia, że pneumokoki są istotnym problemem zdrowia publicznego. Aby ustrzec się niebezpiecznych dla zdrowia i życia skutków zakażenia należy stosować szczepienia ochronne, unikać zatłoczonych miejsc oraz przestrzegać zasad higieny.

Bibliografia

  • Gawlik, K., Waksmańska, W., & Rutkiewicz, J. (2018). Inwazyjna choroba pneumokokowa u mieszkańców Bielska-Białej i okolic w latach 2007-2016 Invasive pneumococcal disease in the inhabitants of Bielsko-Biała and the surrounding area in the period 2007-2016. Med Dośw Mikrobiol, 70, 17 - 26.
  • Jaśkowiak, K., Dudzisz, A., Golicki, D. (2021). Zapalenia płuc u osób dorosłych w Polsce – pneumokokowe zapalenia płuc i ich profilaktyka. Lekarz POZ 2,115-125.
  • Korona-Głowniak, I., & Malm, A. (2015). Streptococcus pneumoniae–kolonizacja a rozwój choroby pneumokokowej. Advances in Microbiology, 54, 309-315.Korona-Głowniak, I., & Malm, A. (2015). Streptococcus pneumoniae–kolonizacja a rozwój choroby pneumokokowej. Advances in Microbiology, 54, 309-315.
  • Zachorowania na wybrane choroby zakaźne w Polsce od 1 stycznia do 31 grudnia 2021 r. oraz w porównywalnym okresie 2020 r dostępne pod linkiem: http://wwwold.pzh.gov.pl/oldpage/epimeld/2021/INF_21_12B.pdf
  • https://szczepienia.pzh.gov.pl/szczepionki/pneumokoki/
Udostępnij:

Autor Ewa Fiedorowicz Zobacz profil
Doktor nauk biologicznych w specjalności biochemia, biolog molekularny, aktywny nauczyciel akademicki i promotorka wielu prac dyplomowych, popularyzatorka nauki. Autorka i współautorka licznych prac naukowych publikowanych w międzynarodowych czasopismach. Przedmiotem jej zainteresowań są zagadnienia z zakresu biochemii medycznej, w tym nadwrażliwości pokarmowej. Pasjonatka wykorzystywania technik immunoenzymatycznych i hodowli komórek in vitro w badaniach naukowych.
Farmaceuta
Potrzebujesz darmowej porady? Zapytaj farmaceutę
Następna porada
Inwazyjna choroba meningokokowa (IChM). Jakie są przyczyny, objawy i skutki zakażenia meningokokami? Jak leczyć IChM i kto powinien się zaszczepić? Czytaj więcej