Jednym z najpopularniejszych leków stosowanych na wszelkiego rodzaju bóle jest ibuprofen. Na rynku dostępnych jest co najmniej kilkadziesiąt różnych leków prostych i złożonych, które mają w swoim składzie ibuprofen, a które powinniśmy jednak stosować z rozwagą. Dlaczego? Nie każdy i nie zawsze może przyjmować ibuprofen. Zatem kiedy można go zażywać, a kiedy lepiej wybrać lek z inną substancją? Jak dawkować ibuprofen i po jakim czasie możemy poczuć jego lecznicze działanie?
Jak działa ibuprofen?
Ibuprofen to lek z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), które mają zdolność łagodzenia takich dolegliwości jak ból, obrzęk i gorączka. Ponadto ibuprofen hamuje agregację płytek krwi (czyli po prostu ich zlepianie się) oraz zmniejsza jej krzepliwość.
Ibuprofen hamuje aktywność enzymów cyklooksygenazy COX-1 i COX-2, które z kolei biorą udział w syntezie prostaglandyn – to czynniki powodujące uczucie bólu, stan zapalny czy obrzęk).
Ibuprofen łagodzi ból o słabym i umiarkowanym nasileniu i zaleca stosować go w przypadku:
- bólu głowy (w tym bóle napięciowe i migrenowe)
- bólu zębów
- bólu mięśni, stawów, kości
- bólu w przebiegu grypy czy przeziębienia
- bólu miesiączkowego
- nerwobólu
- reumatoidalnego zapalenia stawów
- choroby zwyrodnieniowej stawów
- gorączki różnego pochodzenia
Po jakim czasie działa ibuprofen?
Ibuprofen jest o tyle bezpieczny, że nie kumuluje się w organizmie, po upływie doby jest wydalany z organizmu w niezmienionej postaci lub w postaci nieaktywnego metabolitu. Najwyższe stężenie w organizmie osiąga po około 1-2 h od podania, jednak jego działanie możemy odczuć już po około 30 minutach od zażycia leku.
Kto może przyjmować ibuprofen?
Ibuprofen jest lekiem dość bezpiecznym w stosowaniu, dlatego można podawać go nawet niemowlętom, ale dopiero od 3. miesiąca życia. Można stosować go u dzieci, u osób w podeszłym wieku, a także u ciężarnych, jednak w każdym przypadku należy zachować ostrożność i koniecznie zapoznać się z ulotką przed zażyciem leku, ponieważ może okazać się, że w naszym przypadku lepszym wyborem będzie inny lek. Ibuprofen nie powinien być stosowany u osób:
- z nadwrażliwością na ibuprofen
- u których wystąpiła reakcja alergiczna na ibuprofen, kwas acetylosalicylowy lub inny lek z grupy NLPZ
- z chorobą wrzodową żołądka i/lub dwunastnicy
- u których wystąpiła perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego
- z ciężką niewydolnością wątroby, nerek lub serca
- w ostatnim trymestrze ciąży
- ze skaża krwotoczną
Są też pewne wskazania do skonsultowania się z lekarzem, zanim zacznie się zażywać ibuprofen. Powinny zrobić to osoby, u których stwierdzono:
- toczeń rumieniowaty oraz mieszaną chorobę tkanki łącznej
- choroby przewodu pokarmowego (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniewskiego-Crohna)
- nadciśnienie tętnicze krwi
- zaburzenia czynności wątroby, nerek, serca
- zaburzenia krzepnięcia krwi
- astmę oskrzelową
- chorobę, w której przebiegu stosowane są inne leki (zwłaszcza leki przeciwzakrzepowe, moczopędne, nasercowe czy kortykosteroidy)
Ponadto nie zaleca się stosowania ibuprofenu w przypadku zachorowania na ospę wietrzną.
Produkty z paracetamolem
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Cyrulicy
szczotka do stylizacji brody
Cena od
53,99 zł
Cena regularna
59,99 zł
Jak dawkować ibuprofen?
Ibuprofen można podawać niemowlętom od 3. miesiąca życia, jednak wiadomo, że nie ma możliwości zastosowania tabletki u tak małego dziecka. Wtedy należy sięgnąć po syrop lub zawiesinę i bardzo dokładnie przeczytać ulotkę, aby zapoznać się ze sposobem dawkowania. U dzieci poniżej 20 kg masy ciała (zakłada się, że to masa ciała dziecka do 6. roku życia) dawkowanie podaje się w przeliczeniu na kilogramy. Jest to 20-30 mg ibuprofenu na kilogram masy ciała dziecka podzielone na 2-3 dawki. Czyli np. dla niemowlęcia, które ma 5 miesięcy i waży około 5 kg będzie to maksymalnie 150 mg ibuprofenu na dobę, a jednorazowo maksymalnie 50 mg zakładając, że podamy dziecku lek 3 razy w ciągu doby (co 8 godzin).
U dzieci powyżej 6. roku życia można podać już tabletkę, jeśli dziecko nie ma problemu z połknięciem jej. I tak dzieciom w wieku 6-9 lat możemy podać jedną tabletkę, która zawiera 200 mg ibuprofenu maksymalnie 3 razy na dobę, tak aby nie przekroczyć maksymalnej dawki dobowej wynoszącej 600 mg. U dzieci w wieku 9-12 lat można zastosować jedną tabletkę, która zawiera 200 mg ibuprofenu maksymalnie 4 razy na dobę, a więc nie przekraczamy dawki dobowej wynoszącej 800 mg.
U młodzieży powyżej 12. roku życia oraz u dorosłych w razie konieczności można podać jednorazowo dwie tabletki zawierające po 200 mg ibuprofenu, a potem w miarę potrzeb 1-2 tabletki co 4-6 godzin, jednak nie można przekroczyć maksymalnej dawki dobowej wynoszącej 1200 mg.
Jeśli po 3 dniach objawy nie ustąpią luba nasilą się, konieczna będzie wizyta u lekarza.
Jakie są objawy przedawkowania ibuprofenu?
Jeśli zdarzy się, że pomyłkowo zażyjemy większą dawkę leku niż powinniśmy, może zdarzyć się, że pojawią się pewnie objawy, takie jak:
- nudności, wymioty
- ból żołądka
- osłabienie, ból i zawroty głowy
- dzwonienie w uszach
- dezorientacja
- oczopląs
- senność
- ból w klatce piersiowej i problemy z oddychaniem
- kołatanie serca
- utrata przytomności
- drgawki u dzieci
- krew w moczu
- uczucie zimna
W przypadku przedawkowania leku koniecznie należy skonsultować się z lekarzem. Nie ma swoistej odtrutki, ale jeśli nie minęła godzina od zażycia zbyt dużej ilości ibuprofenu, lekarz może zalecić podanie doustnie węgla aktywnego, w innym razie lekarz będzie postępował zależnie od sytuacji. Dlatego tak ważne jest, aby zawsze dokładnie przeczytać ulotkę i zapoznać się ze sposobem stosowania leku oraz sprawdzić czy inne leki, które przyjmujemy nie zawierają w swoim składzie ibuprofenu.
Jakie są skutki uboczne zażywania ibuprofenu?
Mimo, że ibuprofen jest lekiem dość dobrze tolerowanym, to niestety może się zdarzyć, że po jego zażyciu pojawią się u nas jakieś niekorzystne objawy. Może to być między innymi:
- ból brzucha, nudności, biegunka
- ból i zawroty głowy
- wysypka, pokrzywka, świąd skóry
- drażliwość, zmęczenie
- wrzody, perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego
- zaburzenia czynności nerek, wątroby
Istnieją także bardzo rzadko spotykane ciężkie postacie silnych reakcji na lek, jest to np. złuszczające zapalenie skóry, tzw. zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka. Dlatego, jeśli tylko pojawią się jakieś problemy skórne, np. wysypka, należy natychmiast przestać podawać lek i skonsultować się z lekarzem.
Ibuprofen (czy inny lek z grupy NLPZ) może też niekorzystnie wpływać na płodność u kobiet, jednak jest to działanie, które ustępuje po zakończeniu leczenia.
Przyjmowanie ibuprofenu może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia zawału serca czy udaru, szczególnie przy stosowaniu wysokich dawek leku.
Czy ibuprofen można łączyć z paracetamolem?
Odpowiedź na to pytanie można z łatwością znaleźć na aptecznych półkach, ponieważ producenci oferują preparaty, które łączą w swoim składzie oba te leki. Jest to możliwe, ponieważ mają one różny mechanizm działania. Należy oczywiście pamiętać o tym, aby przed zażyciem takiego specyfiku upewnić się, czy możemy go bezpiecznie zażyć. Trzeba liczyć się z tym, że takie połączenie leków może spowodować uszkodzenie nerek.
Czy ibuprofen można łączć z innymi lekami? Jakie są interakcje?
Wydawałoby się, że zwykły lek przeciwbólowy/przeciwgorączkowy nie powinien w żaden sposób wpływać na inne zażywane przez nas leki. Jednak takie podejście może być zgubne i doprowadzić do problemów zdrowotnych. Dlatego należy zawsze poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach i zasięgnąć jego porady, zanim weźmiemy kolejną tabletkę. Nie powinno się łączyć ibuprofenu z :
- kwasem acetylosalicylowym (chyba, że lekarz zalecił inaczej)
- innymi lekami z grupy NLPZ, w tym z selektywnymi inhibitorami COX-2 (tzw. koksyby, dostępne wyłącznie na receptę)
Jest również szereg leków, które wpływają na działanie ibuprofenu lub ibuprofen wpływa na ich działanie i dlatego też należy zachować ostrożność przy ich stosowaniu. Są to między innymi:
- leki przeciwzakrzepowe, rozrzedzające krew
- leki obniżające ciśnienie krwi
- selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
- glikozydy nasercowe
- metotreksat
- cyklosporyna
- antybiotyki chinolonowe
- kortykosteroidy