Gdy coś nam dolega, zwykle sięgamy po odpowiedni preparat. Niestety w ciąży nie jest to wcale takie proste. Przyszłe mamy narzekają na ciążowe dolegliwości, ale w tym wyjątkowym okresie wiele leków nie jest bezpiecznych dla mamy ani dziecka. Jak zatem poradzić sobie ze zgagą, wzdęciami czy mdłościami? Z pomocą przychodzi nasz artykuł!
Wymioty i nudności to oznaki wczesnej ciąży. Dotykają one nawet 80% ciężarnych. Dolegliwości te występują w I trymestrze ciąży, a ich początek przypada zwykle na 4-7 tydzień. Najbardziej nasilają się ok. 9 tygodnia, a najczęściej ustępują ok. 20 tygodnia. Mogą mieć one wiele przyczyn, a wśród nich m.in. wysokie stężenie hormonów ciążowych.
Jeżeli mdłości i wymioty pojawiły się dopiero po 9-10. tygodniu ciąży, mogą być związane np. z zaburzeniami neurologicznymi, przewodu pokarmowego czy układu moczowo-płciowego. Odpowiednie rozpoznanie powinien postawić lekarz.
Nudności i wymioty mogą mieć dosyć łagodny przebieg. Obejmują one zwykle wstręt do niektórych smaków czy zapachów, zdarzające się okresowo nudności lub wymioty. Jeśli jednak ciężarna ma mdłości i wymiotuje częściej niż 3 razy dziennie, straciła 3 kg lub 5% masy ciała sprzed ciąży, a w dodatku jest odwodniona i ma zaburzenia elektrolitowe (przy braku innych rozpoznań) – możemy mówić o niepowściągliwych wymiotach ciężarnych. Cierpi na nie niewielki odsetek kobiet w ciąży, ale stanowią najczęstszą przyczynę hospitalizacji w I trymestrze ciąży.
Jeżeli nudności i wymioty są bardzo uciążliwe, skonsultuj się z lekarzem. Specjalista może wdrożyć odpowiednią farmakologię.
Dotychczas Twój organizm miał do dyspozycji wszystkie składniki odżywcze, które mu dostarczyłaś. Po zajściu w ciążę musisz podzielić się nimi z rosnącym w Twoim brzuchu dzieckiem. Stąd też spadek energii i ciągłe zmęczenie. Na Twoje samopoczucie wpływają również szalejące hormony, które mogą przyczynić się do huśtawki nastrojów. Na szczęście wszystkie te zmiany słabną w II trymestrze, a Ty znowu poczujesz energię do działania.
Dolegliwość ta nasila się zwykle w III trymestrze ciąży. Przyczyną jest wzrost masy ciała, powiększająca się macica oraz wywołane hormonami obniżenie ciśnienia dolnego zwieracza przełyku.
Aby złagodzić uciążliwą zgagę, zacznij od zmian w sposobie odżywiania. Podobnie jak w przypadku mdłości – jedz mniejsze posiłki, ale częściej. Kolacja powinna być najpóźniej 3 godziny przed snem. Unikaj mocno doprawionych i tłustych dań oraz napojów gazowanych. Niewskazane są również cytrusy, czekolada i kawa. Pomóc może także spanie na wysokiej poduszce.
W przypadku nasilonych dolegliwości warto udać się do lekarza. Specjalista może przepisać odpowiednie preparaty (np. leki zobojętniające czy inhibitory pompy protonowej). Ze względu na bezpieczeństwo ciężarnej i płodu powinno się je stosować przez możliwie najkrótszy czas i w jak najmniejszej dawce.
Największy problem ze wzdęciami i gazami pojawi się w I trymestrze ciąży. Z czasem będą one jednak nieco ustępować. Winą za te krępujące dolegliwości należy obarczyć spowolnioną perystaltykę jelit. Jak sobie pomóc?
Krępujesz się porozmawiać o tych dolegliwościach z lekarzem? Niepotrzebnie! Zaparcia zdarzają się w ciąży naprawdę często. Są one związane ze wzrostem stężenia ciążowego hormonu, jakim jest progesteron. Spowalnia on pracę jelit i obniża napięcie mięśni przewodu pokarmowego.
Ryzyko zaparć zwiększają również:
Bardzo nasilone zaparcia doskwierają tym kobietom, które już przed ciążą miały problemy z wypróżnianiem.
Przewlekłe zaparcia zwiększają ryzyko pojawienia się hemoroidów. Aby nie dopuścić do ich rozwoju i zmniejszyć ilość zaparć, musisz zwrócić szczególną uwagę na swoją dietę i rytm wypróżnień. Zalecenia są bardzo podobne jak w przypadku wzdęć i gazów.
Nie stosuj natomiast środków przeczyszczających drażniących jelita ani innych preparatów bez konsultacji z lekarzem. Za bezpieczną uznaje się laktulozę, która usprawnia perystaltykę jelit, jednak jej działanie może być za słabe.
W przypadku hemoroidów powinnaś kierować się powyższymi wskazówkami, a ponadto szczególnie zadbać o higienę okolic odbytu. Do wycierania używaj delikatnego papieru toaletowego (dobrym rozwiązaniem jest też papier nawilżany). Unikaj dłuższego przebywania w pozycji siedzącej. Lepiej położyć się na boku lub co jakiś czas pospacerować.
Aplikację maści czy czopków skonsultuj z lekarzem, ponieważ preparaty te mogą zawierać substancje niewskazane dla kobiet w ciąży. Jeżeli dolegliwości są bardzo nasilone, konieczne może być operacyjne usunięcie hemoroidów. Takie zabiegi wykonuje się jednak zwykle dopiero po porodzie. Istnieje też szansa, że do tego czasu przykre dolegliwości zmniejszą się lub ustąpią.
Ta przypadłość może dotykać nawet do 50% kobiet w różnych okresach życia. Często występuje ona w ciąży i po porodzie. Kaszel, kichanie czy podnoszenie ciężkich przedmiotów sprzyja wysiłkowemu nietrzymaniu moczu. Jeżeli wyciek kilku kropel moczu wynika z pilnej konieczności udania się do toalety – mówimy wówczas o naglącym nietrzymaniu moczu.
Na nietrzymanie moczu wpływają rosnąca macica oraz zmiany hormonalne, które zmniejszają siłę mięśni dna macicy. Dlatego też powinnaś ćwiczyć właśnie te mięśnie. Jak zrobić to prawidłowo? O tym opowie Ci fizjoterapeuta uroginekologiczny, do którego warto wybrać się w trakcie ciąży i po rozwiązaniu. Specjalista zbada stan Twoich mięśni i poinstruuje, w jaki sposób o nie zadbać.
Aby zapobiec nietrzymaniu moczu podczas ciąży, powinnaś również zastosować się do poniższych zaleceń:
Dolegliwością, która szczególnie dała mi w kość podczas ciąży, były skurcze łydek. Chociaż nie są one groźne, wpływają negatywnie na komfort ciężarnej, np. podczas snu. Mogą wynikać one z niedoboru magnezu i potasu, ucisku na nerw lub naczynia krwionośne czy zwiększenia masy ciała.
Aby zapobiec skurczom łydek:
Opisane w artykule dolegliwości nie są jedynymi, z którymi mierzą się przyszłe mamy. Występują one jednak najczęściej i każda ciężarna prawdopodobnie będzie miała z nimi do czynienia w większym lub mniejszym stopniu. Powinnaś zatem wiedzieć, jak złagodzić je za pomocą diety czy zmiany dotychczasowych nawyków. Warto zgłosić je również lekarzowi prowadzącemu ciążę, który w razie potrzeby wdroży bezpieczną farmakologię.
