*Produkty na liście rezerwacji leków na receptę:
Przejdź do rezerwacji
Biegunka u dziecka

Zimowa biegunka u dzieci i norowirusy (NoV). Poznaj przyczyny, objawy i sposoby leczenia wirusowego zakażenia norowirusami

Norowirusy stanowią najczęstszy czynnik etiologiczny niebakteryjnego nieżytu żołądkowo-jelitowego u ludzi. Są wysoce zakaźne i szeroko rozpowszechnione na świecie. Najbardziej charakterystycznym objawem zakażenia norowirusami jest biegunka.

Do wywołania infekcji wystarczy nawet 10-100 cząsteczek wirusa, co sprawia, że mogą powodować masowe zachorowania w żłobkach, przedszkolach, szkołach lub innych miejscach zbiorowego występowania ludzi.

Norowirusy - co o nich wiemy?

Norowirusy należą do jednych z najmniejszych wirusów RNA (wielkość od 27 do 40 nm). Są bezotoczkowe i nie posiadają wypustek, natomiast ich symetria jest kubiczna.

Norowirusy zostały po raz pierwszy zidentyfikowane w 1968 roku u uczniów ze szkoły znajdującej się w amerykańskim mieście Norwalk (stan Ohio), dlatego w przeszłości były określane jako Norwalk–like viruses (NLV). 

Aktualnie wiadomo, że norowirusy należą do rodzaju Norovirus, który z kolei jest zaliczany do rodziny Caliciviridae (tzw. kaliciwirusy).

W obrębie norowirusów wyróżniono 10 grup genetycznych (GI - GX) oraz 48 genotypów. Dla człowieka chorobotwórczegrupy GI, GII i GIV

Patogenny charakter norowirusów jest ściśle związany z ich wysoką opornością na działanie czynników zewnętrznych:

  • ulegają inaktywacji dopiero po 30 minutach w 60°C,
  • w stanie zamrożonym mogą przetrwać nawet kilka lat,
  • są stabilne w zakresie pH od 5 do 10 (inaktywacja następuje w pH od 3 do 5),
  • wytrzymują wysokie stężenie chloru.

Jak dochodzi do zakażenia norowirusem?

Do zakażenia norowirusami dochodzi:

  • drogą pokarmową (poprzez skażony pokarm lub wodę),
  • drogą kropelkową,
  • przez bezpośredni kontakt z osobą zakażoną,
  • przez kontakt z fekaliami osoby zakażonej (brak właściwej higieny),
  • przez kontakt z zanieczyszczonymi powierzchniami, np. pościel, toaleta.

Po wniknięciu do organizmu norowirusy replikują się w błonie śluzowej jelita cienkiego, w efekcie czego prowadzą do zaburzeń procesu wchłaniania. Konsekwencją jest wystąpienie biegunki lub wymiotów, co jest często mylone z infekcją rotawirusową.

Jakie są objawy zakażenia norowirusami?

Okres wylęgania trwa od 12 do 48 godzin, natomiast objawy są obserwowane przez 2-3 dni.

Chory może zarażać inne osoby jeszcze do 2 tygodni po ustąpieniu symptomów.

Do objawów zakażenia norowirusami zaliczamy:

  • nudności i wodnistą biegunkę (głównie u osób dorosłych),
  • wymioty, często określane jako fontannowe (głównie u dzieci),
  • ból głowy,
  • bóle mięśniowe,
  • podwyższoną temperaturę ciała, której mogą towarzyszyć dreszcze.

Przechorowanie nie zapewnia trwałej odporności, dlatego możliwe są liczne ponowne zakażenia.

Jak często występują zakażenia norowirusami?

Każdego roku zapalenie żołądka i jelit wywołane przez patogeny z rodzaju Norovirus staje się coraz poważniejszym problemem zdrowia publicznego. Oszacowano, że w skali globalnej zakażenie norowirusami może dotyczyć blisko 700 milionów ludzi, z czego nawet 200 tysięcy pacjentów umiera.

Infekcje mogą występować u pacjentów ze wszystkich grup wiekowych, jednak najczęściej są obserwowane u dzieci.

Na podstawie danych opracowanych przez Zakład Epidemiologii Chorób Zakaźnych i Nadzoru NIZP PZH - PIB, w 2022 roku wirusowe zakażenia jelitowe wywołane przez norowirusy zgłoszono u 5893 pacjentów, natomiast w bieżącym roku infekcję odnotowano już u 6015 osób (okres od 1 stycznia do 15 listopada 2023 roku).

Warto podkreślić, że zakażenia obserwowane są w czasie całego roku, przy czym najwięcej przypadków notowanych jest w sezonie zimowym. Z tego powodu choroba wywołana przez norowirusy określana jest często jako zimowa biegunka u dzieci lub zimowa choroba wymiotna (ang. winter vomiting disease). Zapalenie żołądka i jelit spowodowane norowirusami popularnie nazywane jest też grypą żołądkową.

Norowirusy - jakie należy leczyć zakażenie? 

Do diagnostyki wykorzystywany jest kał pacjentów, który należy poddać badaniu mikrobiologicznemu. Możliwe jest też wykonanie analizy molekularnej obejmującej RT-PCR oraz przeprowadzenie metod serologicznych (test ELISA)

Infekcja wywołana norowirusami ma zwykle samoograniczający się, łagodny przebieg i nie wymaga specjalistycznego leczenia. Kluczowe jest jest odpowiednie nawodnienie organizmu, gdyż zaburzenie gospodarki wodno-elektrolitowej może być dramatyczne w skutkach, zwłaszcza u najmłodszych pacjentów i osób starszych.

W razie potrzeby można podawać leki przeciwgorączkowe.

Czy istnieje szczepionka przeciw norowirusom?

Dotychczas nie wynaleziono skutecznej szczepionki przeciwko norowirusom.

Wprawdzie w wielu ośrodkach badawczych trwają intensywne prace w tym kierunku, jednak ze względu na dużą zmienność genetyczną patogenów z rodzaju Norovirus nadal nie udało się opracować skutecznego preparatu.

Jak uniknąć zakażenia norowirusami?

Profilaktyka zakażeń jest ściśle związana z rygorystycznym przestrzeganiem zasad higieny w miejscach związanych z produkcją żywności.

Ważne jest dbanie o właściwe warunki sanitarne na plantacjach owoców czy też w miejscach obróbki produktów spożywczych. Konieczna jest kontrola bezpieczeństwa sprzedawanej żywności oraz stałe monitorowanie jej jakości mikrobiologicznej.

Warto wiedzieć, że do żywności najczęściej zanieczyszczonej norowirusami zaliczamy między innymi:

  • mrożone owoce (głównie maliny i truskawki),
  • surowe warzywa (np. sałata),
  • gotowe sałatki,
  • mięczaki (głównie ostrygi),
  • lody,
  • ciasta,
  • wędlinę (np. szynkę lub salami).

Działania profilaktyczne może podjąć też każdy z nas!

Kluczowa jest właściwa higiena osobista oraz częste mycie rąk, zwłaszcza po skorzystaniu z toalety lub przed przygotowaniem i jedzeniem posiłku. Pamiętajmy o dezynfekcji często używanych przestrzeni oraz blatów kuchennych. Unikajmy kontaktu z osobami, u których występuje biegunka lub wymioty, a jeśli zauważymy u siebie niepokojące objawy, postaramy 

Bibliografia

  • Bigoraj, E., Chrobocinska, M., & Kwit, E. (2011). Zmienność genetyczna i rekombinacje norowirusów. Medycyna Weterynaryjna, 67(12).
  • Gospodarek, E., Zalas-Więcek, P. (2009). Norowirusy – taktyka rozprzestrzeniania się (Noroviruses – tactic of spread).  Przeglad epidemiologiczny, 63, 5-9.
  • Pakulska, M., Jackowska-Tracz, A., & Tracz, M. (2014). Norowirusy w żywności-najczęstszy niebakteryjny czynnik zakażeń pokarmowych u ludzi. Życie Weterynaryjne, 89(08).
  • Rzeżutka, A., Kozyra, J., Chrobocińska, M., Kaupke, A., & Mizak, B. (2007). Norowirusy w środowisku i żywności–nowe zagrożenie. Medycyna Weterynaryjna, 63(4), 379-383.
  • Tan, M. (2021). Norovirus vaccines: Current clinical development and challenges. Pathogens, 10(12), 1641.
  • Raport pt. “Zachorowania na wybrane choroby zakaźne w Polsce od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r.
  • oraz w porównywalnym okresie 2021 r.”, (Zakładu Epidemiologii Chorób Zakaźnych i Nadzoru NIZP
  • PZH - PIB). Link: http://wwwold.pzh.gov.pl/oldpage/epimeld/2022/INF_22_12B.pdf (data dostępu: 25.11.2023)
  • Raport pt. “Zachorowania na wybrane choroby zakaźne w Polsce od 1 stycznia do 15 listopada
  • 2023 r. oraz w porównywalnym okresie 2022 r.”, (Zakładu Epidemiologii Chorób Zakaźnych i Nadzoru
  • NIZP PZH - PIB). Link: https://wwwold.pzh.gov.pl/oldpage/epimeld/2023/INF_23_11A.pdf (data dostępu: 25.11.2023)
  • https://www.gov.pl/web/gis/norowirusy (data dostępu: 25.11.2023)
  • https://www.who.int/teams/immunization-vaccines-and-biologicals/diseases/norovirus  (data dostępu: 26.11.2023)
  • https://www.cdc.gov/norovirus/index.html (data dostępu: 26.11.2023)
  • https://www.cdc.gov/norovirus/lab/virus-classification.html (data dostępu: 26.11.2023)
Udostępnij:

Autor Ewa Fiedorowicz Zobacz profil
Doktor nauk biologicznych w specjalności biochemia, biolog molekularny, aktywny nauczyciel akademicki i promotorka wielu prac dyplomowych, popularyzatorka nauki. Autorka i współautorka licznych prac naukowych publikowanych w międzynarodowych czasopismach. Przedmiotem jej zainteresowań są zagadnienia z zakresu biochemii medycznej, w tym nadwrażliwości pokarmowej. Pasjonatka wykorzystywania technik immunoenzymatycznych i hodowli komórek in vitro w badaniach naukowych.
Następna porada
Jersinioza. Jakie są przyczyny i objawy jersiniozy i jak ją leczyć? Sprawdź co wiemy o tej chorobie odzwierzęcej! Czytaj więcej