*Produkty na liście rezerwacji leków na receptę:
Przejdź do rezerwacji
Przeziębiona seniorka z osłabieniem

Sepsa. Od czego zaczyna się sepsa i jak ją rozpoznać? Jakie są objawy sepsy i jak długo można z nią żyć?

Sepsa, czyli posocznica, stanowi bezpośrednie zagrożenie zdrowia i życia pacjenta. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) każdego roku blisko 50 milionów ludzi na świecie choruje na sepsę, a 20% z nich niestety umiera. Jakie są przyczyny sepsy? Jakie są jej pierwsze objawy? Czy sepsę można wyleczyć? Sprawdź co wiemy o sepsie!

Czym jest sepsa?

Sepsa, zwana posocznicą, to zagrażająca życiu dysfunkcja narządów spowodowana przez nieprawidłową odpowiedź organizmu na zakażenie:

  • bakteryjne,
  • grzybicze,
  • wirusowe.

Sepsa może dotyczyć pacjentów w każdym wieku. Należy pamiętać, że nie jest to choroba zakaźna, a zespół niewydolności narządowej wraz z rozległym stanem zapalnym w organizmie, co niestety jest obarczone wysokim ryzykiem zgonu pacjenta.

Jakie są przyczyny sepsy? Jakie bakterie, grzyby i wirusy moga ją powodować?

Większość przypadków sepsy spowodowana jest przez bakterie:

  • Neisseria meningitidis (dwoinka zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, meningokok)
  • Streptococcus pneumoniae (dwoinka zapalenia płuc),
  • pałeczki Haemophilus influenzae.

Pozostałe patogeny mogące wpłynąć na rozwój sepsy to między innymi:

Bakterie:

  • Staphylococcus aureus (gronkowiec złocisty),
  • Klebsiella pneumoniae (pałeczka zapalenia płuc),
  • Escherichia coli (pałeczka okrężnicy),
  • Proteus mirabilis (bakteria wywołująca zakażenie układu moczowego),
  • Enterobacter cloacae (Gram-ujemna pałeczka jelitowa),
  • Serratia marcescens (pałeczka krwawa),
  • Pseudomonas aeruginosa (pałeczka ropy błękitnej),
  • Bartonella henselae (bakteria powodująca tzw. chorobę kociego pazura),
  • Chryseobacterium meningosepticum,
  • Capnocytophaga spp.,
  • Bacteroides spp.,
  • Burkholderia pseudomallei,

Grzyby:

  • grzyby Candida albicans,

Wirusy:

  • wirusy gorączek krwotocznych (np. wirus Ebola).

Jakie są czynniki ryzyka wystąpienia sepsy?

Pamiętajmy, że sepsa może dotyczyć pacjentów w każdym wieku. Do jej wystąpienia może dojść nawet u osób, które wcześniej nie miały problemów zdrowotnych, jednak warto wiedzieć, że istnieje grupa pacjentów z podwyższonym ryzykiem wystąpienia posocznicy.

Do czynników zwiększających ryzyko wystąpienia sepsy należą:

  • zabiegi operacyjne,
  • cewnikowanie,
  • wiek,
  • oparzenia,
  • odleżyny,
  • urazy (np. powypadkowe),
  • stosowanie sterydów,
  • występowanie chorób nowotworowych,
  • osłabienie układu immunologicznego,
  • przyjmowanie leków immunosupresyjnych,
  • współistniejące choroby przewlekłe.

Jakie są objawy sepsy? Na jakie symptomy należy zwrócić uwagę?

Sepsa to stan bezpośrednio zagrażający zdrowiu i życiu pacjenta, dlatego w przypadku podejrzenia posocznicy powinniśmy bezwzględnie skorzystać z porady lekarskiej.

Niestety w początkowej fazie sepsa jest trudna do zdiagnozowania, gdyż u pacjenta występują mało specyficzne objawy takie jak:

  • gorączka,
  • biegunka,
  • wymioty,
  • osłabienie i utrata apetytu,
  • rozdrażnienie,
  • ból głowy,
  • bóle kończyn,
  • przyspieszony oddech i tętno,
  • sztywność karku,
  • pulsujące ciemiączko (u małych dzieci).

W krótkim czasie (zwykle kilkanascie godzin) dochodzi do tachykardii (przyspieszenie akcji serca), hipertermii (podwyższona temperatura) lub hipotermii (obniżona temperatura cała), zapalenia mięśnia sercowego oraz do uszkodzenia wielonarządowego. U pacjentów pojawiają się wybroczyny na skórze oraz może być diagnozowane krwotoczne uszkodzenie nadnerczy. Istnieje duże ryzyko wystąpienia szoku septycznego, w którym oprócz objawów posocznicy, odnotowywana jest też hipotensja (spadek ciśnienia krwi).

Ważne: Pamiętajmy, że jeśli zauważymy wybroczyny na skórze, warto wykonać tzw. test szklanki. Jeśli wysypka nie znika pod wpływem nacisku naczynia, należy bezwzględnie udać się do lekarza, gdyż może to świadczyć o rozwoju posocznicy (np. w wyniku choroby meningokokowej).

Sepsa - jakie są rokowania?

Rozwój sepsy ma charakter gwałtowny i niesie ogromne ryzyko zgonu, który może nastąpić nawet w ciągu kilkunastu godzin.

Śmiertelność wśród pacjentów z posocznicą szacowana jest na poziomie od 30 do 60%. Wyleczenie jest możliwe jedynie poprzez odpowiednio dobraną farmakoterapię, którą należy podać w jak najkrótszym czasie.

Według raportu Zakładu Epidemiologii Chorób Zakaźnych i Nadzoru NIZP PZH - PIB dane dotyczące występowania zarejestrowanych przypadków sepsy w Polsce przedstawiają się następująco:

 

  1. W 2022 roku posocznica wywołana meningokokami dotyczyła 49 pacjentów, przy czym rok wcześniej (2021) była odnotowana w 63 przypadkach.
  2. Posocznica wywołana przez bakterie Haemophilus influenzae w 2022 roku była zdiagnozowana u 90 pacjentów, natomiast dla porównania z poprzednim rokiem (2021) dotyczyła ona 30 chorych.
  3. W 2022 roku inwazyjna choroba wywołana przez Streptococcus pneumoniae była przyczyną posocznicy u 1433 chorych, przy czym w 2021 liczba ta wynosiła 638.

Pamiętajmy jednak, że dane te mogą być niedoszacowane, a liczba chorych z rozpoznaniem sepsy w Polsce może sięgać nawet 20 tysięcy rocznie!

Jak leczyć sepsę? Czy konieczna jest hospitalizacja?

Jeśli zauważymy jakiekolwiek niepokojące objawy, niezwłocznie udajmy się do lekarza. Sepsa jest stanem charakteryzującym się wysoką śmiertelnością, dlatego w walce o powrót do zdrowia cenna może okazać się każda minuta.

We wstępnym etapie diagnostyki lekarz może zalecić wykonanie badań laboratoryjnych obejmujących:

  • liczbę białych ciałek krwi,
  • białka ostrej fazy (w tym CRP),
  • stężenie prokalcytoniny,
  • stężenia cytokin prozapalnych,
  • stężenie mleczanów.

Kryteria rozpoznania sepsy oparte są obecnie na tzw. skali SOFA (ang. Sepsis-Related Organ Failure Assessment), która obejmuje ocenę 6 kategorii (w skali od 0 do 4 punktów):

  • stosunek tętniczej prężności tlenu do odsetka tlenu we wdychanej mieszaninie gazów,
  • liczba płytek krwi,
  • stężenie bilirubiny w surowicy,
  • wartość średniego ciśnienia tętniczego,
  • ocena stanu świadomości w skali Glasgow (GCS, ang. Glasgow Coma Scale),
  • stężenie kreatyniny w surowicy (lub/i wielkość diurezy).

Wytyczne dotyczące postępowania z pacjentem z sepsą obejmują:

  • oznaczenie poziomu mleczanów w surowicy,
  • pobranie materiału na posiew (przed włączeniem antybiotykoterapii),
  • podanie antybiotyku o szerokim spektrum działania,
  • podanie krystaloidów (u pacjentów z hipotensją lub ze stężeniem mleczanów ≥ 4 mmol/L),
  • w niektórych przypadkach podane leków wazopresyjnych.

Warto zaznaczyć, że leczenie sepsy powinno nastąpić natychmiast po postawieniu diagnozy, nawet przed uzyskaniem wyników z posiewu krwi pacjenta.

Chorym podawane są antybiotyki, a opieka odbywa się w warunkach szpitalnych na oddziale intensywnej terapii (OIT). W niektórych przypadkach podawane są leki o dodatnim działaniu inotropowym (zwiększenie siły skurczu mięśnia sercowego) lub preparaty blokujące działanie mediatorów wstrząsu septycznego. Konieczne może okazać się także chirurgiczne usunięcie zakażonych tkanek.

Zakażenie bakteryjne - jaka jest reakcja naszego organizmu?

Bakterie chorobotwórcze wykształciły cały panel czynników, które umożliwiają rozwój zakażenia (tzw. czynniki wirulencji). Należą do nich między innymi:

  • fimbrie,
  • otoczki bakteryjne,
  • lipopolisacharyd (LPS),
  • kwasy lipotejchojowe,
  • toksyny białkowe (endo- i egzotoksyny bakteryjne).

Pamiętajmy, że dobrze funkcjonujący układ immunologiczny powinien umożliwić szybkie pokonanie infekcji. Po wniknięciu czynników chorobotwórczych jako pierwsze zostają uruchomione mechanizmy odporności nieswoistej (wrodzonej), która często związana jest z natychmiastową ostrą reakcją naszego organizmu. Udział w tym procesie biorą między innymi białka układu dopełniacza, które umożliwiają inaktywację i usuwanie chorobotwórczych drobnoustrojów.  

 

Efektem działania mechanizmów odporności nieswoistej jest między innymi:

  • uruchomienia stanu zapalnego,
  • fagocytoza mikroorganizmów chorobotwórczych,
  • liza (rozpadu) komórek bakteryjnych
  • aktywacja leukocytów.

Bakteriemia a sepsa - jakie są różnice?

Miejscowe infekcje występujące w obrębie skóry, układu moczowego, oddechowego czy przewodu pokarmowego mogą skutkować zakażeniem krwi, co prowadzi do wywołania bakteriemii. Jest to jednak stan krótkotrwały, przebiegający bez objawów klinicznych oraz ustępujący samoistnie pod wpływem działania mechanizmów obronnych.

Niestety w niektórych przypadkach nie udaje się zneutralizować toksyn bakteryjnych i  zahamować intensywnego namnażania patogenów. Zakażenie przyjmuje bardzo gwałtowny przebieg, któremu towarzyszy rozległy stan zapalny. W efekcie może dojść do rozwoju sepsy (posocznicy), która jest stanem bezpośrednio zagrażającym życiu pacjenta.

Na rozwój posocznicy wpływa nie tylko gwałtowne namnażanie chorobotwórczych mikroorganizmów, ale też intensywna produkcja toksyn bakteryjnych. Należą do nich między innymi LPS (lipopolisacharyd) lub toksyna wstrząsu toksycznego TSST-1 (ang. toxic shock syndrome toxin-1), które stanowią tzw. superantygeny silnie aktywujące komórki układu immunologicznego. W efekcie dochodzi do wzmożonej produkcji cytokin prozapalnych (np. TNF-α, IL-1, IL-6, IL-8), co z kolei wpływa na pojawienie u pacjenta gorączki i objawów szoku septycznego.

Czy sepsy można uniknąć? Jaka jest profilaktyka?

Najlepszym działaniem profilaktycznym jest unikanie zakażeń bakteryjnych i stosowanie dostępnych szczepień ochronnych przeciwko patogenom najczęściej powodującym posocznicę, przy czym:

  • szczepienie przeciwko Haemophilus influenzae typu b (Hib) jest obowiązkowe i ujęte w kalendarzu szczepień dzieci (szczepienie jest finansowane przez Ministerstwo Zdrowia),
  • z kolei szczepienie przeciwko Neisseria meningitidis jest jedynie zalecane (nie jest finansowane z budżetu państwa).

Pamiętajmy jednak, że nie istnieje uniwersalna szczepionka przeciwko sepsie, a wyżej wymienione preparaty chronią jedynie przed kilkoma gatunkami chorobotwórczych bakterii.

W ramach działań prewencyjnych powinniśmy także unikać zatłoczonych miejsc oraz dbać o odpowiednią higienę osobistą. Ogromne znaczenie ma prowadzenie zdrowego stylu życia, co przekłada się na prawidłowo funkcjonujący układ immunologiczny. Zadbajmy więc o odpowiednio dobraną dietę, regularną aktywność fizyczną oraz o zdrowy sen, natomiast unikajmy sytuacji stresowych oraz nie stosujmy używek takich jak alkohol czy tytoń.

Ciekawostka - sepsa

Celem tegorocznej Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy (WOŚP) jest zakup sprzętu do szybkiej identyfikacji bakterii, które powodują zakażenia u ludzi i mogą doprowadzić do rozwoju sepsy.

Planowane jest wyposażenie odpowiednich jednostek w:

  • urządzenia do identyfikacji mikroorganizmów metodą spektrometrii masowej typu Maldi TOF,
  • analizatory do diagnostyki molekularnej typu multiplex PCR do identyfikacji mikroorganizmów wraz z oznaczeniem lekooporności,
  • analizatory do wykrywania produktów amplifikacji bakterii, grzybów oraz określania mechanizmów oporności z zastosowaniem technologii rezonansu magnetycznego,
  • zautomatyzowane systemy posiewów próbek mikrobiologicznych,
  • systemy do automatycznego oznaczania lekowrażliwosci metodą mikrorozcieńczeń,
  • komory laminarne (laboratoria mikrobiologiczne).

Warto wspomnieć, że zakupiony sprzęt nie będzie dedykowany określonej grupie wiekowej, lecz dostępny dla wszystkich potrzebujących. Finał tegorocznej WOŚP planowany jest na 29 stycznia.

Bibliografia

  • Futoma-Kołoch B. (2008). Sepsa – zagrożenia, etiologia i terapia. Laboratorium medyczne, 12, 36-39.
  • Jędrzejewski, M., Czarzasta, K., Wojno, O., Kuch, M., & Andruszkiewicz, P. (2019). Sepsa-markery-aktualny stan wiedzy. Anaesthesiology & Rescue Medicine/Anestezjologia i Ratownictwo, 13(1).
  • Makowska, M., Wach, R., & Chrappusta, A. (2019). Sepsa u pacjenta oparzonego - trudności i wyzwania. Plastic Surgery & Burns/Chirurgia Plastyczna i Oparzenia, 7(4).
  • Zielińska-Borkowska, U. (2019). Sepsa. Pytania bez odpowiedzi?. Anaesthesiology & Rescue Medicine/Anestezjologia i Ratownictwo, 13(4).
  • Raport dotyczący zachorowań na wybrane choroby zakaźne w Polsce od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r. oraz w porównywalnym okresie 2021 r. (Zakład Epidemiologii Chorób Zakaźnych i Nadzoru NIZP PZH - PIB Departament Przeciwepidemiczny i Ochrony Sanitarnej Granic GIS) dostępny pod linkiem: http://wwwold.pzh.gov.pl/oldpage/epimeld/2022/INF_22_12B.pdf (data dostępu 23.01.2023)
  • https://www.cidrap.umn.edu/sepsis/who-says-sepsis-causes-20-global-deaths (data dostępu 23.01.2023)
  • https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/sepsis (data dostępu 23.01.2023)
  • https://www.wosp.org.pl/aktualnosci/31-final-wosp-walczymy-z-sepsa (data dostępu 23.01.2023)
Udostępnij:

Autor Ewa Fiedorowicz Zobacz profil
Doktor nauk biologicznych w specjalności biochemia, biolog molekularny, aktywny nauczyciel akademicki i promotorka wielu prac dyplomowych, popularyzatorka nauki. Autorka i współautorka licznych prac naukowych publikowanych w międzynarodowych czasopismach. Przedmiotem jej zainteresowań są zagadnienia z zakresu biochemii medycznej, w tym nadwrażliwości pokarmowej. Pasjonatka wykorzystywania technik immunoenzymatycznych i hodowli komórek in vitro w badaniach naukowych.
Następna porada
Tridemia - RSV, grypa i COVID. Czym jest tridemia? Na czym polega potrójna epidemia wirusów? Czytaj więcej